Τα μισά νοικοκυριά στην Ελλάδα δηλώνουν ότι δεν μπορούν να καλύψουν έκτακτες αλλά αναγκαίες δαπάνες μέχρι 395 ευρώ. Μιλάμε δηλαδή για δαπάνες του μεγέθους αγοράς ενός πλυντηρίου ρούχων!
Είναι προφανές ότι οι κοινωνίες ανισότητες εντείνονται και η άμβλυνση τους μαζί με την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα. Την ίδια ώρα σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας της ελληνικής στατιστικής αρχής, ένα στα πέντε παιδιά στη χώρα, αντιμετωπίζει το μαρτύριο των υλικών στερήσεων, με τις οικογένειές τους να αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες σε αγαθά και υπηρεσίες.
Όπως μάλιστα σημειώνεται στην έρευνα, η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών δεν αφορά μόνο το φτωχό πληθυσμό, αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στην ηλικιακή κατηγορία έως 17 ετών, όπου το 2020 καταγράφεται αύξηση της υλικής στέρησης κατά 2,1% σε σύγκριση με το 2019. Το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 11,9% το 2009, τη δραματική μεταβολή της κατάστασης χιλιάδων λαϊκών οικογενειών πρώτα στα χρόνια των μνημονίων και κατόπιν σε εκείνα της… ανάπτυξης!
Κ.Π.
