ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Aναρωτιόμασταν μετά το χαμό του Ηλία Μπρέλλα στο Μαυρομμάτι και λίγες ημέρες αργότερα του Θεοδόση Σαράντη στην Αργολίδα σε αγώνες ερασιτεχνικών ποδοσφαιριστών πρωταθλημάτων, πως είναι δυνατόν εν έτη 2023 να μην υπάρχει στο γήπεδο ή κοντά σ’ αυτό, ένας απινιδωτής που θα μπορούσε να τους κρατήσει στη ζωή!

Ένα εργαλείο με ευτελές οικονομικό κόστος που είναι το ελάχιστο από πλευράς ιατρικής υποδομής που θα πρεπε να βρίσκεται σε κάθε αθλητική ή κοινωνική εκδήλωση! Κι όμως αυτό φάνταζε (κι ακόμη φαντάζει)… πυρηνική φυσική για τη μπανανία μας!

Έπρεπε να φύγουν απο τη ζωή άνθρωποι που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί (οπως συνέβη σε πλείστες ανάλογες περιπτώσεις), για να μάθουμε τι είναι ο απινιδωτής και σε τι χρησιμεύει! Πολλοί πριν δεν είχαν ξανακούσει τη λέξη. Κάποιος μάλιστα σε μια κουβέντα που κάναμε τον ονόμασε… “αποκωδικοποιητή”!!!

Ένα περίπου μετά ζούμε το δράμα! Τον εφιάλτη με τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, την ασύλληπτη τραγωδία, τον χαμό των παιδιών μας! Τώρα, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει, λέει, σύστημα τηλεδιοίκησης στο απαρχαιωμένο δίκτυο! Οτι όλα είναι… χειροκίνητα!

Στην ψηφιακή εποχή όπου και το κινητό μας τηλέφωνο μπορεί να τηγανίσει πατάτες, για να κινούνται τα τρένα στις γραμμές χωρίς να πέφτει το ένα πάνω στο άλλο κάποιος πρέπει να πατάει το… σωστό κουμπί!!!

Δηλαδή όσοι ταξιδεύουμε τόσα χρόνια είμαστε ζωντανοί επειδή ο κάθε σταθμάρχης δεν έδινε λάθος εντολές! Αν τύχαινε να έχει θολωμένο μυαλό γιατί ξενύχτησε την προηγούμενη, αν τον είχε παρατήσει η γυναίκα του και δεν είχε διάθεση, αν πάθαινε κανένα εγκεφαλικό και μπερδεύονταν με τους μοχλούς, θα είχαμε προ πολλού αποδημήσει!

Με όσα ακούμε και βλέπουμε τις τελευταίες ώρες, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι… ζούμε από καθαρή τύχη! Από θαύμα! Μιλάμε βέβαια για εμάς, τους πληβείους! Για όσους χρησιμοποιούμε τα τρένα, τα λεωφορεία, τα δημόσια νοσοκομεία.

Δεν μιλάμε για τα παιδιά των Γέιλ και των… Χάροντς! Για τον απλό κόσμο μιλάμε που πρέπει πρώτα να πληρώσει με αίμα για να μάθει ότι κάποιοι τη ζωή του την υπολογίζουν τόσο πολύ ώστε την παίζουν στο… μπαρμπούτι!

Ότι η ασφάλειά του εξαρτάται από τον αν ο κάθε σταθμάρχης θα πιάσει τον σωστό μοχλό! Το σπίτι του μπορεί να το αρπάζουν τα funds με ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, αλλά το αν θα ζήσει σ’ ενα ταξίδι εξαρτάται από… χειροκίνητες ενέργειες!!!

Κι εδώ πάμε τώρα στις ευθύνες μας. Για τα αρπαχτικά και τους μπάτλερ τους, τα χουμε πει άπειρες φορές συνήθως μετά από καθε μια τραγωδία όταν κλαίμε ανθρώπους. Δικούς μας όχι δικούς τους.

Οι δικές μας ευθύνες γι’ αυτό το “στούπωμα” του μυαλού, για τη μηδενική διεκδικητική διάθεση, για την μοιρολατρική αποδοχή της κατρακύλας είναι τεράστιες! Κι όπως το γράφαμε χθες.

Αν εμείς οι μεγαλύτεροι φαίνεται  να το χουμε… παρατήσει το «ματς», δεν δικαιούμαστε να έχουμε την εγκληματική ανοχή εις βάρος των παιδιών μας!

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Το 2023, που ο κόσμος πηγαινοέρχεται στο διάστημα το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο (όπως το ανακαλύψαμε μετά την τραγωδία) δεν έχει λέει “τηλεδιοίκηση” και όλα γίνονται… χειροκίνητα! Τώρα το μάθαμε οι πολλοί, αφού πρώτα χάθηκαν τόσες ψυχές!

Δεν τα είχαμε υπόψιν
Βλέπετε, τις ανακοινώσεις που έβγαζαν εργαζόμενοι στα τρένα και όσα κατήγγειλαν κατά καιρούς δεν τα είχαμε καν υπόψιν. Διότι είτε τα περνούσαμε στα ψιλά (ήμασταν απασχολημένοι με πιο σοβαρά θεάματα με σαρβάϊβορ, Κοκλώνη κλπ) είτε δεν είχαμε πρόσβαση σ’ αυτά!

Δεν γνωρίζουμε
Όλα αυτά την εποχή που όπως μου είπε χθες ένας καλός φίλος οι κυνηγοί ξέρουν που βρίσκεται ο κάθε σκύλος τους αφού του έχουν τοποθετήσει συσκευή πλοήγησης. Σ’ αυτή την εποχή δεν γνωρίζουμε αν δύο τρένα πηγαίνει το ένα κατευθείαν πάνω στο άλλο στην ίδια γραμμή.! Και για το αν θα συγκρουστούν εξαρτάται από το αν είναι καλά ο… σταθμάρχης!!!

——————————

«Η μοιρολατρία θριαμβεύει πάνω σ’ αυτούς που πιστεύουν σ’ αυτή»

Σιμόν ντε Μπωβουάρ – Γαλλίδα συγγραφέας