Η απογραφή που ξεκινά σε όλη τη χώρα βρίσκει το Νομό Καρδίτσας πληθυσμιακά συρρικνωμένο, έχοντας υποχωρήσει σε όλους τους οικονομικούς, κοινωνικούς και πληθυσμιακούς δείκτες, σε βάθος δεκαετίας και αυτό οφείλει να προβληματίσει όσους διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου μας.
Η περιβόητη άμβλυνση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων με εργαλεία τα κοινοτικά πακέτα στήριξης παρέμεινε «γράμμα κενό» και εδώ οι ευθύνες βαρύνουν και την κεντρική διοίκηση και την περιφερειακή αυτοδιοίκηση.
Ο τόπος μας έχασε πληθυσμό, νέοι άνθρωποι στα χρόνια ειδικά των μνημονίων, τον εγκατέλειψαν, το σύνθημα «επιστροφή στο χωριό» που στις αρχές της περασμένης δεκαετίας έδειχνε να είναι κυρίαρχο, δεν συνοδεύτηκε από τις ανάλογες πολιτικές ενθάρρυνσης και με αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε ο Νομός Καρδίτσας που πριν από 20 χρόνια ξεπερνούσε τις 130.000 κατοίκους, σήμερα να βρίσκεται κάτω από τις 100.000 και να αναζητά νέα μέτρα συγκράτησης του πληθυσμού, ιδιαίτερα εκείνων που είναι σε παραγωγικές ηλικίες.
Θυμίζουμε ότι το σύνθημα «επιστροφή στο χωριό» έδειχνε να λαμβάνει «σάρκα και οστά» στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν δεκάδες οικογένειες από την Αθήνα με καταγωγή από την Αργιθέα επέστρεψαν στον τόπο τους για να απασχοληθούν στα έργα του Αχελώου (το φράγμα της Συκιάς και τη σήραγγα εκτροπής της Δρακότρυπας) ενώ με το σταμάτημα των έργων, το βήμα αυτό παρέμεινε μετέωρο κι έτσι ο επαναπατρισμός δεν ολοκληρώθηκε.
Γίνεται συνεπώς αντιληπτό ότι για να μπορέσει να αναπτυχθεί ο τόπος και να συγκρατήσει τον πληθυσμό του, απαιτούνται μεγάλα δημόσια έργα πνοής και κεϋνσιανού τύπου προσεγγίσεις, ιδιαίτερα σε αυτή τη δύσκολη για την παγκόσμια οικονομία συγκυρία, όπου η πανδημία θέτει νέους προβληματισμούς.
Το θέμα των ακαδημαϊκών σχολών είναι ένας παράγοντας απαραίτητος για να παραμείνει η ανάπτυξη στον τόπο και η συγχώνευση με το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, έγειρε την πλάστιγγα εις βάρος της Καρδίτσας.
Φυσικά τα «εργαλεία» είναι τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, τα οποία ωστόσο δεν έφεραν την πολυπόθητη σύγκλιση, παρά μάλλον την απόκλιση για τον τόπο μας.
Τέλος γίνεται κατανοητό ότι η Καρδίτσα διαθέτει αρκετούς ετεροδημότες, καθώς σχεδόν ένας ακόμη νομός βρίσκεται εκτός Καρδίτσας (στην Αθήνα, τα Οινόφυτα, το Σχηματάρι, το Βόλο, τη Λάρισα, την Κοζάνη και τη Θεσσαλονίκη) . «Όλοι αυτοί θα πρέπει να έρθουν στον τόπο τους και να απογραφούν τις προσεχείς ημέρες, για να μην παραμείνει η Καρδίτσα ο «φτωχός συγγενής» της Θεσσαλίας και της χώρας.
Διαθέτει ο τόπος μας εκείνες τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις, τώρα που οι οικονομίες λόγω της παγκόσμιας ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης, επιστρέφουν στα θεμελιώδη όπως η παραγωγή τροφίμων και ο πρωτογενής τομέας, ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει τα επόμενα χρόνια και να καλύψει το χαμένο έδαφος. Ας του δώσουμε λοιπόν εκείνα τα εφόδια που έχει ανάγκη. Γίνεται κατανοητό ότι δεν περισσεύει κανείς στην Καρδίτσα. Θα πρέπει όταν μετρηθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότεροι. Για να έχουν μέλλον στον τόπο τους τα παιδιά μας…
Γιάννης Κολλάτος
