Στα τέλη του 1948, ο Τζορτζ Οργουελ, ταλαιπωρημένος από τη φυματίωση, δακτυλογραφούσε ξαπλωμένος στο κρεβάτι το τελικό κείμενο ενός μυθιστορήματος που θα κυκλοφορούσε τον επόμενο χρόνο και θα συγκλόνιζε τον κόσμο. Τίτλος του, «1984». Τι γράφει στο βιβλίο του ο Όργουελ; «Ο κόσμος θα φτάσει σε ένα σημείο όπου θα υπάρχει ένα και μοναδικό ολοκληρωτικό καθεστώς που θα ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις συνειδήσεις και ως εκτούτου και στις συμπεριφορές των ανθρώπων.
Ο στόχος του Μεγάλου Αδελφού θα ήταν ο απόλυτος έλεγχος της σκέψης και της ελευθερίας της έκφρασης που θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω των απαγορεύσεων και του φόβου, δηλαδή με την τρομοκράτηση και την καταστολή». Ο Όργουελ άργησε 36 χρόνια αλλά δικαιώθηκε έστω και μετά θάνατον.
Από χθες, το κράτος ελέγχει τη ζωή των πολιτών και μάλιστα με την συγκατάθεσή τους, σε όποια ενέργεια κάνουν εκτός σπιτιού. Το κράτος έχει πλήρη επίγνωση σε ποια αγαθά ξοδεύουμε τα χρήματα, πόσα κατοικίδια έχουμε, πόσοι αθλούνται, πάντα φυσικά με την συγκατάθεση των πολιτών.
Έτσι απλά με έναν νόμο, γιατί μερικοί πήραν τα βουνά, τις παραλίες και πρέπει να… τιμωρηθεί ολόκληρη η χώρα. Η πλειοψηφία των πολιτών συμφωνεί πως έπρεπε να παρθούν σκληρά μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊου και η απαγόρευση της κυκλοφορίας ήταν η εσχάτη λύση.
Η διαφωνία έχει να κάνει με τον… μεγάλο αδερφό στις μετακινήσεις των πολιτών. Το κράτος ελέγχει την μάζα με ένα απλό sms που λαμβάνει. Κι αυτό είναι το οξύμωρο σε όλη αυτή την ιστο-ρία.
Ο κορωνοϊος αργά ή γρήγορα θα περάσει... και το ερώτημα της επόμενης ημέρας είναι κατά πόσο η κοινωνία θα μπορέσει να ξεπεράσει όλο αυτό το χτύπημα που έχει δεχθεί.
Θα συνεχίζουμε να υπακούμε με ένα sms ή οι αποστάσεις των ανθρώπων θα συνεχιστούν να είναι στα δύο μέτρα;
ΚΩΣΤΑΣ ΦΩΤΗΣ
