Ενθουσίασε, προβλημάτισε με την αλληγορία και τελικά χειροκροτήθηκε στο τέλος από τους θεατές ο Βόϋτσεκ του Γκεόργκ Μπύχνερ, την Τρίτη το βράδυ στην πρεμιέρα του στην αυλή του Θεσσαλικού θεάτρου . Μια παράσταση την οποία παρακολούθησαν η βουλευτής Λάρισας της ΝΔ Στέλα Μπίζιου, ο πρώην βουλευτής της ΔΗΜΑΡ και συγγραφέας Θωμάς Ψύρρας, ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Πάνος Σάπκας , η καλλιτεχνική διευθύντρια Κυριακή Σπανού, ο Κώστας Τσιάνος και πλήθος θεατών
Πρόκειται για μία καινούρια ανάγνωση του Μπύχνερ ( ο συγγραφέας πέθανε 23 ετών και το έργο θεωρείται ημιτελές) μία μουσική παρασταση με τραγούδια του Tom Waits που μεταφερει με πειστικότητα την κτηνωδία του πολέμου, επίκαιρη μέσα στους βομβαρδισμούς που ακούγονται από τα χαλάσματα. Μία λληγορία για έναν κόσμο που αλλάζει αλλά τελικά διαπράττει τα ίδια λάθη
Ένας Βόυτσεκ , σε σκηνοθεσία Θανάση Χαλκιά, με το Δημήτρη Κουρούμπαλη στον επώνυμο ρόλο. Ένας Βόυτσεκ που ροκάρει!!
Η παράσταση παίζεται καθημερινά, Δευτέρα με Παρασκευή έως τις 29 Ιουλίου. Θα ακολουθήσει περιοδεία σε πόλεις της Θεσσαλίας, συμμετοχή στις εκδηλώσεις της Περιφέρειας Θεσσαλίας «Με Θέα στο Αιγαίο», εμφανίσεις στην Καβάλα, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ο Γκέοργκ Μπύχνερ, το πιο λαμπερό πνεύμα που πέρασε από τον πλανήτη του θεάτρου, πέθανε 23 χρονών, αλλά πρόλαβε και άλλαξε για πάντα την ιστορία της σκηνής. Ο Βόυτσεκ είναι ημιτελής και ανασυντίθεται διαφορετικά σε κάθε παράσταση. Είναι η ιστορία ενός στρατιώτη που υφίσταται κάθε λογής «πειραματισμούς», πάνω στο σώμα του. Είναι όμως και μια ερωτική ιστορία, ανάμεσα στο Βόυτσεκ και τη Μαρία, που καταλήγει σε φόνο. Γιατί ο απελπισμένος και ο αδύναμος σκοτώνει αυτό που αγαπά.
Ο Tom Waits έγραψε μια σειρά εκπληκτικά τραγούδια για την παράσταση του Bob Wilson που τα ακούμε στην παράσταση του Θ.Θ. σε μεταγραφή Κώστα Βόμβολου με ζωντανή μουσική επί σκηνής.
Ο Βόυτσεκ, ξαναζωντανεύει μέσα σε έναν κόσμο που ενώ αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα συνεχίζει να διαπράττει τα ίδια λάθη με άλλο περιτύλιγμα. Ο στρατιώτης Βόυτσεκ βρίσκεται μέσα στη δίνη πολλαπλών πολέμων -στο μυαλό του, στο σπίτι του, στον στρατώνα του, στην κοινωνία, στην υφήλιο.
Η ψυχή του θρυμματίζεται, η λογική του εξαφανίζεται, οι ώμοι του λυγίζουν. Μέσα σε ένα αντίστοιχο περιβάλλον ο σύγχρονος άνθρωπος αγωνίζεται να προσδιορίσει το νόημα της ύπαρξής του. Να αποσαφηνίσει την έννοια της ανθρωπιάς. Να ανακαλύψει την ευτυχία του χωρίς αυτή να προϋποθέτει τη δυστυχία των άλλων.
Στην παράσταση, ο κόσμος του Βόυτσεκ κατοικεί σε ένα βομβαρδισμένο θέατρο. Ο πόλεμος μαίνεται μέσα και έξω απ’ αυτό, αλλά κι ακόμη πιο βαθιά: μέσα στο μυαλό και την ψυχή των ηρώων. Ένας πόλεμος που φουντώνει στα ερείπια του θεάτρου, στα ερείπια του πολιτισμού. Η μουσική και τα τραγούδια του Tom Waits που παίζονται ζωντανά συνενώνουν τα γεγονότα που διαδραματίζονται επί σκηνής και οδηγούν τον θεατή στον πυρήνα της ιστορίας. Εκεί παλεύει ο Βόυτσεκ αδυνατώντας να αντιληφθεί πως κατέχει τη δύναμη να γκρεμίσει τις χάρτινες φυλακές και τα σαθρά τείχη που τον περιβάλλουν. Εμείς άραγε, σήμερα, πόσο διαφέρουμε από τον στρατιώτη Βόυτσεκ;
