Την προσεχή Παρασκευή συμπληρώνεται ένας μήνας από την πλημμύρα του αιώνα για την Καρδίτσα και αν εξαιρέσει κανείς την προσπάθεια της πολιτείας να «τρέξει» τα μέτρα ανακούφισης με τις αποζημιώσεις για τους πληγέντες, ή τις ενέργειες περιφέρειας και δήμων για την αποκατάσταση των σμπαραλιασμένων υποδομών ελάχιστα προκύπτουν από την ειδησιογραφία για άλλα υποστηρικτικά μέτρα που να αφορούν την πόλη και το Νομό.
Λέγαμε σε προηγούμενο σημείωμά μας για το πώς συμπεριφέρονται άλλες χώρες, σε περιοχές που επλήγησαν από θεομηνία, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα της Ιταλικής πόλης Μπελούνο, όπου εκεί η κυβέρνηση, άνοιξε πανεπιστήμιο και δουλειές με κίνητρα για την ανάπτυξη βιομηχανίας… Είδαμε την πρυτανεία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας να αναφέρει πως θα στηρίξει την Καρδίτσα στη θεομηνία. Θεωρούμε ότι η στήριξη αυτή πέρα από ηθική, για να είναι έμπρακτη θα πρέπει να άρει και την αδικία που σημειώθηκε στον τελευταίο σχεδιασμό του νέου πανεπιστημίου και να επιστρέψει το τμήμα Διαιτολογίας που εντελώς αναίτια για να τηρηθούν κάποιες μικροτοπικιστικές ισορροπίες, χωρίς καμία σοβαρή ακαδημαϊκή αξιολόγηση, μετακινήθηκαν στα γειτονικά Τρίκαλα, προκειμένου εκεί να ιδρυθεί έδρα σχολής, αγνοώντας επιδεικτικά τις υποδομές της Καρδίτσας και την ακαδημαϊκή παράδοση που αναπτύχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στην πόλη μας.
Την αδικία αυτή οφείλει να άρει άμεσα η κυβέρνηση και η υπουργός κ. Κεραμέως που την τελευταία φορά που επισκέφθηκε την Καρδίτσα δεν άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις. Θα πρέπει να σκεφτεί διπλά, ότι τώρα είναι χρέος της πολιτείας να βοηθήσει μία περιοχή που επλήγη ανεπανόρθωτα και προσπαθεί με τις ελάχιστες δυνάμεις που της απέμειναν «να σταθεί στα πόδια της».
Όταν παίρνεις ένα επιτυχημένο τμήμα με εκατοντάδες ενεργούς φοιτητές, με επιτυχημένο πρόγραμμα σπουδών και υψηλή ζήτηση για να το μετακινήσεις σε άλλη πόλη, όπου δεν υπάρχουν υποδομές, οφείλεις πρώτα να σεβαστείς τους δημόσιους πόρους που θα σπαταλήσεις και δεύτερο να αναλογιστείς το οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες μιας τέτοιας πράξης. Πολύ δε περισσότερο αν θέλεις να εκπονήσεις ένα σχέδιο ανάταξης μιας τοπικής οικονομίας που έχει διαλυθεί και απαιτεί πέρα όλων των άλλων συνέργειες, έρευνα και ανθρώπινο κεφάλαιο σε αυτή την προσπάθεια. Για τη πολιτεία θα είναι και μία κίνηση τόνωσης του ηθικού των πολιτών της Καρδίτσας, που βρίσκεται στα πρόθυρα κατάθλιψης, αφού πέρα της πανδημίας και της δεκαετούς λιτότητας με τα μνημόνια, είδε και τους κόπους μιας ζωής να θάβονται στη λάσπη… Με κεϊνσιανές πρακτικές ορθώνεις μία οικονομία που διαλύθηκε και με δημόσιες επενδύσεις, αυτό δείχνει η παγκόσμια εμπειρία…
Για το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας που στα «νηπιακά του βήματα» στήθηκε χάρη στη μεταφορά της σχολής Νηπιαγωγών από την Καρδίτσα στο Βόλο, είναι ηθικό χρέος, για την πολιτεία υποχρέωση, για τους τοπικούς φορείς θα πρέπει να αποτελέσει καθημερινό αγώνα στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.
«Ν.Α.»
