Eνα από τα σημαντικότερα Χριστουγεννιάτικα έθιμα των Καραγκούνηδων είναι το σφάξιμο του γουρουνιού.
Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαιρετική φροντίδα.
Τρείς – τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα
έσφαζε το γουρούνι της. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνται 5-6
άντρες. Επειδή όμως όλη η εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι και τη
χαρά, γι’ αυτό και η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ώς «γουρνοχαρά».
Η περίοδος που οι Καραγκούνηδες έσφαζαν τα γουρούνια τους ξεκινούσε μετά
τα Χριστούγεννα έως και τη γιορτή των Φώτων. Μετά το γδάρσιμο άρχιζε το κόψιμο
του λίπους (παστού), το οποίο αφού πρώτα το έλιωναν έβγαζαν τη λίπα, την οποία την αποθήκευαν σε δοχεία και αφού πάγωνε διατηρούνταν όλο το χρόνο. Αυτό που έμενε από το λιώσιμο του παστού δημιουργούνταν οι λεγόμενες «τσιγαρίδες». Επειτα το κρέας χρησιμοποιούνταν για να γεμίσουν λουκάνικα και το υπόλοιπο κρέας του «παστρόμιζαν»
ώστε να διατηρθεί όλο το χρόνο.
Η αναβίωση του εθίμου της γουρνοχαράς πραγματοποιήθηκε από το Μορφωτικό Σύλλογο Αγίας Τριάδας την Κυριακή 19 Ιανουαρίου με σκοπό να αποτελέσει αντικείμενο θύμησης
και νοσταλγίας από τις προηγούμενες γενιές αλλά κυρίως να γίνει αφορμή να φέρει σε επαφή τις νεότερες γενιές με το παλαιό αυτό έθιμο, καθιστώντας έτσι την αναβίωσή
του, αναπόσπαστο κομμάτι και πολύτιμη παρακαταθήκη της παράδοσης.
