* Υστατο χαίρε στο Φώτη Αλεξίου, ιστορικό εκδότη του Νέου Αγώνα
Στην αγκαλιά της Καρδιτσιώτικης γης που τόσο αγάπησε, αναπαύεται από την Κυριακή ο ιστορικός εκδότης του «Νέου Αγώνα» Φώτης Αλεξίου.
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός του «Νέου Αγώνα» με θλίψη αποχαιρέτησε χθες τον τελευταίο παραδοσιακό εκδότη της Θεσσαλίας και ιδρυτή του, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα του Σαββάτου σε ηλικία 83 ετών, μετά από γενναία μάχη που έδωσε τις τελευταίες ημέρες στην Εντατική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας.
Στην εξόδιο ακολουθία που τελέστηκε το μεσημέρι της Κυριακής στο Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καρδίτσας, ήταν όλοι τους εκεί. Συγγενείς, φίλοι, εκπρόσωποι των Αρχών, ο πολιτικός, επιχειρηματικός και δημοσιογραφικός κόσμος, συνεργάτες, πλήθος πολιτών απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του Νομού, αλλά και από διάφορες περιοχές της Θεσσαλίας, απέτισαν φόρο τιμής στο Φώτη Αλεξίου, του οποίου η πλούσια προσφορά στην τοπική κοινωνία και την Καρδίτσα έχει μείνει ανεξίτηλη.
Εκατοντάδες Καρδιτσιώτες άρχισαν να συρρέουν λίγο πριν τη μία το μεσημέρι στο Μητροπολιτικό Ναό για το τελευταίο «αντίο» και για συμπαρασταθούν στη σύζυγο του Φώτη Αλεξίου Αριστέα και στα παιδιά του Ράνια, Νίκο και Γιώργο.
Ο Ναός ήταν κατάμεστος από ανθρώπους θλιμμένους, που με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησαν τον στυλοβάτη του δημοσιογραφικού οργανισμού «Νέος Αγών», της «Θεσσαλίας Τηλεόρασης» και του «Ράδιο Θεσσαλία», έναν γνήσιο Καρδιτσιώτη.
Την εξόδιο ακολουθία τέλεσαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου π. Αχίλλιος, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος π. Αμφιλόχιος και ο π. Νικόλαος Δαλαγιώργος από τον Ι. Ναό Αγίου Γεωργίου στους Αγίους Αναργύρους Κρανιάς, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεου.
Μεταξύ άλλων στην εξόδιο ακολουθία παρέστησαν ο Βουλευτής της ΝΔ κ. Κώστας Τσιάρας, ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός, ο Αντιπεριφερειάρχης Καρδίτσας Βασίλης Τσιάκος, ο Δήμαρχος Καρδίτσας Φώτης Αλεξάκος, ο Δήμαρχος Μουζακίου και Πρόεδρος της ΠΕΔ Γιώργος Κωτσός, ο Δήμαρχος Σοφάδων Θάνος Σκάρλος, ο Δημαρχος Λίμνης Πλαστήρα Δημήτρης Τσιαντής, ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Γιώργος Μάττας, ο Περιφερειακό σύμβουλος Ορέστης Ψαχούλας, ο Γιάννης Σβάρνας Αντιδήμαρχος Καρδίτσας Διοικητικών Υπηρεσιών, ο διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Καρδίτσας Σωτήρης Κορέλας, ο διοικητής των Νοσοκομείων της Λάρισας Παναγιώτης Νάνος, ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Σωτήρης Κουλοκτσής, ο πρώην Βουλευτής Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ γιατρός Νίκος Μιχαλάκης, η πρώην βουλευτής Ασημίνα Σκόνδρα, ο πρώην Δήμαρχος και Δημοτικός Σύμβουλος Καρδίτσας Κώστας Παπαλός, ο Δημοτικός Σύμβουλος Καρδίτσας και Πρόεδρος της ΝΟΔΕ Καρδίτσας Λάμπρος Τσούκης, η πρώην Αντιδήμαρχος Οικονομικών Ρούλα Μπακαλάκου και άλλοι.
Συγκινητικός ήταν ο επικήδειος του Διευθυντή της «Θεσσαλίας Τηλεόρασης» Γιάννη Κολλάτου, ο οποίος αναφέρθηκε στον άνθρωπο Φώτη Αλεξίου, τον πατέρα- οικογενειάρχη, επιχειρηματία, πατριώτη και αγωνιστή της ζωής. Στη συνέχεια εκ μέρους των εργαζομένων του Δημοσιογραφικού Οργανισμού «Νέος Αγών», τον Φώτη Αλεξίου αποχαιρέτησε με συγκινητικά λόγια ο δημοσιογράφος Θεοδόσης Κατσάρας.
«Οι μεγάλοι άνθρωποι ζουν
διαρκώς στη μνήμη μας»
Στον επικήδειο λόγο του ο Γιάννης Κολλάτος ανέφερε: «Λένε ότι όταν αποχαιρετάς ανθρώπους που σφράγισαν με το παράδειγμα ζωής και τη δράση τους τον τόπο τους μένει ένας ίσκιος πάνω από τη σκέψη και μας συντροφεύει στις δύσκολες στιγμές που με πόνο τον φέρνουμε στη μνήμη μας.
Οι μεγάλοι άνθρωποι άλλωστε δεν πεθαίνουν ζουν διαρκώς στη μνήμη μας και αφήνουν παρακαταθήκη το έργο και την προσφορά τους..
Βαριά σκιά απλώνεται πάνω από την Καρδίτσα που σήμερα αποχαιρετά έναν φανατικό και ανιδιοτελή αγωνιστή της πόλης και του Νομού , έναν άνθρωπο που αφιέρωσε όλη του τη ζωή για την προκοπή της Καρδίτσας, έναν από τους τελευταίους παραδοσιακούς εκδότες της χώρας….
Σαν τη σκιά που ρίχνουν οι βουνοκορφές των Αγράφων, της γενέτειράς σου Φώτη, όταν δύει ο ήλιος πίσω από το Βουτσικάκι και τη Φυλακτή, πάνω από την πόλη και τον κάμπο, εκείνη την κρίσιμη στιγμή που η μέρα αποχαιρετά τη νύχτα, που το φως ανταμώνει το σκοτάδι… Εκείνη τη στιγμή που ο κάθε κατατρεγμένος , ο κάθε αδικημένος τρέχει βαθιά μέσα στη νύχτα και βρίσκει πόρτες ανοιχτές, μόνο στον πεζόδρομο της Λάππα Είναι το φως της εφημερίδας το τελευταίο που φέγγει στην πόλη , το γραφείο του διευθυντή και εκδότη καταφύγιο, όταν όλοι οι υπόλοιποι έχουν κατεβάσει τα ρολά…
Συνήθιζες να έχεις αυτιά ανοιχτά και να ακούς τον πόνο του κάθε απλού συμπολίτη που γνώριζες με το μικρό του όνομα, έτοιμος να δώσεις λύσεις, πότε με πύρινα άρθρα και ρεπορτάζ, πότε με ένα απλό τηλεφώνημα στους αρμοδίους, ήρθε η ώρα να ακούσεις και τον τελευταίο βουβό μας πόνο Φώτη τώρα που σε αποχαιρετούμε…
Η απώλειά σου είναι απώλεια για την οικογένειά σου, την πολυαγαπημένη σου σύζυγο Τούλα, τα παιδιά σου τη Ράνια, το Νίκο και το Γιώργο, τα αδέλφια, τα εγγόνια και τους φίλους σου… Μα πάνω απ’ όλα είναι απώλεια για τον τόπο, την Καρδίτσα, τη Θεσσαλία, την Ελλάδα, γιατί υπήρξες εκδότης με άποψη και αγάπη για την πρόοδο και την ανάπτυξη, ο υπερασπιστής του δίκιου και του αδικημένου …
Αν η Καρδίτσα απέκτησε φωνή, αν έγινε ενοχλητική στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, αν μπόρεσε να συγκρατήσει στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της και να .πορεύεται στο δρόμο της προκοπής, αν μετά από αγώνες δεκαετιών η Καρδίτσα βγαίνει από την οδική απομόνωση αυτό το οφείλει εν πολλοίς και στον αγώνα σου, το μεράκι και την αγάπη για τον τόπο σου.. .
Ακούραστος εργάτης ο Φώτης Αλεξίου από νωρίς τα χαράματα να σχεδιάζει για το μέλλον της οικογενείας, της εκδοτικής του επιχείρησης και της Καρδίτσας. Να συμβουλεύει να νουθετεί να δείχνει με το προσωπικό παράδειγμα , το δρόμο,..
Αλλά και με ένα μόνιμο φωτεινό χαμόγελο αισιοδοξίας, αυτοδημιούργητος ων και με αυτό τον αδούλωτο χαρακτήρα που κουβαλούν προίκα οι Αγραφιώτες, δημιούργησε πάνω στην πέτρα και το αμόνι ένα εκδοτικό θαύμα για τα δεδομένα της Καρδίτσας.
Ο τόπος μικρός δεν σε χωρούσε αλλά η αγάπη για την πόλη σου ικανή να σε οδηγεί πάνω σε μονοπάτια γνώριμα που τα περπάτησες πάντα με το κεφάλι ψηλά και με την αναγνώριση της τοπικής κοινωνίας για την προσφορά και το έργο σου…
Ενέπνευσες δυο γενιές δημοσιογράφων με τη φλόγα για την ενημέρωση και το μεράκι για την προκοπή της Καρδίτσας, σμίλεψες χαρακτήρες με τις συμβουλές σου με μία σπάνια σοφία βγαλμένη από τα θρανία της ζωής και της βιοπάλης..
Η ζωή του Φώτη Αλεξίου υπήρξε ταυτόσημη με το λογότυπο της εφημερίδας, ένας διαρκής αγώνας, για την πρόοδο και την προκοπή της αγαπημένης του Καρδίτσας, ενώ η δράση του στον κοινωνικό στίβο υπήρξε πάντα διακριτική καθώς όντας ο ίδιος παιδί της φτωχολογιάς και της κατοχής είχε πάντα ανοιχτές της πόρτες της εφημερίδας, για τον κάθε απλό συμπολίτη.
Μικρό παιδί ακόμη στην κατοχή, όταν χαράματα μοίραζε το «Νέο Αγώνα» έπεσε σε μπλόκο από Γερμανούς που τον πυροβολούσαν μέχρι που η σβελτάδα του και το σκοτάδι, ξεγέλασαν τις σφαίρες…
Ήταν από αυτή τη σπάνια πάστα των Ελλήνων που έχτισαν από τις στάχτες του Εμφύλιου ξανά την πατρίδα, χωρίς να υπολογίζουν κόπους θυσίες και εργασία, προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους.
Φιγούρα πατρική για δύο γενιές δημοσιογράφων, με έντονο συναισθηματισμό και σπάνια οξυδέρκεια δημιούργησε μία σχολή πρότυπο στον τοπικό-επαρχιακό τύπο, που τυγχάνει μέχρι και σήμερα πανελλήνιας αναγνώρισης
Κατηφορίζοντας από τη Φυλακτή των Αγράφων στην Καρδίτσα ξεκίνησε από μικρή ηλικία την ενασχόλησή του με τον έντυπο τύπο, ως διανομέας της εφημερίδας, λινοτύπης, δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης, διευθυντής, εκδότης. Ευτύχησε να δει το πιεστήριο του «Νέου Αγώνα» στην Κατοχή να μεταφέρεται στην ορεινή Αργιθέα στα Πετρίλια και να αποτελεί το πρώτο πιεστήριο της έκδοσης του αντιστασιακού τύπου. Και οι πράξεις αντίστασης συνεχίστηκαν και επί δικτατορίας με το προσωρινό κλείσιμο της εφημερίδας …
Δεν έπαψε ποτέ να προασπίζεται τα καλώς νοούμενα τοπικά συμφέροντα, πάνω από κομματισμούς και πολιτικές σκοπιμότητες.
Μαζί με την πολυαγαπημένη σου σύζυγο Αριστέα ευτύχησες να δεις τα τρία σου παιδιά, τη Ράνια, το Νίκο και το Γιώργο , να γίνονται ο καθένας από το μετερίζι του χρήσιμα μέλη στην κοινωνία, όπως πάντα τους προέτρεπες, άξιοι συνεχιστές του έργου σου.
Ακόμη και αυτό τον δύσκολο τελευταίο αγώνα για τη ζωή, τον έδωσες με πείσμα απαράμιλλο και αξιοπρέπεια τα τελευταία 4 χρόνια, με την αγάπη και τη φροντίδα των δικών σου ανθρώπων, στους οποίους αφοσιώθηκες ψυχικά και σωματικά, σε όλο τον προηγούμενο σου βίο…
Καθώς σήμερα σε αποχαιρετούμε με πόνο , αλλά και ευγνωμοσύνη πάνω από όλα για τα μαθήματα ζωής που μας παρέδωσες, γνωρίζουμε ότι από εκεί ψηλά από τις αδούλωτες βουνοκορφές των Αγράφων θα συνεχίζεις να μας εμπνέεις και να μας περιβάλλεις με την αγάπη σου και την διαρκή σκέψη σου, να φωτίζεις το δρόμο μας … Ένας αποσπερίτης, ένα φωτεινό αστέρι καθώς θα στρέφουμε το βλέμμα μας ψηλά θα μας θυμίζει Φώτη, το ξεχωριστό φωτεινό σου χαμόγελο.
Την έζησες τη ζωή σου αγέρωχος και ταπεινός ανιδιοτελής και στοχοπροσηλωμένος, φιλοσοφώντας και πράττοντας. Ήρθε η ώρα σου να ξαποστάσεις, αφού πρόσφερες σε όποιον σου ζήτησε, αφού συνέδραμες χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση. Αφού συγχώρεσες όσους σε πίκραναν…
Αγαπημένε μας Φώτη είμαστε σίγουροι ότι σε αυτό το τελευταίο σου ταξίδι θα σε συνοδεύουν ήχοι γνώριμοι, και εικόνες από τον ακάματο βίο σου. Θύμησες και αναμνήσεις όλων, μα πάνω απ’ όλα αυτό το ανιδιοτελές σου χαμόγελο, γεμάτο αγάπη και στοργή, που όσοι δεν το γνώρισαν δεν μπορούν να το κατανοήσουν.. Δεν αγαπούσες τα μεγάλα λόγια, καθώς ήσουν άνθρωπος των έργων και της πράξης, του διά ταύτα.
Μας δίνεις όμως σήμερα στο τελευταίο αντίο τη δυνατότητα να σου να σου εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας γιατί δεν σταμάτησες λεπτό με τη σοφία σου να ανοίγεις τα φτερά σου για να σκεπάσεις όλους τους δικούς σου ανθρώπους. Όλη η Καρδίτσα λοιπόν σήμερα σου ανοίγει μία τεράστια αγκαλιά για να σε συντροφέψει στο τελευταίο σου ταξίδι… Δεν σου πρέπουν και δεν σου άρεσαν τα μοιρολόγια, στο ανηφορικό σου ταξίδι για ακόμη πιο ψηλές και απάτητες βουνοκορφές και κάπου εδώ σταματούν τα λόγια, γιατί όπως πάντα έλεγες μένουμε στο διά ταύτα. Και το διά ταύτα Φώτη λέει ότι από σήμερα ο γενέθλιος τόπος η Καρδίτσα σου είναι φτωχότερη, καθώς αποχαιρετά ένα λαμπρό της τέκνο.
Καλό σου ταξίδι, σύζυγε, πατέρα, παππού, αδελφέ, θείε, φίλε. συμπολίτη. Καλό σου ταξίδι Φώτη, ξαπόστασε, ησύχασε, είμαστε όλοι εδώ όπως τα σχεδίαζες να σου αποδώσουμε λίγη από την τεράστια αγάπη που μας πρόσφερες… »
«Καλό παράδεισο αρχηγέ»
Τα συγκινητικά λόγια του Θεοδόση Κατσάρα:
«Όλες οι ειδήσεις της ζωής μου στο ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ.
Όλες οι ειδήσεις κι αυτές που χωρίζουν τη ζωή με το θάνατο…
Eδώ όταν έφυγαν αγαπημενοι μας άνθρωποι…
Εδώ όταν γεννήθηκαν τα παιδιά…
Εδώ, στο ίδιο γραφείο στον ίδιο χώρο…
Στο ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ…
Με τη δική σου φυσιογνωμία δεσπόζουσα να επιβάλλεται σε κάθε περίσταση, σε κάθε συνθήκη, σε κάθε χαρά, σε κάθε λύπη σε κάθε δυσκολία…
Δίπλα στον καθένα.
Το δίπλα με όλη τη σημασία της λέξης…
Στην πράξη όπως το λεγες κι εσύ κι όχι στην κουβέντα….
Στο “ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ” όλες οι ειδήσεις της ζωής μας…
Σ’ αυτόν που ακόμη και στην τελευταία αράδα του έχει το μαχητικό ασιμβίβαστο πνεύμα σου…
Σ’ αυτό το μετερίζι αντίστασης που κατάφερες να το καταστήσεις ενα κοινωνικό ηχείο ταυτόσημο με τον ΔΙΑΡΚΗ ΑΓΩΝΑ των ανθρώπων της πόλης για ένα καλύτερο αύριο.
Εναν αγώνα που δεν ξεθώριαζε ποτέ….
Στο ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ…
Στο σπίτι μας…
“Εχουμε κανένα νέο Κατσάρα…”
Εχουμε, όπως πάντα, αλλά δεν είναι καλά τα νέα σήμερα αρχηγέ..
Παγώνουν την καρδιά….
Αλλά όπως εσύ θα έλεγες: Εχουμε δουλειά, μπροστά μας να μη χασομεράμε…
Είναι βαρύ το αυριανό πρωτοσέλιδο…
Φρόντισες άλλωστε, ακόμη και την ύστατη στιγμή να σηκωθείς χαράματα για το μεγάλο ταξίδι για να τα διευθετήσεις όλα και να μας δώσεις το πλεονέκτημα του χρόνου στον αγώνα που μας περιμένει…
Στο “ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ”….
Καλό παράδεισο αρχηγέ…».
