ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ κατεχόμενες και κατεχόμενοι. Ημέρα εγκλεισμού 14η και είμαστε εδώ παρόντες και όρθιοι. Πάμε σήμερα να μιλήσουμε για τον φόβο! Eνα συναίσθημα κυρίαρχο πλέον. Τι είναι ο φόβος; Με επιστημονικούς όρους πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού μπροστά σε έναν κίνδυνο. Ενας μηχανισμός αυτοπροστασίας…
ΜΙΑ ΑΜΥΝΑ δηλαδή από τις πολλές που διαθέτει ο άνθρωπος για ν’ αντιμετωπίσει κάτι που νιώθει τον απειλεί. Ο φόβος μάλιστα για μελλοντικά γεγονότα που δεν εξελίσσονται άμεσα (ή μπορεί να μην εξελιχθούν ποτέ), είναι συναίσθημα πολύπλοκο, που μπορεί να προκαλέσει και διαταραχές. Αγχος, στρες, ακόμη και… κρασάρισμα του εγκεφάλου!
ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ πρόκειται για μια χρήσιμη αντίδραση του οργανισμού μας. Πως το λέει και η παροιμία: “Ο φόβος φυλάει τα έρημα”. Ωστόσο, αν σε κατακλύσει μπορεί να σε οδηγήσει, όπως προαναφέραμε, σε εφιαλτικές καταστάσεις. Η φοβία είναι ένα απο τα παρεπόμενα. Αν σε περιλάβει δεν μπορείς να λειτουργήσεις ακόμη κι αν δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα άσχημο και επικίνδυνο στην καθημερινότητά σου…

ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ που η ζωή σκοτείνιαζε, ο φόβος ήταν παρών σε κάθε κάθε κίνηση. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στις μέρες μας. Φοβόμαστε μέχρι και να πιάσουμε τα… πόμολα της πόρτας!
ΑΠΟ το πρωί μέχρι το βραδυ ένας απερίγραπτος βομβαρδισμός. Πρώτα για τον κίνδυνο της υγείας μας, των αγαπημένων μας και στη συνέχεια για το ξεχαρβάλωμα της ζωής, των εργασιακών σχέσεων, της καθημερινότητας, τον κίνδυνο να έλθει η στιγμή να μην μπορείς να εξυπηρετήσεις τις βασικές ανάγκες σου…
ΚΑΙ ΜΕΣΑ σ’ αυτά, το σημαντικότερο: η θηλιά στην ελευθερία! Ο περιορισμός ο οποίος στην περίπτωσή μας έχει βαπτιστεί “προστασία”! Και η αίσθησή σου ότι τη ζωή σου την ορίζουν άλλοι που αποφασίζουν για σένα. Για το… “καλό σου” που τραγουδούσε κι ο Μηλιώγκας!
ΑΛΛΟ να παίρνεις τα μέτρα σου για ν’ αντιμετωπίσεις τους όποιους κινδύνους καραδοκούν, άλλο να είσαι έρμαιο κι ένα φοβισμένο πρόβατο που θα σε καθοδηγούν από το πρωί μέχρι το βράδυ και θα φοβάσαι και στον ύπνο σου. Θα παιχτούν πολλά σ’ αυτή την περίοδο.

ΜΕ εργαλειοποίηση του φόβου για τον ιό που μπήκε στη ζωή μας είναι πολύ πιθανό να ανατραπούν ένα σωρό πράγματα. Το “μένουμε στο σπίτι” από σύνθημα αυτοπροστασίας για την πανδημία, μπορεί να εξελιχθεί και σ’ ένα καλό “όπλο” γι’ αυτούς που σε θέλουν χωμένο μέσα. Φοβισμένο και άβουλο για ο,τιδήποτε γίνεται για τη ζωή σου, χωρίς εσύ να λαμβάνεις μέρος στις αποφάσεις…
ΤΟ ΝΟΥ μας λοιπόν, σε πολλά επίπεδα. Εκεί που “μένουμε σπίτι” ας σκεφτούμε λίγο παραπάνω τι θα κάνουμε όταν ξαναβγούμε…

Η ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο πρίγκηψ Κάρολος συνήλθε από τον ιό;

ΤΟ ΡΗΤΟ: «Η πρώτη και σημαντική εντολή είναι: Μην τους αφήνεις να σε τρομάξουν» – Ελμερ Ντέιβις – Αμερικανός δημοσιογράφος

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Στην ανθρώπινη ιστορία έχουν γραφτεί ραψωδίες ολόκληρες για την αντιμετώπιση του φόβου, έως και την περιφρόνησή του. Ανθρωποι συνηθισμένοι, απλοί καθημερινοί έγιναν ήρωες. Σε συνθήκες απίστευτες, σε σκοτάδι βαθύ κι απύθμενο! Υπήρχαν πάντα εκείνοι που το φόβο τον αντιμετώπιζαν όρθιοι κι εκείνοι που πήγαναν… σκυφτά και έρποντας…
Η συντροφικότητα
Ο φόβος που όλοι τον νιώθουθμε ως άνθρωποι, αντιμετωπίζεται κυρίως με τη σκέψη. Με τη σοβαρή αξιολόγηση των όσων συμβαίνουν γύρω μας. Επίσης όταν ο φόβος μοιράζεται με άλλους, αντιμετωπίζεται πιο εύκολα. Η συντροφικότητα δηλαδή εδώ παίζει καθοριστικό ρόλο. Η αίσθηση ότι δεν είσαι μόνος…
Σπίτι!
Σ’ έναν κόσμο όπου αποθεώθηκε η έννοια του παρτάκια, σε μια περίοδο που το “εγώ” μπήκε πάνω και από το… θεό, που η “δηθενιά” έγινε τρόπος ζωής, είναι επόμενο μ’ αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας ο φόβος να επικρατήσει πιο εύκολα. Κι ακόμη μπορεί να μην έχουμε δει τίποτα για το που μπορεί να φθάσει η όλη ιστορία…
Τα αντίδοτα!
Η αξιολόγηση, λοιπόν, για όσα γίνονται, η αναζήτηση των αιτιών, οι συμπεριφορές συγκεκριμένων, ο τρόπος που αντιμετωπίζονται γεγονότα που μας αφορούν και η συλλογική αντίληψη, είναι κάποια απο τα “αντίδοτα” του μυαλού απέναντι στη μαυρίλα που πάει να μας τυλίξει όλους…