ΨΑΧΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ το αρχείο (είναι γνωστή η διαστροφή μας να γυρνάμε προς τα πίσω, ώστε να… ανιχνεύουμε το μέλλον!), σταματήσαμε στο παιχνίδι της Αναγέννησης που το Στάδιο γέμισε για τελευταία φορά. Για ν ακριβολογούμε αυτό που απέμεινε απο αυτό που κάποτε λεγόταν Στάδιο…

Ο ΛΟΓΟΣ για τον αγώνα με τον ΑΟ Τρίκαλα στις 3 Νοεμβρίου του 2015 για τις πρώτες αγωνιστικές της football league, στην τέταρτη συνεχόμενη καταπληκτική χρονιά των “κιτρινόμαυρων” στο εν λόγω πρωτάθημα.

ΔΕΥΤΕΡΑ βράδυ με ψιλόβροχο, κρύο και με απευθείας τηλεοπτική μετάδοση η αναμέτρηση την οποία για… “γούρι” τη βιώσαμε κόβοντας βόλτες στο ταρτάν! Χιλιάδες λαού κατέκλυσαν κάθε διαθέσιμη γωνια στην Δυτική εξέδρα και πολύς κόσμος και στο πέταλο…

OΣΟΙ το έζησαν το μάτς θα θυμούνται (πέρασαν άλλωστε μόλις τρία χρόνια) τη μαγική ατμόσφαιρα, το πάθος, τη συσπείρωση και την αγωνιστική παρουσία μιας σχεδόν αμιγώς Καρδιτσιώτικης ομάδας στον αγωνιστικό χώρο με προπονητή τον Σάκη Θεοδοσιάδη

ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ο πολυδιαφημισμένος, υπεροπτικός και πανίσχυρος αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά ΑΟ Τρίκαλα του Γιαλιά που μάλιστα προηγήθηκε με πέναλτι – “μαϊμού” στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου…

ΜΕ ΔΥΟ Καρδιτσιώτες η Αναγέννηση ισοφάρισε και πέρασε μπροστά στις καθυστερήσεις του αγώνα, προκαλώντας ένα αθλητικό παραλήρημα, απ’ αυτά τα γνωστά που έχει δώσει κατα καιρούς τούτο το απίθανο και αγαπημένο σωματείο….

ΤΟΤΕ ΓΡΑΦΑΜΕ ότι ήταν μια επική νίκη και δεν ήταν καθόλου υπερβολική η εκτίμηση διότι τα Τρίκαλα η Αναγέννηση σε επίπεδο Β’ Εθνικής είχε να τα κερδίσει καμια εικοσαετία. Οσο είχε να κερδισει και τους άλλους δύο Θεσσαλούς μεγάλους συλλόγους, τη Λάρισα και τον Ολυμπιακό Βόλου.

ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ και τους κέρδισε μέσα σ’ αυτή την απίθανη εξαετία, που είναι η καλύτερη όλων των εποχών απο καταβολής των συμμετοχών της στα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Πετυχαίνοντας και άλλα ρεκόρ που για να καταρριφθούν θα περάσουν πολλά χρόνια…

ΤΟ ΓΡΑΦΑΜΕ, το ξαναγράφαμε, το λέγαμε, το ξαναλέγαμε, “φωνάζαμε” σ’ ολους τους τόνους και με έμφαση την αναγκαιότητα να μην θεωρηθούν όλα αυτά τα επιτεύγματα συνηθισμένα και αυτονόητα γιατί θα έλθει η ώρα που θα τα… ψάχνουμε με τα κιάλια!

ΚΑΙ ΝΑ που ήρθε αυτή η ρημάδα η ώρα! Και είναι τόσο τραγική που αναρωτιέσαι κοιτάζοντας προς τα πάνω αν τιμωρήθηκε η αχαριστία και η έλλειψη αυτοεκτίμησης γι’ αυτά τα σπουδαία που είχαν δημιουργηθεί με τεράστιο κόπο και ψυχή. Θεία δικη;

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Το καταλάβαμε τι είχαμε ή ακόμη;

ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Σας ζητώ να με κρίνετε από τους εχθρούς που έκανα»

ΦΡΑΓΚΛΙΝΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ – ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Στο τέλος εκείνου του αγώνα η Αναγέννηση αναρριχήθηκε στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα με 10 βαθμούς, έναντι 16 που είχε η Λάρισα που ήταν στην κορυφή. Το πιο σημαντικό όλων είναι όμως ότι και σ’ αυτή τη χρονια η πλειοψηφία των αγωνιζομένων ποδοσφαιριστών ήταν Καρδιτσιώτες!

Οκτώ ντόπιοι!
Στη συγκλονιστική αυτή βραδιά στο… μισοσκόταδο του Σταδίου (με προβολείς που είχε ο Αγγελόπουλος στην ταινία του “τοπίο στην ομίχλη”) στη σύνθεση της ομάδας ήταν οκτώ ντόπιοι ποδοσφαιριστές!

Και οι δύο!
Κουτσόπουλος, Σάββας, Γκόλιας, Δημόπουλος Καραχάλιος, Μαυριάς, Υφαντής, Μπιτέλης… Μάλιστα οι δύο σκόρερς που έδωσαν την τεράστια νίκη έναντι του πανίσχυρου (αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά) αντιπάλου επίσης Καρδιτσιώτες. Ο Γκόλιας που ισοφάρισε απο κοντά και ο Υφαντής που πέτυχε το 2-1 μετά απο έναν μαγικό συνδυασμό με τον Μπλέντι!

Μακροβιότερος
Σ’ αυτή τη χρονιά η Αναγέννηση είχε καταγράψει ήδη ένα μοναδικό ρεκόρ στο Ελληνικό ποδόσφαιρο για τις τελευταίες δεκαετίες, κρατώντας τον ίδιο προπονητή (Σάκης Θεοδοσιάδης) στον πάγκο της επί πέντε συνεχόμενα χρόνια. Επίδοση που τον κατέστησε μακροβιότερο προπονητή στην ιστορία του συλλόγου…

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ