ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Μετά από καταποντισμούς, λιμούς, πανδημίες, πλημμύρες, σεισμούς (το ηφαίστειο πως μας ξέφυγε ήθελα να ξέρω!) φθάσαμε αισίως στην πιο καθοριστική εβδομάδα των τελευταίων τριών ετών και για την Αναγέννηση! Τι δεν έχουμε ζήσει και αθλητικώς μέσα σ’ αυτό το διάστημα! Ποιος να μας το λεγε και να μην θεωρούσαμε ότι έχει “τουφεκίσει”!
Από απόσυρση της ομάδας μεσούσης ενός πρωταθλήματος, υποβιβασμό στο τοπικό για πρώτη φορά στα χρονικά, δεύτερη θέση στην Α’ Ερασιτεχνική την ώρα του lockdown και παρολίγο παραμονή στην αφάνεια ποιος ξέρει για πόσο!
Και μετά απ’ όλα αυτά τα απίθανα, βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν από ένα ενενηντάλεπτο που αποτελεί ορόσημο για το μέλλον! Σ’ ενα απολαυστικό και καλλιτεχνικό αφιερωματάκι θα θυμηθούμε, αργότερα σήμερα, με εικόνα και ήχο από το site του “ΝΕΟΥ ΑΓΩΝΑ”, κάποιους από τους ιδιαίτερους αγώνες, εκείνους που η αδρεναλίνη χτυπούσε κόκκινο! Για ν’ ακριβολογούμε… κίτρινο!
Μιλάμε όπως θα έγινε αντιληπτό για το παιχνιδι της προσεχούς Κυριακής στο Λιτόχωρο με την Καρίτσα. Κατά πως δείχνουν τα πράγματα αυτό είναι που θα κρίνει αν το μεγάλο μας μαράζι και η μεγάλη μας αγάπη, θα μπει στη διαδικασία των play off τον Ιούνιο για να διεκδικήσει την άνοδο. Εκτός αν έχουμε τίποτα ευχάριστα αύριο στην Ελασσόνα!
Μέσα στον Ιούνιο ξεκινάει μάλιστα και το “Γιούρο” που ήταν να γίνει πέρσι και αναβλήθηκε λόγω κορωνοϊού. Η πλάκα είναι ότι κάθε τετραετία που διεξάγεται η εν λόγω διοργάνωση, η Αναγέννηση δινει έναν αγώνα σταθμό που όχι μόνο κρίνει άνοδο ή παραμονή αλλά καθορίζει και το επίπεδο στο οποίο θ’ αγωνίζεται την επόμενη τετραετία!!!
Να μη σας πάω πιο παλιά, να ξεκινήσω από το 2004. Λίγο πριν η εθνική μας ομάδα αφήσει με το στόμα ανοιχτό τον πλανήτη, κατακτώντας το τρόπαιο στα γήπεδα της Πορτογαλίας, προηγήθηκε το “φαρμακερό” απόγευμα της Λιβαδειάς όπου η Αναγέννηση έχασε το μπαράζ της Δ’ Εθνικής από το Κερατσίνι με κείνο το γκολ του Τουρνά (οχι του τραγουδοποιού, αλλά του ποδοσφαιριστού!) ένα λεπτό πριν τη λήξη της παράτασης!!!
Τέσσερα χρόνια μετά, πάλι σε χρονιά “Γιούρο” (Αυστρία και Ελβετία) είχαμε το έπος της Ριζούπολης, ενώ το 2012 (Πολωνία και Ουκρανία) τον “τελικό” στην Ελασσόνα και την ομηρική άνοδο από τη Δ’ Εθνική!
Το 2016 (το “Γιούρο” φιλοξενήθηκε στη Γαλλία) ήλθε η παραμονή σ’ ενα καθοριστικό ματς με τον Παναιγιάλειο (3-1) την Καρδίτσα και “διπλό” στην τελευταία αγωνιστική στην Κρήτη επί του Κισσαμικού (0-1). Την προηγούμενη μάλιστα σεζόν έγιναν τα “μύθια” με τον Χαραλαμπίδη (ή… “φιλάκιας” όπως τον ξέρουμε όλοι πλέον στην Καρδίτσα), που έμεινε “παγοκολώνα” με ντάλα ήλιο στην τελευταία αγωνιστική και ακόμη ψάχνει να βρει από που του ήλθε!
Μετά τα πολλά φθάσαμε στις μέρες μας! Το “Γιούρο” ήταν να γίνει πέρσι, αλλά, όπως προαναφέραμε, αναβλήθηκε. Λόγω κορωνοϊού, λένε, αλλά που να ξέρουν οι μη μυημένοι στη μεταφυσική ποδοσφαιρική Καρδιτσιώτικη πραγματικότητα, ότι η αναβολή έγινε για να ταιριάξει η συγκυρία με τον αγώνα – σταθμό της Αναγέννησης!
Έτσι ακριβώς! Ποδόσφαιρο δίχως… μεταφυσική και αστρολογία δεν υπάρχει! Ιδιαίτερα σ’ ο,τι έχει να κάνει με την Αναγέννηση! Ειναι γνωστά αυτά τα πράγματα, έχει αποφανθεί σχετικά και ο επιστήμονας Χορταρέας!. Τώρα σ’ ο,τι αφορά τα… σημάδια είναι καλά! Διότι αν, δεν το παρατηρήσατε, στους “τελικούς” που προαναφέραμε είχαμε πάντα ευχάριστη εξέλιξη.
Ακόμη και μετά την ήττα από το Κερατσίνι, δρομολογήθηκε αναδιάρθρωση και τελικά εγένετο… άνοδος!
