Η απογραφή που ξεκινά σε όλη τη χώρα βρίσκειτο Νομό Καρδίτσας πληθυσμιακά συρρικνωμένο,έχοντας υποχωρήσει σε όλους τους οικονομικούς,κοινωνικούς και πληθυσμιακούς δείκτες, σε βάθοςδεκαετίας και αυτό οφείλει να προβληματίσει όσουςδιαχειρίζονται τις τύχες του τόπου μας.
Η περιβόητη άμβλυνσητων ενδοπεριφερειακώνανισοτήτων με εργαλείατα κοινοτικά πακέταστήριξης παρέμεινε «γράμμα κενό» και εδώ οιευθύνες βαρύνουν και την κεντρική διοίκηση και τηνπεριφερειακή αυτοδιοίκηση.
Ο τόπος μας έχασε πληθυσμό, νέοι άνθρωποι σταχρόνια ειδικά των μνημονίων, τον εγκατέλειψαν, τοσύνθημα «επιστροφή στο χωριό» που στις αρχές τηςπερασμένης δεκαετίας έδειχνε να είναι κυρίαρχο, δενσυνοδεύτηκε από τις ανάλογες πολιτικέςενθάρρυνσης και με αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε ο Νομός Καρδίτσας που πριν από 20 χρόνια ξεπερνούσετις 130.000 κατοίκους, σήμερα να βρίσκεται κάτω απότις 100.000 και να αναζητά νέα μέτρα συγκράτησηςτου πληθυσμού, ιδιαίτερα εκείνων που είναι σε παραγωγικές ηλικίες.
Θυμίζουμε ότι το σύνθημα «επιστροφή στο χωριό»έδειχνε να λαμβάνει «σάρκα και οστά» στις αρχές τηςδεκαετίας του 2000, όταν δεκάδες οικογένειες απότην Αθήνα με καταγωγή από την Αργιθέα επέστρεψανστον τόπο τους για να απασχοληθούν στα έργα τουΑχελώου (το φράγμα της Συκιάς και τη σήραγγα εκτροπής της Δρακότρυπας) ενώ με το σταμάτηματων έργων, το βήμα αυτό παρέμεινε μετέωρο κι έτσι οεπαναπατρισμός δεν ολοκληρώθηκε.
Γίνεται συνεπώς αντιληπτό ότι για να μπορέσει νααναπτυχθεί ο τόπος και να συγκρατήσει τον πληθυσμότου, απαιτούνται μεγάλα δημόσια έργα πνοής καικεϋνσιανού τύπου προσεγγίσεις, ιδιαίτερα σε αυτή τηδύσκολη για την παγκόσμια οικονομία συγκυρία, όπουη πανδημία θέτει νέους προβληματισμούς.
Το θέμα των ακαδημαϊκών σχολών είναι ένας παράγοντας απαραίτητος για να παραμείνει ηανάπτυξη στον τόπο και η συγχώνευση με τοπανεπιστήμιο Θεσσαλίας, έγειρε την πλάστιγγα ειςβάρος της Καρδίτσας.
Φυσικά τα «εργαλεία» είναι τα κοινοτικά πλαίσιαστήριξης, τα οποία ωστόσο δεν έφεραν την πολυπόθητη σύγκλιση, παρά μάλλον την απόκλιση για τον τόπο μας.
Τέλος γίνεται κατανοητό ότι η Καρδίτσα διαθέτειαρκετούς ετεροδημότες, καθώς σχεδόν ένας ακόμηνομός βρίσκεται εκτός Καρδίτσας (στην Αθήνα, ταΟινόφυτα, το Σχηματάρι, το Βόλο, τη Λάρισα, τηνΚοζάνη και τη Θεσσαλονίκη) . «Όλοι αυτοί θα πρέπει να έρθουν στον τόπο τους και να απογραφούν τις προσεχείς ημέρες, για να μην παραμείνει η Καρδίτσαο «φτωχός συγγενής» της Θεσσαλίας και της χώρας.
Διαθέτει ο τόπος μας εκείνες τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις, τώρα που οι οικονομίες λόγω της παγκόσμιας ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης, επιστρέφουν στα θεμελιώδη όπως η παραγωγή τροφίμων και ο πρωτογενής τομέας, ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει τα επόμενα χρόνια και να καλύψει το χαμένο έδαφος. Ας του δώσουμε λοιπόν εκείνα τα εφόδια που έχει ανάγκη. Γίνεται κατανοητό ότι δεν περισσεύει κανείς στην Καρδίτσα. Θα πρέπει όταν μετρηθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότεροι. Για να έχουν μέλλον στον τόπο τους ταπαιδιά μας…
Γιάννης Κολλάτος
