ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΟΥΡΚΑ
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον Μάκη Κουτρούλια.Εχοντας διαγράψει για πάνω από μία 25ετία στο ποδοσφαιρικό στερέωμα, διαθέτει πλέον παραστάσεις από τις Ερασιτεχνικές και Εθνικές κατηγορίες,έχει καταξιωθεί στους ποδοσφαιριστές της περιοχής , που έχουν αφήσει τη δική τους ιστορία. Στέλεχος ιστορικών Συλλόγων όπως η Αναγέννηση, ο Ολυμπιακός Βόλου,τα Τρίκαλα και πολλές άλλες ομάδες σε τοπικό και Εθνικό επίπεδο (ΑΕ Καρποχωρίου, Ηρακλής Σοφάδων, Αναγέννηση Ιεράπετρας,ΟΦ Ιεράπετρας, Α.Ο. Καρδίτσα, Αστέρας Καρδίτσας , ΑΟ Κρανέας κλπ) μας παραχώρησε,χωρίς να ‘’μασήσει’’ τα λόγια του, μία ωραία και αρκετά ενδιαφέρουσα συνέντευξη:
Πρώτα βήματα στη …μπάλα, στο Καρποχώρι ,που παραμένει ”ποδοσφαιρομάνα”:
‘’Το χωριό είναι για κάθε ποδοσφαιριστή το βήμα για να ξεκινήσει την καριέρα του.Είναι η οικογένεια του. Είμαι τυχερός που κατάγομαι από ένα χωριό που για μένα έχει βγάλει το πιο πολλά ταλέντα στο νομό γι’αυτό και λέγεται ποδοσφαιρομάνα. Και γι’αυτό πρωταγωνιστεί αν εξαιρέσω την τελευταία 5ετία ανελιπώς με άνοδο με κύπελλα και με προώθηση παικτών.Για μένα πάντα θα είναι η ομάδα που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω την όποια καριέρα μέχρι στιγμής’’.
Στη συνέχεια ήρθε η εξέλιξη. Πάρα πολλές ομάδες ,για μία 20ετία σχεδόν σε κάθε μεταγραφική περίοδο ,ήσουν το όνομα της μεταγραφικής περιόδου:
‘’Σίγουρα είναι μεγάλη τιμή για έναν ποδοσφαιριστή να έχει προτάσεις είτε από μεγάλες είτε από μικρές. Η καθεμία έχει την δική της ιστορία, για να γίνει αυτό χρειάζεται πολύ σκληρή δουλειά και θυσίες αλλά και σίγουρα την υγεία σου και τύχη. Γιατί το ποδόσφαιρο κακά τα ψέματα είναι και θέμα συγκυριών’’.
Πρώτη και μεγάλη εμπειρία η συμμετοχή με την Αναγέννηση στο ματς Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Τι σου έχει μείνει από εκείνη την αναμέτρηση:
‘’Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη μου εμπειρία ήταν πολύ πιο πριν από το ματς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό Πειραιώς 4 χρόνια πριν παίξαμε με την ίδια ομάδα φιλικό στην Καρδίτσα οπότε είχα ήδη μια εμπειρία έστω και φιλική. Μετά ακολούθησε το ματς κυπέλλου που όντως σε ένα γήπεδο που λίγοι θα πατήσουν το χορτάρι.Το μόνο που θέλαμε ήταν να το χαρούμε.Γιατί από ένα τέτοιο ματς μόνο εμπειρίες και ψυχολογική τόνωση θα έλεγα αποκτάς. Οπότε αυτό που έμεινε ήταν το πώς θα σταθείς απέναντι σε μεγαθήρια και μάλιστα όταν είσαι στο ξεκίνημα της καριέρας και αυτοί φτασμένοι’’.
Μετά ήρθαν πολλές ακόμη ομάδες. Με Ολυμπιακό Βόλου, Τρίκαλα κλπ. Ποιες σου έμειναν στο μυαλό (από πλευράς οργάνωσης, πορείας, νοοτροπίας , παράγοντες, πρώην συμπαίκτες φίλοι κλπ):
‘’Είναι περίπου 16-17 ομάδες αν θυμάμαι καλά.Σιγουρα με κάποιες είχα καλές και κάποιες άσχημες στιγμές.Η κάθε ομάδα είχε την δική της νοοτροπία και φιλοσοφία.Και φυσικά τον τρόπο οργάνωσης.Το θετικό είναι ότι όπου έπαιξα έφυγα από παντού αγαπημένος και σαν φιλος….Θα ξεχωρίσω την Αναγέννηση γιατί όταν έπαιζα για αυτή την ομάδα, πάντοτε ανατρίχιαζα όταν ακούγαμε τον ύμνο να παίζει πριν το ματς και τον κόσμο να μας δίνει ώθηση.
Θα ξεχώριζα επίσης τον Ολυμπιακό Βόλου για το καλύτερο κλίμα σαν ομάδα. Ημασταν απλήρωτοι αλλά παίζαμε για εμάς γιατί ήμασταν μια δεμένη παρέα εκτός γηπέδου πιο πολύ που αυτό έβγαινε στο γήπεδο.Να σκεφτείς ότι σε κάποια φάση του πρωταθλήματος ήμασταν στη δέκατη αγωνιστική, στην 1η θέση στη Β ‘ Εθνική.Μετα βέβαια ήρθαν τα προβλήματα ώσπου η ομάδα έπεσε λόγο χρεών στη Δ’…’’
Επιτυχίες επίσης και σε τοπικό επίπεδο με ΑΟ Μυρίνης λ.χ. πρωτάθλημα, Καρποχώρι κύπελλο:
‘’Σίγουρα είναι κι αυτές κάποιες μοναδικές στιγμές. Τόσο με τον ΑΟ Μυρίνης που ‘’αγγίξαμε’’ εκείνη τη χρονιά την άνοδο στη Δ’ Εθνική, όσο και με το χωριό μου , η κατάκτηση του Κυπέλλου Ερασιτεχνών, μένουν στη μνήμη’’.
Από την πολύχρονη διαδρομή σου τι κρατάς ως μία ευχάριστη ανάμνηση που θα μείνει για πάντα στο μυαλό σου:
‘’Είχα και καλές και άτυχες στιγμές.Επειδή μ’ αρέσει πάντα να κρατάω τα καλά θα πω ότι έπαιξα σε 6 τελικούς Κυπέλλου Ερασιτεχνών και τους κέρδισα όλους. Σε αυτό στάθηκα τυχερός. Δύο Κύπελλα με Καρποχώρι, ένα με ΑΣΑ, Βελούχι, Αναγέννηση Ιεράπετρας και ΟΦ Ιεράπετρας.Εχω πάρει νταμπλ με ΟΦ Ιεράπετρας, με ΑΟ Μυρίνης παραλίγο, μέσω μπαράζ ανόδου, Γ εθνική.Ανοδο με Τσαριτσάνη και Νάξο.Γενικά ήταν μια γεμάτη καριέρα με ωραίες στιγμές’’.
Μετά από τόσα χρόνια διαδρομής, το τοπικό ποδόσφαιρο έχει βελτιωθεί (από πλευράς ποιότητας παικτών) ή κάθε πέρυσι και καλύτερα όπως λέμε!
‘’Επειδή μ’ αρέσει να λέω αλήθειες όχι να κρύβομαι, θα πω πως κάθε πέρυσι και καλύτερα. Θεωρώ πως φταίει το γεγονός ότι τα παιδιά πλέον έχουν άλλα ενδιαφέροντα και όχι αγάπη προς το άθλημα.Σίγουρα κάπου φταίνε και οι γονείς αλλά και οι λεγόμενοι προπονητές-παιδαγωγοί. Δεν βγαίνουν πλέον παίκτες ταλέντα. Τώρα τους παρακαλάς να έρθουν να παίξουν ενώ πιο παλιά εμείς δεν χωρούσαμε να παίξουμε ούτε στα ‘’διπλά’’! Γι’αυτό πιστεύω δεν έχουμε καλό τοπικό και φυσικά όταν δεν έχεις καλό τοπικό δεν έχεις και ομάδα σε μεγάλη κατηγορία.Βλέπε Αναγέννηση…’’
Παραμένεις εν ενεργεία και από ό,τι φαίνεται για …πολλά χρόνια ακόμη:
‘’Δεν θα με πτοούσε τίποτα εννοείται γιατί κάθε μέρα έκανα προπόνηση και ένιωθα σε πολύ κατάσταση και θα έπαιζα για αρκετά χρόνια ακόμη.Αλλά πλέον ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός στον αστράγαλο ίσως με αναγκάσει να αποχωρήσω τελείως..Θα δείξει.. Ελπίζω να καταφερω να αγωνιστώ γιατι το ποδόσφαιρο είναι κομμάτι της ζωής μου’’.
Εχεις πει ποτέ τέλος φέτος το ποδόσφαιρο ή κάθε χρόνο τέτοια εποχή το ξανασκέφτεσαι…
‘’Επειδή ξέρω τον εαυτό μου καλά και έχω εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου όσο ήμουν υγιής να σταματήσω.Τώρα απλώς είναι αλλιώς.Θα δείξει ελπίζω για το καλύτερο’’.
Τα τελευταία χρόνια στην Κρανιά. Χωρίς θα έλεγα να υπάρχει η πίεση για κάτι:
‘’Η φετινή χρονιά στην Κρανιά ήταν εξαιρετική απ’ όλες τις απόψεις.Τα παιδιά μας κάνανε να νιώθουμε ότι είμαστε οικογένεια..Η διοίκηση, ότι μπορούσαν οι άνθρωποι μας το πρόσφεραν. Και ήταν κοντά μας.Και τέλος είχαμε έναν προπονητή που ήταν σε όλα εκεί.Νομιζω ότι το χωριό του χρωστάει όλο όσα έχουν γίνει στην ομάδα’’.
Το φετινό πρωτάθλημα με την παρουσία και της Αναγέννησης πως το είδες;
‘’Tο φετινό πρωτάθλημα με την Aναγέννηση είχε την δική του αίγλη από τη μια από την άλλη όμως την AΣΑ την βλέπαμε σαν ένα ‘’βάρος’’ για την κατηγορία γιατί δεν κολλάει στο τοπικό.το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα είναι για τα χωριά.Σε αυτά ανήκει.Αλλά από την στιγμή που υπήρχε όλοι θέλανε να την κερδίσουν και είχαν ένα παραπάνω κίνητρο. Οπότε είχε και τα θετικά και τα αρνητικά η παρουσία της Αναγέννησης’’.
Για τον ΑΟΚ την άλλη ομάδα που αγωνίστηκες…
‘’Ο ΑΟΚ είναι μια ιστορική ομάδα η δεύτερη της πόλης που είναι κρίμα να βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση.Το τι φταίει νομίζω ότι δεν είμαι ο αρμόδιος να απαντήσω αλλά σίγουρα πρέπει γρήγορα να βρεθεί λύση.Στην δεύτερη θητεία μου πέρασα πολύ όμορφες στιγμές με συμπαίκτες και προπονητή’’.
Για τον φίλο σου Χρήστο Μπατζιά και αν σκέφτεσαι να ακολουθήσεις κάποια στιγμή τα χνάρια του στην Προπονητική!
‘’Με τον Χρήστο γνωριζόμαστε γύρω στα 20 χρόνια.Φιλοι , περάσαμε πολλά παίξαμε συμπαίκτες και αντίπαλοι.Τον είχα και προπονητή και αντίπαλο προπονητή! Είναι νέος αξιόλογος με πολλές γνώσεις αλλά θεωρώ πως αν θες να προχωρήσεις πρέπει να φύγεις από εδώ.Αλλιώς θα μείνεις ένας προπονητής τοπικού…Εγώ όχι, δεν έχω τέτοιες βλέψεις.Δεν μου αρέσει το κομμάτι προπονητη.Ισως κάποιο άλλο πόστο με μεγάλη μου χαρά…’’
Αν ήθελες κάτι να αλλάξεις στο τοπικό ποδόσφαιρο τι θα ήταν αυτό;
‘’Aυτό που θέλω να αλλάξει στο τοπικό ποδόσφαιρο είναι να έχουμε καλύτερες εγκαταστάσεις ,γήπεδα, αποδυτήρια .Τα πιο πολλά είναι αχούρια, ξεντυνόμαστε στον πάγκο.Να υπάρχει κανονικός γιατρός στα ματς γιατι μια φορά θα γίνει το κακό.Και αν μπορούσε να υπάρχει μια κάλυψη των ποδοσφαιριστών σε περίπτωση τραυματισμού γιατί μπορεί να χάνουν τη δουλειά τους και αυτό είναι το βασικό μέλημα για να ζήσει κάποιος αφού το ποδόσφαιρο είναι ερασιτεχνικό και χόμπι.’’
Αν ηταν τελικά σωστό που διακόπηκαν οριστικά φέτος τα πρωταθλήματα και πως βλέπεις από δω και πέρα να διαμορφώνονται τα πράγματα στο τοπικό ποδόσφαιρο τη νέα χρονιά και μετά τον κορωνοιό;
‘’Aυτό με τον κορονοιό άλλαξε όλο το παγκόσμιο ποδόσφαιρο οπότε και εμάς.Σίγουρα κάποιες ομάδες ευνοήθηκαν και κάποιες αδικήθηκαν.Πάντως οι περισσότερες ομάδες του τοπικού αν εξαιρέσω 3-4 δεν θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν καλοκαιριάτικα και λόγω ζέστης και λόγω εργασιών κυρίως χωράφια.Οπότε δεν ξέρω τι θα ήταν το δίκιο. Το μόνο που ξέρω πάντως ότι χωρίς ποδοσφαίρο δεν μπορούμε…’’
