Σε απόγνωση έχουν περιέλθει οι καταστηματάρχες εστίασης και αναψυχής στο Ν. Καρδίτσας και σε όλη τη χώρα, που συμπληρώνουν ένα πεντάμηνο με κλειστές τις επιχειρήσεις τους και έναν χρόνο σε καθεστώς lockdown- περιοριστικών μέτρων, τα οποία έχουν επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στον κλάδο.
Στις τάξεις των επαγγελματιών επικρατεί αγωνία αλλά και προβληματισμός ταυτόχρονα. Κλάδοι της οικονομίας επαναλειτουργούν, ενώ η εστίαση παραμένει κλειστή είτε με 300, είτε με 1000, είτε 3.000 κρούσματα.
Μιλώντας στο «Νέο Αγώνα» ο Πρόεδρος της Ένωσης Καταστηματαρχών Εστίασης και Αναψυχής Ν. Καρδίτσας κ. Νίκος Γκέκας υπογράμμισε την απαισιοδοξία που επικρατεί στις τάξεις των επαγγελματιών, οι οποίοι δεν διαβλέπουν προοπτική επαναλειτουργίας του κλάδου.
«Είναι δώρο- άδωρον να επιτρέψουν τη λειτουργία των καταστημάτων με περιοριστικά μέτρα για λίγες ημέρες πριν το Πάσχα και κατόπιν ο κλάδος να αναστείλει ξανά τη λειτουργία του. Για να επαναλειτουργήσει ένα κατάστημα στο χώρο της εστίασης απαιτείται ρευστότητα για καθαριότητα, αγορά πρώτων υλών, κάλυψη πάγιων αναγκών και δαπανών κλπ. Υπέρογκα έξοδα που καθιστούν ασύμφορη την επαναλειτουργία για λίγες ημέρες και μάλιστα με περιοριστικά μέτρα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Την ίδια ώρα στέκεται στο γεγονός πως για τον κλάδο δεν υπήρξαν καμία στιγμή σαφή χρονοδιαγράμματα και αποφάσεις. Ενώ κλάδοι ανοιγοκλείνουν ή εξετάζεται η επαναλειτουργία τους, η εστίαση παραμένει κλειστή είτε τα κρούσματα στη χώρα ήταν 300, είτε 3.000.
Σε ότι αφορά το μέλλον των Καρδιτσιωτών επαγγελματιών, εκτιμά ότι προμηνύεται πολύ δύσκολο. «Ακόμη και αν ανοίξουν όλες οι επιχειρήσεις κάποια στιγμή, δεν ξέρουμε πόσοι θα έχουν πλέον τις οικονομικές αντοχές να διατηρήσουν τα καταστήματά τους» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Η Ένωση τονίζει: «Κλείνοντας ένα χρόνο lockdown και περιοριστικών μέτρων και μετά από σχεδόν 6 μήνες με κλειστές τις επιχειρήσεις, μας γεννιέται η απορία αν τελικά ζούμε σε παράλληλο σύμπαν. Αλήθεια τώρα, βρισκόμαστε σε lockdown;
Οι καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία μας και πολύ πιο έντονα στον κλάδο μας είναι πλέον πιο εμφανές από ποτέ, όπως επίσης το αφήγημα της κυβέρνησης πως η εστίαση ευθύνεται για την υπερμετάδοση του ιού έχει εκπέσει. Σαν κλάδος στη συντριπτική μας πλειοψηφία τηρήσαμε τα μέτρα στο ακέραιο ακόμα και όταν βλέπαμε ότι ήταν άνευ ουσίας και σημασίας. Πειθαρχήσαμε προτάσσοντας τη δημόσια υγεία στηριζόμενοι στα λόγια σας και αντί να νικήσουμε με τις μάταιες όπως αποδεικνύεται θυσίες μας τον Covid-19, μας γίνονται ψευτοενέσεις στήριξης όπως οι αστειότητες των επιδοτήσεων θερμαντικών σωμάτων, μηχανημάτων εξαερισμού και ευκαιριακές «ιδέες» ανθρώπων εκτός του κλάδου και πραγματικότητας, που όχι μόνο δεν λύνουν τα προβλήματα αλλά εξαντλούν την υπομονή του κλάδου που κράτησε ζωντανή την οικονομία μας τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης που περάσαμε.
Αναλυτικά αναφέρουμε:
– Η εστίαση παρέμεινε κλειστή είτε τα κρούσματα ήταν 400 είτε 1000 είτε 3000.
– Η εστίαση όντας κλειστή δεν είδε μείωση παρά μόνο αύξηση του δείκτη μεταδοτικότητας.
– Η εστίαση δεν έγινε ποτέ αποδέκτης σαφών χρονοδιαγραμμάτων και προϋποθέσεων.
Σε όλη την επικράτεια από τα νησιά μέχρι τα σύνορα ακούει για την εκκίνηση της αγοράς, των σχολείων, των κομμωτηρίων των κέντρων αισθητικής και πανηγυρικές ημερομηνίες έναρξης του τουρισμού αλλά η ίδια δεν αναφέρεται πουθενά παίζοντας με τις λέξεις « εξετάζουμε, πιθανολογούμε, πρόωρο»
– Η εστίαση κλειστή παρατηρεί καθημερινά συνωστισμούς σε πλατείες δρόμους παράλιες και πάρκα με παραβατικούς τρόπους διάθεσης προϊόντων που εκτός από αθέμιτο ανταγωνισμό προκαλεί το κοινό αίσθημα.
– Η εστίαση κάθε μέρα μετράει απώλειες χωρίς να υπολογίζετε η επόμενη μέρα και το domino λουκέτων που θα επέλθει.
– Η εστίαση καθημερινά ακούει και βλέπει λοιμωξιολόγους, πνευμονολόγους, ειδικούς αναλυτές, δημοσιογράφους, Υπουργούς, συμβούλους να μιλάνε και να δίνουν ημερομηνίες και προσδοκίες έναρξης χωρίς καμιά σοβαρότητα και επαλήθευση. – Η εστίαση αγωνιά για τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους της οι οποίοι είναι σε απόγνωση και οικονομικό βυθίσμο.
Επομένως για όλα τα παραπάνω απευθύνουμε τελευταία έκκληση να εισακουστούμε και να απαντηθούν τα κάτωθι:
1. Ποια είναι η πραγματική ημερομηνία που θεωρεί η κυβέρνηση για την εκκίνηση της, ποιοι επιστημονικοί και αριθμητικοί παράγοντες σε σχέση με την πανδημία θα το καθορίσουν και με ποιούς όρους θα γίνει η εκκίνηση;
2. Ποια είναι τα σοβαρά μετρά που θα παρθούν ώστε να μπορέσει η εστίαση να ξεπεράσει τον οικονομικό σκόπελο τον οποίο όλοι αναμένουμε μετά το τέλος της πανδημίας;
3. Θα αντιληφθεί η κυβέρνηση τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που απαιτεί ο κλάδος όπως πολλάκις έχουμε αναφέρει και στις τηλεδιασκέψεις με τα οικονομικά επιτελεία για την εξυγίανση και επανασύσταση της; Πρέπει κάποτε να σταματήσει να θεωρείται το κακό παιδί της ελληνικής οικονομίας που το ίδιο το κράτος την οδηγεί εκεί με μετρά στα οποία δεν ζητάνε τη συμμετοχή της. Η παλινόρθωση των οικονομικών δεδομένων της εστίασης απαιτεί σοβαρά χρηματοδοτικά εργαλεία και όχι αυτοχρηματοδοτήσεις…
4. Θα τηρήσει ο πρωθυπουργός την εξαγγελία του για διατήρηση του ΦΠΑ στο 13% και σε δεύτερο χρόνο στο 11% όπως δεσμευτικά ανακοίνωσε προεκλογικά;
5. Θα κατηγοριοποιηθεί η εστίαση και θα ενταχθεί σε ένα φορέα οπού επιτέλους συγκεκριμένοι και σχετικοί άνθρωποι θα αποφασίζουν για εμάς και όχι χωρίς εμάς;
6. Θα αντιληφθεί η κυβέρνηση το σοβαρό θέμα των μισθώσεων και τον χαμένο χρόνο λόγω πανδημίας;
7. Θα δοθεί έμφαση στις μικρές επιχειρήσεις που τα όποια οικονομικά μέτρα πάρθηκαν μέχρι στιγμής δεν έφτασαν ούτε για να καλύψουν τις υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν τους μήνες που είναι κλειστές, πόσο μάλλον να ζήσουν τις οικογένειες τους; Στην χώρα μας εστίαση και τουρισμός δεν είναι μόνο οι αλυσίδες και οι μεγαλοξενοδόχοι.
8. Θα αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι εισφορές στο 36,6 % είναι αδιανόητες σε ένα κλάδο που έχει τόσες αργίες, Κυριακές και υπερωρίες με δεδομένο και τον πολλαπλάσιο αριθμό προσωπικού που απαιτείται για να επιτύχει τζίρους ανάλογους με άλλους κλάδους;
9. Θα μας πει επιτέλους η κυβέρνηση αν ο κλάδος θα είναι προτεραιότητα στους εμβολιασμούς εφόσον θεωρείται νούμερο ένα παράγοντας διάδοσης του ιού; Η υπομονή και η αντοχή του κλάδου έχει προ πολλού εξαντληθεί. Ας καταλάβει επιτέλους η κυβέρνηση ότι η διαφαινόμενη καταστροφή του κλάδου αν δεν αλλάξουν άμεσα τα πράγματα θα τη βαραίνει ηθικά και πολιτικά.
Η εστίαση έχει πολιτικό κόστος και μάλιστα μεγάλο όσο κι αν θέλουν κάποιοι να κάνουν ότι δεν το βλέπουν».
