ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ σήμερα… φιλοσοφώντας και κλείνουμε την εβδομάδα. Προσεχώς δεν αποκλείεται μέσω της στήλης να προχωρήσουμε και σε… ψυχαναλύσεις προσπαθώντας να φανούμε χρήσιμοι, όσο αυτό είναι δυνατό και στην ιατρική επιστήμη!!! Οι καιροί είναι δύσκολοι…

ΜΕΤΑ το “εγώ” και την “αχαριστία”, πάμε ν’ αναλύσουμε λίγο τον… φόβο! Τι είναι, λοιπόν, ο φόβος; Μια υγιής καταρχήν αντανακλαστική συναισθηματική αντίδραση του οργανισμού σε περίπτωση κινδύνου. Αληθινού ή και πλασματικού. Αρα χρήσιμος εκ πρώτης όψεως… “Ο φόβος φυλάει τα έρμα” λέει κι ο λαός…

ΕΙΝΑΙ όμως πάντα χρήσιμος; Είναι υγιής αντίδραση για παράδειγμα συνολικά μιας κοινωνίας που πασχίζει για την πρόοδό της ο φόβος; Αναμφίβολα όχι. Διότι αν μια κοινωνία ανθρώπων φοβάται συλλογικά, το χει χαμένο το παιχνίδι απο χέρι. Αυτό που φοβάται ότι θα της συμβεί… θα της συμβεί!

ΠΟΤΕ οι κοινωνίες δεν προόδευσαν με το φόβο και την ανοχή στις στρεβλώσεις! Ισα ίσα πισωγύρισαν και υπέστησαν τραγωδίες. Ποιά είναι η καλύτερη μέθοδος εκείνων που θέλουν να ποδηγετήσουν τις κοινωνίες και να τις οδηγήσουν… σπίτι; Μα, φυσικά το “διαίρει και βασίλευε”!!!

Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ , η απομόνωση και η στοχοποίηση συγκεκριμένων ομάδων ή και ατόμων, ώστε να ελέγχουν την κατάσταση και να σκορπούν τον… φόβο! “Κοίτα τι έπαθε παιδί μου αυτός που μιλούσε; Κάτσε στ’ αυγά σου. Εσύ θα βγάλεις το φίδι απο την τρύπα;” Την έχετε ακούσει τη φράση πολλές φορές έτσι δεν είναι; Θα σας έχουν συμβουλεύσει σχετικά άνθρωποι που σας αγαπούν…

ΟΛΟΙ μας την έχουν ακούσει τη συμβουλή αυτή η οποία περικλείει φόβο κι ανησυχία και σε πολλές των περιπτώσεων δικαιολογημένα. Διότι όταν στοχοποιείται κάποιος, διατρέχει κινδύνους απο κείνους που ενοχλεί με τη δράση τους…

ΠΩΣ λοιπόν, αντιμετωπίζεται ο φόβος σ’ αυτές τις περιπτώσεις; Πως μπορεί μια κοινωνία να προστατευτεί απο τα όσα γίνονται εις βάρος μελών της και κατ’ ουσία εις βάρος της ίδιας; Μόνον με έναν τρόπο: Με την ενότητά και την ενιαία αντίδρασή της.

ΟΤΑΝ δεν καταγγέλονται οι αθλιότητες, όταν η κοινωνία δεν μιλάει και σφυρίζει κλέφτικα σε καταστάσεις που αντιμετωπίζουν μέλη της, τότε αργά ή γρήγορα θα τα βρεί μπροστά της.

ΜΙΑ φοβική κοινωνία είναι μια δουλική κοινωνία. Ερμαιο στις ορέξεις και επιδιώξεις του κάθε ψευτονταή. Ειτε καλύπτεται απο ιδεολογικό μανδύα (δηλαδή “δηθεν”), είτε έχει να κάνει με κακοποιό στοιχείο που κατευθύνεται αναλόγως των περιστάσεων. Μια τέτοια δουλική κοινωνία με μαθηματική ακρίβεια θα υποστεί αυτά που… φοβάται!!!

Η ΕΡΩΤΗΣΗ

Υπάρχει χάπι για την… ηλιθιότητα;

ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Η πρώτη και σημαντική εντολή είναι: Μην τους αφήνεις να σε τρομάζουν»

ΕΛΜΕΡ ΝΤΕΙΒΙΣ – ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Πρωτοβουλίες ανέλαβε η διοικούσα επιτροπή και η διοίκηση του ερασιτέχνη της Αναγέννησης για να προσελκύσει το ενδιαφέρον και την ουσιαστική στήριξη της ομάδας στη δύσκολη αυτή ώρα. Το γράφουμε απο την πρώτη στιγμή, επιβάλλεται να στηριχθεί ο σύλλογος διότι απο τη στήριξη αυτή θα εξαρτηθεί το μέλλον του…
Απογοήτευση
Η απογοήτευση έχει κυριαρχήσει όχι τόσο απο το γεγονός ότι η Αναγέννηση έχει υποβιβαστεί. Αλλά κυρίως απο το πως αντιμετωπίστηκαν άνθρωποι που έχουν δώσει και την ψυχή τους. Σου λέει ο άλλος να πάω να βοηθήσω, να δώσω τα λεφτά μου για να μου σκίζουν και τα λάστιχα στο τέλος; Για να με λένε στοιχηματζή, να με βρίζουν και να με στοχοποιούν; Δεν κάθομαι σπιτάκι μου να το κάνει κανένας άλλος;
Ο φόβος
Κι έτσι μοιραία φτάνουμε σε… λειψανδρία. Υπάρχουν συγκεκριμένα αίτια για το πως έφθασε εδώ που έφθασε η Αναγέννηση. Οπως άλλωστε και άλλες ομάδες. Εδώ πάλι θα πάμε σ’ αυτό που γράφουμε στο κεντρικό σχόλιο. Στον φόβο και στη τζάμπα μαγκιά…
Ενιαία
Πως προστατεύεται μια συλλογική προσπάθεια όπως είναι αυτές στον αθλητισμό και εν προκειμένω στην Αναγέννηση; Πως μπορεί να χαράξει μια ανοδική πορεία και τώρα η ομάδα, παρά τα όσα της έχουν συμβεί; Μ’ αυτό που μάλλιασε η γλώσσα μας και πόνεσε το χέρι μας να λέμε και να γράφουμε δεκαετίες: Με τη ΣΥΝΟΧΗ των μελών της. Με την ενιαία αντίδραση σε κάθε κακόβουλο κι όχι με τη διάσπαση… Ετσι μόνον προχωράς…

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ