OTAN σ’ όλη σου τη ζωή παραμένεις μέσα σ’ έναν κύκλο, όταν στροβιλίζεσαι στο ίδιο γεωμετρικό σχήμα, φυλακίζοντας το πνεύμα σου στην ίδια ακτίνα δράσης, τότε αυτός ο κύκλος αργά ή γρήγορα θα γίνει… φαύλος!

ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ του καθενός μας πρέπει, κάποια στιγμή, να κλείνουν. Διότι όταν κλείνει ο ένας, ανοίγει αυτομάτως ένας άλλος. Αυτό ονομάζεται ζωή! Άλλο η σταθερότητα, η ίσια περπατησιά και συνεπής στάση κι άλλο η αδράνεια και μοιρολατρική αποδοχή ότι τίποτα δεν μπορεί ν’ αλλάξει γύρω μας…

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ και η ενασχόληση με τα κοινά και τις διοικήσεις κάποιου συλλόγου είναι ένα πεδίο όπου ανοίγουν και κλείνουν κύκλοι ανθρώπων που ασχολούνται. Δεν είναι δυνατόν εσαεί να βρίσκεται κάποιος στην ίδια διοίκηση δίχως να υποστεί τον κορεσμό και τη φθορά

ΑΚΟΜΗ και ο καλύτερος παράγοντας του κόσμου να είναι, νομοτελειακά θα έλθει η ώρα που θα πρέπει να πάρει το καπελάκι του από την κρεμάστρα, ν’ αποχωρήσει και ν’ αφήσει χώρο για τους επόμενους. Να μείνει πίσω το ίχνος και η προσφορά του

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ βέβαια συγκεκριμένος χρονικός ορίζοντας. Ο καθένας πρέπει ν’ αντιλαμβάνεται ο ίδιος πότε έχει φθάσει στο τέρμα και πότε πρέπει να πεί “the end”. Εδώ ακριβώς είναι που γίνεται το μπέρδεμα διότι θα μπει πάλι μέσα η αγαπημένη… αμαρτία του διαβόλου που λένε και οι θρησκευόμενοι, η ματαιοδοξία!

ΕΔΩ είναι που ο καθένας χρειάζεται να τραβήξει το προσωπικό του χαλινάρι. Αλλα για να γίνει αυτό πρέπει να έχει παιδευτεί στην διαδικασία της αυτογνωσίας, να έχει υποτάξει (όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό) το “εγώ” και να πει τη μεγάλη κουβέντα: “Πάω στην άκρη…”!

ΕΔΩ είναι που ξεχωρίζουν οι άνθρωποι. Εδώ ακριβώς, σ’ αυτό το λεπτό σημείο θα βρεί κάποιος παρατηρητής (στην περίπτωσή μας η κοινή γνώμη) τις διαφορές. Θα διαπιστώσει ποιοί έχουν καταφέρει να απελευθερωθούν απο το σύνδρομο του “φαίνεσθαι” και να αφοσιωθούν στο “είναι”! Το πρώτο είναι που σε αρρωσταίνει, το δεύτερο που σ’ απελευθερώνει και σ’ αφήνει να ζείς χωρίς βαρίδια…

Ο,ΤΙ ισχύει βέβαια στον αθλητισμό, ισχύει και στην πολιτική. Πάνω – κάτω τα ίδια είναι, με την διαφορά ότι η πολιτική έχει χώρο αν είσαι… συγκεκριμένων προδιαγραφών “παρτάκιας” να γίνεις πλούσιος. Στον αθλητισμό, είναι πολύ δύσκολο να συμβεί αυτό. Συνήθως χαμένοι βγαίνουν όλοι πλην εξαιρέσεων. Και στα δύο όμως η ματαιοδοξία παίζει μπάλα…

ΟΠΟΤΕ η στήλη που ενίοτε ακολουθεί και … φιλοσοφικά μονοπάτια, κλείνοντας το σημερινό σχόλιο έχει να προτείνει, ότι σε κάθε “αρχή” πρέπει να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι και συμβιβασμένοι για το πότε πρέπει να βάλουμε το “τέλος”. Οσοι το έχουν καταφέρει έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο…

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Δηλαδή έτσι και πάρουμε βαθμό είμαστε για τις «ΜΑΣΚΕΣ»;

ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Το τέλος στεφανώνει το έργο»

ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΡΗΤΟ

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Περιμένουν πολλοί να σχολιάσουμε την ανοιχτή συγκέντρωση της Αναγέννησης την περασμένη Πέμπτη στο ΕΒΕ. Δεν έχουμε να γράψουμε κάτι περισσότερο, τα είπαμε όλα στο ραδιόφωνο το περασμένο Σάββατο και στη “Σέντρα”. Τι περισσότερο να προσθέσουμε…

Η μεγάλη στιγμή!
Δεν έχει και νόημα να λέμε τα ίδια πράγματα, διότι καταντήσαμε γραφικοί! Η μεγάλη στιγμή της ανοιχτής συγκέντρωσης άλλωστε ήταν η παρουσία του Δημάρχου. Ωχριούν όλα τα υπόλοιπα μπροστά σ’ αυτό το γεγονός. Κι όχι μόνο η παρουσία, αλλά και το γεγονός ότι απο μικροφώνου είπε να “βοηθήσουμε όλοι μαζί”!!!

Η σιωπή
Ούτε εδώ έχουμε να σχολιάσουμε κάτι επιπλέον! Απαντες άλλωστε έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους. Μερικές φορές η σιωπή είναι το καλύτερο… σχόλιο για όσα συμβαίνουν γύρω μας…

Προετοιμασμένος
Τι περισσότερο να προσθέσεις δηλαδή όταν μιλάει απο μόνη της η εικόνα; Χιλιες λέξεις είναι η άτιμη όπως σωστά το λέει και το κινεζικο ρητό. Το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει να είσαι προετοιμασμένος… Εκεί που πιστεύεις ότι τα έχεις δει όλα, πάντα κάτι συμβαίνει και διαψεύδεσαι πανηγυρικά…!!!

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ