ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας, έβρεχε δυνατά στην Καρδίτσα και με όλα αυτά που ζήσαμε στον εφιάλτη της 18ης Σεπτεμβρίου, ήταν επόμενο να σηκωθούμε πάλι (οσοι είχαμε γύρει) από τα κρεβάτια μας και ν’ αρχίσουμε να σκεφτόμαστε που είχαμε αφήσει τις… γαλότσες και τα διάφορα άλλα αντιπλημμυρικά αξεσουάρ!

Έτσι θα πάμε πλέον για πολύ καιρό! Όταν θ’ αγριεύει ο καιρός και θα πέφτει λίγο δυνατή βροχή, θα έρχονται στο νου οι ασύλληπτες στιγμές που βιώσαμε εκείνη τη φοβερή νύχτα που μας έκαναν λασπόλουτρο! Ιδιαίτερα όταν θ’ ακούμε από τα χείλη των αρμοδίων τα γνωστά καθησυχαστικά περί… πλήρους ετοιμότητας!

Άλλωστε μετά απ’ αυτά ακολούθησε, ως γνωστόν, η οδηγία για την ασφάλεια μας με την φράση: “ανεβείτε πιο ψηλά”! Θα συμπληρώναμε, όσο πιο ψηλά, τόσο πιο σίγουρα!

Αν υπάρχει και κανένα δένδρο στην αυλή που είναι πιο ψηλό από τη στέγη του σπιτιού, φροντίστε τώρα στην… ανάπαυλα για την αξιοποίησή του δια παν ενδεχόμενο! Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να φέρει αυτή η άτιμη… κλιματική αλλαγή από τη μια μέρα (ή νύχτα) στην άλλη!

Μέχρι ν’ αρχίσουν να δουλεύουν οι μπουλντόζες για την αντιπλημμυρική θωράκιση (τώρα είναι απασχολημένες για την “ανάπτυξη” των Αγράφων !), φροντίστε τα δένδρα και τις στέγες, διότι μπορεί ν’ αποτελέσουν σωτήρια καταφύγια κανένα βράδυ βροχερό!!! Δεν θα ταν κακή ιδέα επίσης και μια επίσκεψη σε κατάστημα με είδη θαλάσσης!

Κι επειδή αναφέραμε για μέρα και για νύχτα, σκεφτείτε μόνο τι θα μπορούσε να συμβεί αν τα λασπόνερα άρχιζαν να έρχονται νωρίτερα, τότε δηλαδή που θα υπήρχε μεγάλη κίνηση στους δρόμους της πόλης!!!

Παιδιά σε φροντιστήρια που θα έτρεχαν να τα πάρουν πανικόβλητοι οι γονείς τους μέσα σε χειμάρους, αυτοκίνητα το ένα πίσω στο άλλο με σβηστές μηχανές που θα έμοιαζαν με ανεξέλεγκτες βάρκες, ηλικιωμένοι ή ανήμποροι που θα τύχαινε να βρίσκονται έξω και γενικώς όλοι μας με μηδαμηνή εμπειρία που δεν περνούσε ποτέ από το μυαλό ότι οι δρόμοι της Καρδίτσας θα μετατρέπονταν ξαφνικά σε κανάλια της Βενετίας!

Θα μπορούσε αυτή η καταστροφή, λοιπόν, να έχει και ακόμη χειρότερο σενάριο! Εχθρός του κακού είναι το χειρότερο που θα λεγε και κάποιος γνωστός παλιακός προπονητής ποδοσφαίρου! Ο “Ιανός” μέσα στην οργή του μας… λυπήθηκε λίγο!

Ποιος μας λέει όμως ότι δεν θα έλθει κανένας… ξάδελφός του πιο αγριεμένος; Ποιος μας λέει ότι και με μικρότερης έντασης φαινόμενο δεν θα χουμε τα ίδια; Ποιος μπορεί να το εγγυηθεί; Η… πολιτική προστασία μήπως;

Καλού κακού, ας πάρουμε τα μέτρα μας για να μην πνιγούμε μέσα στα σπίτια μας την επόμενη φορά κι ας αφήσουμε τους αρμόδιους να… εγγυώνται!

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Την προσεχή Κυριακή η Αναγέννηση παίζει στην Ελασσόνα για τη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Γ’ Εθνικής και μοιραία η σκέψη μας πάει στο επικό παιχνίδι του 2012 στο οποίο κρίθηκε η άνοδος από τη Δ’ εθνική!

Στις ξεχωριστές
Βέβαια από τότε έχουν αλλάξει πάρα πολλά και στις δύο ομάδες, αλλά όσοι έζησαν εκείνη την αναμέτρηση από κοντά δεν πρόκειται να την ξεχάσουν ποτέ. Συμπεριλαμβάνεται, κατά τη γνώμη μου, στις ξεχωριστές μέσα στη μεγάλη διαδρομή της Αναγέννησης στο χρόνο, ανεξαρτήτως κατηγοριών και στόχων!

Το σύμπαν
Εκείνο το παιχνίδι για να το κερδίσει η ομάδα της Καρδίτσας συνέβαλε τα μέγιστα η συσπειρωτική διάθεση που ήταν διάχυτη σε όλα τα επίπεδα. Ετσι μ’ όλη αυτή τη θετική ενέργεια το… σύμπαν συνωμότησε για να έλθει η νίκη σε μια χρονιά με τεράστια εμπόδια…

Το ίδιο
Το ακριβώς αντίθετο συνέβη στο άλλο παιχνίδι -σταθμός που χωρίζει τις δυο εποχές. Την ανοδική με την καθοδική. Στο ματς με τον Αρη στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος της football league το οποίο έγινε έξι χρόνια μετά από το θρίαμβο στην Ελασσόνα.

Αρνητική ενέργεια
Πάλι το σύμπαν συνωμότησε ώστε να έλθει η ήττα στο τελευταίο λεπτό μ’ αυτόν τον πρωτοφανή τρόπο και ο υποβιβασμός. Και συνωμότησε διότι σε αντίθεση με τη συσπείρωση που επικρατούσε στην Ελασσόνα, εδώ είχαμε αρνητική ενέργεια καθώς όλοι ήταν μαλωμένοι με όλους σαν το Γαλατικό Χωριό τη στιγμή που πλακώνονται οι Γαλάτες μεταξύ τους..

Δεν υπάρχει πολυτέλεια

Δυο, λοιπόν, είναι τα ξεχωριστα ματς τα τελευταία χρονια που σηματοδοτουν το καθένα την έναρξη μιας περιόδου ανόδου και καταποντισμού. Αυτό με την Ελασσόνα το ‘12 και με τον Αρη το ‘18. Και πάμε στο σήμερα. Η θετική ενέργεια και η συσπείρωση θα είναι τα στοιχεία που θα οδηγήσουν την Αναγέννηση σε σταθερή ανοδική τροχιά πέρα απ’ αυτά που πρέπει να γίνουν σε αγωνιστικό και διοικητικό επίπεδο. Αυτό να το έχουμε κατα νου. Διότι εδώ πλέον υπάρχει κι ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Εχει μεσολαβήσει η πανδημία του κορωνοϊού τα “λοκ νταουν” και ήλθε και το “κερασάκι στην τούρτα” με την πλημμύρα. Πολυτέλεια για γκρίνιες δηλαδή δεν υφίστανται…