Τότε, ήταν πραγματικός πόλεμος. Αυτός που βιώνουμε το 2020 είναι απέναντι σε έναν εχθρό που είναι «αόρατος» και θανατηφόρος, με τον άνθρωπο να μην έχει βρει ακόμα αντίδοτο. Τι γινόταν όμως στον πραγματικό πόλεμο σ’ ο,τι αφορά το ποδόσφαιρο;
Πάμε πίσω στην Αγγλία και στην αγωνιστική περίοδο 1939 – 1940! Η ποδοσφαιρική χρονιά έκανε σέντρα στην 26η Αυγούστου του 1939 και για πρώτη φορά στα χρονικά υπήρχαν αριθμοί στο πίσω μέρος της φανέλας των ποδοσφαιριστών.
Η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία την αμέσως επόμενη Παρασκευή και οι τέσσερις κατηγορίες του αγγλικού ποδοσφαίρου μαζί με το Κύπελλο Αγγλίας αναβλήθηκαν μόλις ξέσπασε ο πόλεμος..
Οι ομάδες έδιναν κάποια φιλικά κι έπειτα από λίγο καιρό και με την απειλή για βομβιστικές επιθέσεις να μην μεταφέρεται στην πράξη, έγιναν συζητήσεις για την αναδιοργάνωση του ποδοσφαιρικού προγράμματος. Οι Άστον Βίλα και Ντέρμπι Κάουντι ήταν δυο από τις συνολικά έξι ομάδες που αποσύρθηκαν γιατί οι ποδοσφαιριστές τους υπηρετούσαν στον στρατό και συμμετείχαν στον πόλεμο.
Οι υπόλοιπες 82 ομάδες χωρίστηκαν σε 10 περιφερειακές κατηγορίες και το ποδόσφαιρο ξεκίνησε στις 28 Οκτωβρίου, έναν μήνα και 25 μέρες μετά το επίσημο stop. Βέβαια, τα ματς συνεχίστηκαν με τις ομάδες να κάνουν αποστάσεις μάξιμουμ 80 χλμ. από τη βάση τους και με προσέλευση κόσμου στο γήπεδο που δεν ξεπερνούσε τις 8.000. Με τον καιρό, αυτά τα μέτρα χαλάρωναν…
Τον Απρίλη του 1940 θεσπίστηκε και το War Cup, μια διοργάνωση η οποία στρίμωξε 137 παιχνίδια σε μόλις εννέα εβδομάδες! Ο περιορισμός κόσμου στα γήπεδα σταδιακά αναιρέθηκε και μάλιστα στον τελικό της Γουέστ Χαμ με την Μπλάκμπερν στο «Γουέμπλεϊ» έδωσαν το «παρών» 42.399 άτομα!
Ο μεγάλος τελικός είχε διεξαχθεί στις 8 Ιουνίου, λίγες μέρες μετά την εκκένωση από τη Δουνκέρκη και αρκετοί στρατιώτες που διασώθηκαν από τη Βόρεια Γαλλία παρακολούθησαν την αναμέτρηση.
Μετέπειτα, βέβαια, ακολούθησε η μάχη της Βρετανίας με την Κόβεντρι ν’ αναγκάζεται ν’ αποσυρθεί από το πρωτάθλημα και την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ να μετακομίζει στο Χίλσμπορο αφού δεν μπορούσε πλέον να χρησιμοποιήσει το Bramall Lane.
Επιπλέον, η Άρσεναλ έπρεπε να παίξει στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν αφού το Χάιμπουρι μετατράπηκε σε κέντρο εναέριων επιχειρήσεων. Το Ολντ Τράφορντ υπέστη τέτοια καταστροφή τον Μάρτιο του 1941, που δεν φιλοξένησε ποδοσφαιρικό παιχνίδι για τα επόμενα 8,5 χρόνια!
Η Football League χωρίστηκε σε δυο κατηγορίες, βορρά και νότου, με τη βαθμολογία να διαμορφώνεται ανάλογα τη διαφορά τερμάτων κι όχι τους βαθμούς από τη στιγμή που δεν είχαν όλες οι ομάδες τα ίδια ματς. Η Πρέστον – που έκανε νταμπλ με το War Cup – κατέκτησε τον τίτλο, αν και η Τσέστερφιλντ είχε περισσότερους βαθμούς με έξι ματς λιγότερα!
Αργότερα, τα κλαμπ του Λονδίνου θα δημιουργούσαν και το London League με την Πόρτσμουθ να συμμετέχει και τους «επαναστάτες» να αποβάλλονται από την Football League.
Τη σεζόν 1942-1943 θα επανέλθει κανονικότητα ως προς την ισχύ της FL, την επιστροφή των συλλόγων της πρωτεύουσας και δημιουργήθηκε μια κατηγορία 18 ομάδων από τον νότο, με αρκετές ερασιτεχνικές ομάδες και μάλιστα, η σεζόν «έσπασε» σε δυο κομμάτια. Από το καλοκαίρι μέχρι τα Χριστούγεννα και από την Boxing Day μέχρι τον Μάιο.
Η Λίβερπουλ κατέκτησε τον τίτλο το 1943… Εκείνη που κέρδισαν τις εντυπώσεις ήταν οι εργάτες από το Νιούπορτ, με την Lovell’s Athletic να τερματίζει πάνω από τα κλαμπ του Μάντσεστερ και την Άστον Βίλα το 1943 και να φτάνουν στον τελικό του Κυπέλλου Δύσης, όπου ηττήθηκε 7-6 από τη Σουόνσι σε διπλή μονομαχία.
Έπειτα, προέκυψε η Μπαθ Σίτι, ο κόσμος στα γήπεδα άρχισε να αυξάνεται όλο και περισσότερο φτάνοντας στις 85.000 σε αναμέτρηση Τσάρλτον – Τσέλσι για το War Cup του Νότου και στην τελευταία σεζόν του Πολέμου (1944-1945) η προσέλευση έφτασε σε ένα σύνολο 10,3 εκατομμυρίων ανθρώπων στα γήπεδα!
Οι διαφορετικοί θεσμοί βοήθησαν σε αυτό, καθώς ο τελικός Κυπέλλου του Βορρά ανάμεσα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Μπόλτον προσέλκυσε 98.000 οπαδούς σε δυο ματς και άλλοι 90.000 παρακολούθησαν τον μονο τελικό της Μίλγουολ με την Τσέλσι στον Νότο, στο «Γουέμπλεϊ».
Η απόλυτη κανονικότητα επανήλθε την αγωνιστική περίοδο 1945-1946, αν και διατηρήθηκε σε επίπεδο περιφερειών το ποδόσφαιρο. Η Βόρεια και η Νότια είχαν από 22 ομάδες, ενώ, η τρίτη κατηγορία διαιρέθηκε σε τέσσερις υποκατηγορίες (Βόρεια, Νότια, Δυτική, Ανατολική), ενώ έλαβε ισχύ ξανά το Κύπελλο Αγγλίας…
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον αφιέρωμα είναι από το «England 365» και τον K. Ζηλιάρη.
