ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Πολλές ήταν οι ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν στην Αναγέννηση, κατά καιρούς, για να κάνει το μεγάλο άλμα και να “σβήσει” τον προαιώνιο καημό της ανόδου στην κορυφαία κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από τα φοβερά “ασπρόμαυρα χρόνια” του ‘70, μέχρι στις μέρες μας!

Όλες μας όλες χάθηκαν! Ούτε μία φορά δεν κατάφερε η Καρδίτσα να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που παρουσίαζε η μεγαλύτερη ομάδα της για να τη σπρώξει στην “υπέρτατη” διάκριση. Οσες φορές η συγκυρία “χτύπησε την πόρτα”, εμείς την κρατούσαμε κλειδαμπαρωμένη για να μην… κρυώσουμε!

Είναι κάποια βαριά κατάρα; Είναι γραμμένο από τη μοίρα; Είναι μήπως κάποια… “σκοτεινά μασονικά κέντρα” που βλέποντας ότι είμαστε… ομορφόπαιδα και λεβέντες, μας ζηλεύουν και δεν μας επιτρέπουν να γευτούμε αυτή τη χαρά; Τι στην ευχή συμβαίνει και τούτη η ομάδα, ενώ είχε πολλές φορές τις προϋποθέσεις, να πάει κι αυτή μια φορά έστω στην Α’ Εθνική δεν τα κατάφερε ποτέ;

Ανέβηκαν πολύ υποδεέστερες αθλητικές οντότητες! Μέχρι και γειτονιές! Ακόμη και η Λαμία που δεν μπορούσε να σταυρώσει παρουσία στη Β’ Εθνική για δεκαετίες ολόκληρες κι έχανε από τους δικούς μας Αστέρα, Ταυρωπό, ΑΕ Μουζακίου στη Δ’ Εθνική, όχι μόνο τα κατάφερε, αλλα σταθεροποιήθηκε κιόλας εκεεί!

Παρότι υπήρξαν διοικήσεις που έβαλαν πολλά χρήματα, παρότι δημιουργήθηκαν αγωνιστικά σύνολα που γοήτευσαν, παρότι το γήπεδο στέναζε από χιλιάδες φιλάθλους, παρότι είχαμε αρκετους ισχυρούς Καρδιτσιώτες στα κέντρα αποφάσεων, κάτι συνέβαινε κάθε φορά που όλα τα παραπάνω δεν συνδυάζονταν!

Μάλιστα φτάσαμε στο σημείο να… κάνουμε και θεωρία την αδυναμία μας! Βρήκαμε και την εξήγηση: «Η ομάδα μας ήταν πάντα καθαρή, χωρίς άκρες γι’ αυτό δεν μπόρεσε να βγει ποτέ στην Α’ Εθνική»! Είδατε τι ωραία, πιασάρικη και ρομαντική προσέγγιση, ε;

Η γνώση και η ανάλυση της ιστορίας, δίνουν όλες, μα όλες τις απαντήσεις! Τίποτα το… “εξωγήινο” δεν μπήκε φραγμός. Εμείς μόνοι μας κάθε φορά για διάφορους λόγους, κλωτσάμε τις ευκαιρίες! Ενας συνδυασμός παραγόντων που οδηγούσε πάντα σε αρνητικό αποτέλεσμα.

Η ευθύνη βαρύνει όλους αναλογικά και συνολικά την περιοχή. Το γεγονός ότι οι διοικήσεις που έφτιαξαν ομαδάρες δεν τα κατάφεραν, το ότι οι ομαδάρες που έπαιζαν μπαλάρα δεν πήραν στο τέλος αυτό που άξιζαν μέσα στο γήπεδο, το ότι την κρίσιμη ώρα οι φορείς και οι υψηλά ιστάμενοι όχι μόνο αδιαφόρησαν αλλά σε κάποιες περιπτώσεις τραβούσαν και το χαλί. Ολα αυτά έχουν κοινό παρονομαστή τη γενικότερη ελλειψη συντονισμού, θετικής ενέργειας και συσπείρωσης για την επίτευξη του στόχου.

Όταν όλα τα παραπάνω “δέσουν” αρμονικά, όταν σταματήσουμε να μιζεριάζουμε και να πορευόμαστε με συλλογική αντίληψη κι όχι με το τι θέλει η “πάρτη’ μας, όταν θ’ αφοσιωθούμε ειλικρινά σε μια καλή προσπάθεια τότε θα καταφέρουμε να γευτούμε κι αυτό που μοιάζει “απαγορευμένος καρπός”!

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Πάμε λοιπόν στο σήμερα. Μετά από τα… “Πάθη του Χριστού” η Αναγέννηση επέστρεψε στη δεύτερη κατηγορία, χάρη στα όσα έγιναν το περασμένο καλοκαίρι με τα διοικητικά και την ανάληψη των ηνίων από τον Παπαδημητρίου. Μάλιστα “χτίζει” την επόμενη μέρα με πολλή διάθεση και όπως είναι φυσικό, προκύπτουν προϋποθέσεις για όνειρα!

Όχι ως κομπάρσοι
Εκεί δηλαδή που κατεβαίναμε τις… πλαγιές στον Αγιο Γεώργιο στο τοπικό της ΕΠΣΚ, τώρα θα παίζουμε με μεγάλες ομάδες πόλεων και μάλιστα όχι ως κομπάρσοι, αλλά ως ισάξιοι ή και καλύτεροι αντίπαλοι!

Πρέπει;
Και το ερώτημα τίθεται πάλι ευθέως: Πρέπει να βάλουμε ως στόχο το κορυφαίο, δηλαδή την άνοδο στην Α’ Εθνική Κατηγορία; Πρέπει να ξεκινήσει έτσι η νέα προσπάθεια της Αναγέννησης μετά την επιστροφή της από την ανυποληψία στο προσκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου;
Η απάντηση πιο κάτω…

Στην πράξη…

Το στόχο θα τον καθορίσει η διοίκηση που θα τραβήξει όλο το λούκι. Αυτή θα τον οριοθετήσει πρώτα με τις δυνάμεις που διαθέτει και στη συνέχεια σε ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ με τη στήριξη που θα λάβει από την περιοχή. Μόνη της καμία διοίκηση (εχει αποδειχθεί όπως γράφουμε πιο πάνω) όσα χρήματα κι αν ξοδέψει, όσες ικανότητες κι αν διαθέτει, μπορεί να φέρει την ομάδα στην υπέρτατη διάκριση.

 Aρα, η υπόθεση μας αφορά όλους. H πορεία της Αναγέννησης θα εξαρτηθεί ξανά από τον ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ που επηρεάζουν την υπόστασή της ως αθλητικού και κοινωνικού οργανισμού! Απο τον κόσμο που θα στηρίξει, από τους υψηλά ιστάμενους και φορείς που δεν θα αδιαφορήσουν αλλά θα βοηθήσουν, από τους ΠΑΝΤΕΣ! Συνεπώς την απάντηση για το αν μπορούμε να βάλουμε τον πήχη ακόμη ψηλότερα καλούμαστε να τη δώσουμε ΟΛΟΙ!

Και προσέξτε! Οχι στο… κουβεντολόϊ! Εκεί είμαστε πολύ καλοί! Αξεπέραστοι θα έλεγα. Την απάντηση για το που μπορεί να φθάσει η Αναγέννηση (η ομάδα που υποστηρίζουμε στο κουβεντολόϊ οτι λατρεύουμε), πρέπει να τη δώσουμε στην ΠΡΑΞΗ. Εκεί που δίνονται όλες οι απαντήσεις για όλα τα ζητήματα που αφορούν όχι μόνο τον αθλητισμό, αλλά την ίδια μας τη ζωή…