Η συμφορά που έγινε στον κάμπο της Καρδίτσας και του Παλαμά είναι δυστυχώς ένα έργο επαναλαμβανόμενο με αφετηρία το 1994 τον Οκτώβρη όταν πάλι παραμονές εκλογών για την αυτοδιοίκηση ήταν βυθισμένη κάτω από τα λασπόνερα η Μεταμόρφωση. Έκτοτε κάθε δύο με τρία χρόνια είχαμε αγωνία και ξενύχτια στα αναχώματα, μέχρι να φτάσουμε στη δεύτερη μεγάλη βιβλική καταστροφή το Σεπτέμβρη του 2021 με τον Ιανό. Τότε ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα στον κάμπο του Παλαμά, αλλά η «τρίτη και φαρμακερή», ήρθε με την αποκαλούμενη κακοκαιρία «Daniel» τις συνέπειες της οποίας βιώνει ο τόπος μας τις τελευταίες ημέρες, δυστυχώς με νεκρούς και αγνοούμενους.
Για το τι έγινε και τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα από το 1994 και έκτοτε, αφιερώσαμε τόνους μελάνι, επικαλούμενοι το λανθασμένο σχεδιασμό , εκφράζοντας ερωτήματα και απορίες για το που πήγε το αποκαλούμενο «πακέτο Λαλιώτη» αν έπιασαν τόπο εκείνα
τα κονδύλια και αν δόθηκαν τελικά τα ποσά που είχε αρχικά δεσμευτεί ο τότε υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Για το τι έγινε μετά τον «Ιανό» οι μνήμες είναι νωπές.
Το βάρος των μεγάλων έργων ανέλαβε η κεντρική διοίκηση μετά δε την κήρυξη του Νομού σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όλα συγχωνεύτηκαν σε μια μεγάλη εργολαβία της ΤΕΡΝΑ ενώ η περιφέρεια ανέλαβε τα λεγόμενα μικρά, δηλαδή τον καθαρισμό και την εκβάθυνση ποταμών, κυρίως γύρω από την πόλη της Καρδίτσας που είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα, η οποία ευτυχώς «άντεξε» καίτοι αυτή τη φορά είχαμε υπερδιπλάσιες ποσότητες νερού τούτη τη φορά (520 χιλιοστά, έναντι 190 χιλιοστά) είναι ένα θέμα.
Το αν καθυστέρησε ή όχι να ξεκινήσει η εργολαβία της ΤΕΡΝΑ ειδικά για τη θωράκιση του κάμπου του Παλαμά, είναι ένα θέμα, αν και αρκετά έργα ξεκίνησαν εδώ και μερικούς μήνες. Το αν προχωρούν ή όχι τα λεγόμενα μεσαία φράγματα (η υπόθεση του Αχελώου είναι πάντα η υπέρτατη διεκδίκηση της Θεσσαλίας και για λόγους προστασίας πλέον της ανθρώπινης ζωής), όπως της Σκοπιάς Φαρσάλων που προστατεύει από τις πλημμύρες του Ενιπέα και του Μουζακίου που προστατεύει από τα πλημμυρικά φαινόμενα του Παμίσου , άρα και τα χωριά Κόρδα, Μαραθέα, Καλογριανά, Αγία Τριάδα , Πεδινό κ.λ.π., από όπου είχαμε δραματικές διασώσεις εγκλωβισμένων πολιτών, αλλά δυστυχώς και συμπολίτες μας νεκρούς είναι ένα άλλο θέμα…
Και φτάνουμε στο περίφημο βράδυ της Τετάρτης προς ξημερώματα Πέμπτης, όταν δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την Καρδίτσα, όχι από τα νερά του Καράμπαλη, ή του Γάβρα, αλλά του Ενιπέα και του ποταμού Σταυρού ανάμεσα σε Αστρίτσα και Ιτέα, έρχεται η μεγάλη πλημμύρα στον Παλαμά και στη Μεταμόρφωση, το Βλοχό και τον Κοσκινά, ενώ ήδη έχει πλημμυρίσει η Αστρίτσα όπου επίσης είχαμε δύο θύματα. Τι έγινε και δεν ειδοποιήθηκαν έγκαιρα οι κάτοικοι του Παλαμά από το 112, είναι θέμα επίσης προς διερεύνηση.
Αυτό που προέχει τώρα είναι να γίνουμε σοφότεροι μετά τη νέα πολύ μεγαλύτερη συμφορά και κυρίως να απαιτήσουμε με σφοδρότητα πλέον από την κεντρική διοίκηση να πράξει τα δέοντα. Δεν φτάνει πλέον μόνο η κρατική αρωγή μετά τη συμφορά, απαιτείται επανασχεδιασμός, πρόληψη προτεραιοποίηση έργων.
Ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε από την Καρδίτσα και τη Λάρισα ότι θα εξευρεθούν όλοι οι αναγκαίοι πόροι, ακόμη και με χαμηλότοκο δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Οι πόροι αυτοί πρέπει να πιάσουν τόπο, να θωρακιστεί αντιπλημμυρικά ο κάμπος και κυρίως να εκπονηθεί ένα στρατηγικό σχέδιο ανάταξης της τοπικής οικονομίας, γιατί πλέον ο κάμπος της Καρδίτσας και εν γένει της Θεσσαλίας κινδυνεύει από υπογονιμότητα όχι από την ξηρασία, όπως ίσως ανέμεναν οι περισσότεροι. Τα φερτά υλικά και η ιλύς (λάσπη) που έχουν εναποτεθεί στον εύφορο πριν από την τελευταία μεγάλη θεομηνία κάμπο, θα απαξιώσουν εκατοντάδες χιλιάδες στρώματα από την παραγωγική διαδικασία και το πλήγμα θα είναι καίριο για την τοπική οικονομία.
Ο Νομός Καρδίτσας απαιτεί άμεσες ανάσες τόνωσης. Έργα ουσίας, νέες σχολές που θα φέρουν νέο κόσμο στην περιοχή μας και θα επανακκινήσουν την τοπική αγορά αλλά και θα συνεισφέρουν με την έρευνά τους ώστε τα σχέδια που εκπονούνται να έχουν τις νέες παραμέτρους που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Αυτή τη φορά είναι ΑΠΑΙΤΗΣΗ ενός τόπου που αργοπεθαίνει, είναι απαίτηση ενός λαού
με φιλότιμο που έχει τον τρόπο να χτίζει πάνω στις λάσπες, αλλά βαρέθηκε, «μπιζέριασε» όπως λέμε εδώ στον κάμπο, να γίνεται ακροατής έργων και θεατής λόγων…..
«Ν.Α.»
