ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
ΜΠΟΡΕΙ το ποδόσφαιρο στις μέρες μας να είναι σε πλήρη εμπορευματοποίηση, να θεωρείται ένα “προϊόν” προς… κατανάλωση, να κυριαρχούν τεράστια οικονομικά συμφέροντα, αλλά η βάση του εξακολουθεί να είναι η ρομαντική σχέση φιλάθλου – ομάδας.
ΧΩΡΙΣ αυτή την αγνή προσέγγιση του κόσμου, όλα τα υπόλοιπα θα κατέρρεαν ως χάρτινος πύργος. Αυτή ακριβώς η σχέση τροφοδοτεί το άθλημα και το καθιστά ξεχωριστό, αυτή η σχέση που ανανεώνεται κάθε φορά με διάφορες αφορμές. Αυτή η σχέση βέβαια είναι που γίνεται και αντικείμενο εκμετάλλευσης από πάσης φύσεως αρπαχτικά που δρούν στο χώρο…
AΛΛΟΤΕ θεριεύει, άλλοτε όπως προαναφέραμε δηλητηριάζεται, αλλά πάντα υφίσταται ως βάση. Βλέπουμε για παράδειγμα τις τελευταίες ημέρες πόσο ανανεώθηκε η αγάπη των φίλων του Ηρακλή Θεσσαλονίκης για την ομάδα τους όχι από μια μεγάλη διάκριση αλλά από την επιλογή να ξεκινήσει ο σύλλογος μετά τα όσα τρελά έγιναν εις βάρος του από το μηδέν και απο την τρίτη ερασιτεχνική κατηγορία της ΕΠΣ Μακεδονίας!
ΣΤΟΝ αγώνα της πρεμιέρας με τον… FC Κεραυνό Μονοπήγαδου, μαζεύτηκαν 3.000 φίλοι της ομάδας! Απίστευτο αλλά αληθινό και φυσικά εξηγήσιμο! Η ρομαντική σχέση που λέγαμε. Αν ο Ηρακλής είχε κάνει μία ακόμη τερατοσυγχώνευση απ’ αυτές που του φόρτωσαν τις προηγούμενες χρονιές και έπαιζε στη σούπερ λίγκα με κάποιον μεγάλο αντίπαλο, σαφέστατα και δεν θα είχε αυτή τη συσπείρωση…
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ μάλιστα ότι ξεκινάει από τόσο χαμηλά και με δεδομένο την τεράστια διαδρομή που έχει στα αθλητοκοινωνικά δρώμενα της χώρας από το 1908, τον καθιστά συμπαθή ευρύτερα και σε φιλάθλους άλλων ομάδων. Διότι απλούστατα δεν είναι μόνον οι τίτλοι που γράφουν την ιστορία των συλλόγων, αλλα και τέτοιου είδους επιλογές και αποφάσεις που τους καθιστούν ξεχωριστούς…
ΑΝ το έκαναν από την αρχή όσοι ασχολήθηκαν με τον Ηρακλή αυτό και κυρίως αν το διασφάλιζαν οι οπαδοί του, τώρα θα ήταν ασφαλώς σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την ώρα που το συστημα του ελληνικού ποδοσφαίρου εξόντωσε την ομάδα και ευνόησε κάποιες άλλες. Τότε όμως επιλέχθηκε ο εύκολος δρόμος που είδαμε που οδήγησε…
ΕΚΕΙ ακριβώς που γράφαμε τότε, όταν γινόταν οι τερατοσυγχωνεύσεις: στην απόλυτη απαξίωση! Γι’ αυτό “φωνάζουμε” από τη στήλη με κάθε αφορμή ότι θα πρέπει η ιστορία των συλλόγων να προστατεύεται ως κόρη οφθαλμού από εκεινους που τους αγαπούν…
ΔΙΟΤΙ αυτή η ιστορία κληροδοτείται από τους προηγούμενους στους επόμενους και ουδείς απο τους παρόντες έχει το δικαίωμα να ασελγήσει πάνω της. Κάτι που διαφυλάχτηκε και στην Αναγέννηση γι’ αυτό και παραμένει μια ιδιαίτερη αθλητική οντότητα στην Ελλάδα…
Η ΕΡΩΤΗΣΗ
Η συγκομιδή μανιταριών ολοκληρώθηκε στο Στάδιο;
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Είχα αρνηθεί τις παλιές αξίες στην εποχή τους και τώρα πρέπει να τις καταπιώ κρύες»
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Oλα αυτά τα “τερατουργήματα” που έλαβαν χώρα στις πλάτες του Ηρακλή με σκοπό να χρησιμοποιήσουν το σύλλογο ικανοποιώντας δήθεν το φίλαθλο κοινό για μια “ευφήμερη διάκριση”, απασχόλησαν ουκ ολίγες φορές και τη δική μας ομάδα, την Αναγέννηση και ιδιαίτερα μετά την απίστευτη καταστροφή στην οποία την οδήγησαν πέρσι…
Πολύ εύκολα…
Πολύ εύκολα το καλοκαίρι που μας πέρασε η ομάδα της Καρδίτσας θα μπορούσε να… κυλήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Στην αγορά δηλαδή ενός ΑΦΜ ομάδας που θα την έφερνε αυτομάτως σε ανώτερη κατηγορία, μπορεί και στη super league 2 (παλιά Β’ Εθνική)!!!
STOP…
Τέθηκε το θέμα και υπήρξαν διάφορες διεργασίες, αλλά μπήκε αυτομάτως STOP και από τους αρμόδιους της Αναγέννησης αφού αφουγκράστηκαν τον κόσμο! Δεν υπάρχει εδώ συμβιβασμός, δεν υπάρχει άλλη επιλογή, είναι συγκεκριμένα τα πράγματα…
Φραγμός…
Η φιλοσοφία της ομάδας το απαγορεύει. Ακόμη κι αν οι συνθήκες για κάτι τέτοιο (αδιαφορία κόσμου κλπ) θα προσφέρονται, η ίδια η ιστορία θα είναι αυτή που θ’ αποκτά… υπόσταση και θα μπαίνει φραγμός σε οποιοδήποτε τέτοιο τερατούργημα επιχειρηθεί στο μέλλον…
