ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Η Αναγέννηση μετά από τρία χρόνια πρωτοφανών – στα χρονικά – διασυρμών και ανυποληψίας, επέστρεψε ξανά, με εμφατικό τρόπο, στο χάρτη του ελληνικού αθλητισμού.
Η λέξη «Καρδίτσα» θα ακούγεται και πάλι σε όλα τα πλάτη και μήκη της επικράτειας, οι συμπολίτες θα έχουν μια σημαντική επιπλέον επιλογή ψυχαγωγίας για υψηλού επιπέδου παρακολούθηση αθλητικής δράσης κι όλα αυτά, χάρη στην επάνοδο της ομάδας – που δικαίως φέρει τον τίτλο της διαχρονικότερης «πρέσβειρας» του τόπου – στη δεύτερη τη τάξει εθνική κατηγορία του λαοφιλέστερου των αθλημάτων, που είναι το ποδόσφαιρο…
Για να καταστεί τούτο απτή πραγματικότητα, χρειάστηκε μια πολύ μεγάλη, πολυέξοδη και εξαιρετικά δύσκολη προσπάθεια, που μάλιστα έλαβε χώρα μέσα σε απίστευτα αντίξοες συνθήκες, οι οποίες ήλθαν να ανατρέψουν όχι μόνο την αθλητική πραγματικότητα, αλλά την ίδια μας τη ζωή.
Θυμίζουμε ότι η Αναγέννηση το περασμένο καλοκαίρι ήταν στην Α’ Ερασιτεχνική Καρδίτσας κι εκεί θα παρέμεινε ακόμη και σήμερα αν δεν μεσολαβούσαν οι διοικητικές αλλαγές και η ανάληψη των ηνίων από τη διοίκηση του Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Σήμερα η Αναγέννηση, μετά από μια θριαμβευτική χρονιά, για την οποία μόχθησαν συγκεκριμένοι άνθρωποι εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, ετοιμάζεται για τη συμμετοχή της στη super league 2.
Αν κι αυτή τη φορά χαθεί η ευκαιρία να πατήσει γερά στα πόδια της, διασφαλίζοντας τη σταθερότητά της και δρομολογώντας ακόμη και την… υπέρτατη υπέρβαση με τον καημό της οποίας μεγάλωσαν γενιές και γενιές, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Από εδώ και πέρα η πορεία της Αναγέννησης δεν είναι υπόθεση του ενός! Ούτε των λίγων που θα «τρέχουν» την καθημερινότητά της. «Παίζουμε μπάλα» όλοι!
Εχει τεράστιες δυσκολίες το εγχείρημα της συμμετοχής και μόνο (υπό τα νέα δεδομένα) στη super league 2.
Μετά τα όσα εχουμε περάσει και στο αθλητικό γίγνεσθαι στον τόπο μας (που φυσικά είναι απολύτως εναρμονισμένα με ο,τι συμβαίνει γενικότερα), θα είναι «έγκλημα» αν επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.
Για ν’ αλλάξει επίπεδο η πολυαγαπημένη αθλητική οντότητα της περιοχής μας και να φθάσει εκεί που δεν έφθασε ποτέ, είναι απαραίτητο να χαραχθούν κάποιες κατευθυντήριες γραμμές τις οποίες θ’ ακολουθήσουν άπαντες όσοι νοιάζονται για το καλό αυτού του τόπου, που είναι και το καλό το δικό τους.
Κάποιες εξ αυτών;
- Συσπείρωση εκατό τοις εκατό από όλο τον φίλαθλο κόσμο της. Ολες οι συνιστώσες της “μια ανΑΣΑ”! Ενιαία κι απόλυτη στάση από τη φίλαθλη κοινότητα υπέρ της προόδου του συλλόγου και των διεκδικήσεων που κάθε φορά θα έχει.
- Στήριξη στο εγχείρημα διά της οικονομικής συμμετοχής. Με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας κι αναλόγως των δυνατοτήτων που διαθέτει. Τα εισιτήρια διαρκείας πρέπει να σπάσουν ρεκόρ όπως και οι χορηγίες των Καρδιτσιωτών.
- Συμβολή στην πράξη των θεσμικών φορέων και πολιτικών της περιοχής. Διευκολύνσεις και ουσιαστική συμπαράσταση (και οικονομική φυσικά) της προσπάθειας με πράξεις κι όχι με κουβέντες και ευχολόγια που τα παίρνει ο άνεμος. Πολύ δε περισσότερο με “αναχώματα” που έχουν μπει στο παρελθόν.
- Ενιαίο σχέδιο σε ό,τι αφορά τις εκδηλώσεις και τη δραστηριότητα του συλλόγου. Όλα τα τμήματα, ακαδημίες και κάθε τι που έχει προσδιοριστικό στο όνομα «Αναγέννηση», συμπορεύονται και χαράσσουν κοινή πολιτική κι όχι με αυτόνομα μαγαζάκια που το καθένα θα κάνει ο,τι του καπνίσει.
- Λεπτομερής ενημέρωση και διαφάνεια για κάθε τι που αφορά στην δραστηριότητα του οργνανισμού στον κόσμο, ο οποίος με τη σειρά του πρέπει να συμμετέχει σε όλες τις εκδηλώσεις δίνοντας ζωή και νόημα ύπαρξης στο σύλλογο.
Η Αναγέννηση, μέσα στις συμφορές που τη βρήκαν τα τελευταία χρόνια, είχε την ευτυχή συγκυρία να βρει μια διοίκηση που την ανέβασε τρείς κατηγορίες μέσα σε λίγους μήνες!
Αν αυτό, το θεωρήσουμε αυτονόητο, αν πιστέψουμε ότι απλά ήταν… νομοτελειακό να επιστρέψει η ομάδα ψηλά σε χρόνο ρεκόρ και ήλθε απλά από τον “ουρανό” η επιτυχία, αν δεν το θεωρήσουμε ως μοναδική ευκαιρία για να διορθώσουμε τα τεράστια λάθη του πρόσφατου παρελθόντος, για να σταθούμε δίπλα με όλη τη σημασία της λέξης στη νέα προσπάθεια, τότε θα επιστρέψουμε σε χρόνο μηδέν εκεί που βρισκόμασταν προσφάτως.
Αν αντιθέτως, μας εμπνεύσει όλη αυτή η διαδρομή και γίνουμε «μια γροθιά» επίσης με όλη τη σημασία της λέξης και επί της πράξης, μπορεί τα επόμενα χρόνια να ζήσουμε κι αυτό που δεν ζήσαμε ποτέ στην ιστορία…
Αυτό που έζησαν άλλοι και το οποίο εμείς, ακόμη το ψάχνουμε στα όνειρά μας…
Όλα, μα όλα, είναι στο χέρι μας…
