Στα 32 µε 33 λεπτά το κιλό ανακάµπτει η τιµή για την πρώτη ποιότητα σκληρού σίτου στην εγχώρια αγορά, µε τους τοπικούς µύλους να έχουν βγει ξανά στα παραγωγικά κέντρα για εφοδιασµό, τη στιγµή που διαµορφώνονται προϋποθέσεις για 30 λεπτά το κιλό στις υπόλοιπες εµπορεύσιµες ποιότητες, µε τα ελληνικά FOB να βρίσκουν βηµατισµό στην περιοχή των 330 ευρώ ο τόνος.
∆εν αποκλείεται η συνθήκη αυτή να µαρτυρά τη σταδιακή εξάντληση των τουρκικών εισαγωγών, που έριξαν αρκετά απότοµα τις τιµές το περασµένο καλοκαίρι.
Οι εξελίξεις αυτές, έρχονται σε µια στάσιµη κατά τα λοιπά αγορά, µε τη λίστα της Φότζια να παραµένει εδώ και αρκετές εβδοµάδες αµετάβλητη, ενώ νέες µετριοπαθείς πιέσεις καταγράφονται στις τιµές των εισαγόµενων καναδέζικων σκληρών σιταριών που εµπορεύονται στη γειτονική Ιταλία.
Οι τιµές της Φότζια, για τα ποιοτικά σιτάρια µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% η τιµή αποθήκης εµπόρου διαπραγµατεύεται στα 380-385 ευρώ ο τόνος. Επίσης για τη δεύτερη ποιότητα µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50% και πρωτεΐνη 11% η τιµή αποθήκης εµπόρου κυµαίνεται στα 365-370 ευρώ ο τόνος.
Στο εµπορικό κέντρο του Μπάρι, όπου και εκεί το ιταλικό σκληρό σιτάρι διαπραγµατεύεται στα 385 ευρώ ο τόνος, οι τιµές για τα σκληρά Καναδά υποχωρούν κατά 3 ευρώ ο τόνος. Συγκεκριµένα, τα σκληρά µε πρωτεΐνη 15% πέφτουν στα 442 ευρώ ο τόνος, ενώ η ποιοτική κατηγορία που ανταποκρίνεται στα «fino», δηλαδή στην πρώτη ποιότητα των ευρωπαϊκών σκληρών, διαπραγµατεύεται πλέον στα 432 ευρώ ο τόνος.
Στις ευρωπαϊκές αγορές και στο µαλακό σιτάρι, οι τιµές έχουν υποστεί σηµαντικές πιέσεις το τελευταίο διάστηµα, µε τον δείκτη τιµών του Bloomberg να δείχνει πως οι τιµές έχουν προσγειωθεί σε προ τριετίας επίπεδα. Με µια µέση τιµή στην περιοχή των 187 ευρώ ο τόνος, το µαλακό σιτάρι της ΕΕ, βρίσκεται µόλις 2,5% πάνω σε σχέση µε τις τιµές της περιόδου 2020-2021, όταν δηλαδή ξεκινούσε ο ανοδικός κύκλος εν µέσω της πανδηµίας του Covid. Μάλιστα, σε βάθος 12 µηνών, οι τιµές έχουν υποχωρήσει κατά 34%.
Οι παγκόσµιες προοπτικές για την αγορά σιταριού το 2023-2024 (έκθεση USDA) αφορούν µειωµένη παραγωγή, εµπόριο, αµετάβλητη κατανάλωση και ελαφρά υψηλότερα αποθέµατα. Πιο συγκεκριµένα, η παραγωγή αναµένεται να διαµορφωθεί στους 782,0 εκατ. τόνους (-1,4 εκατ. τόνους από την εκτίµηση Οκτωβρίου), µε µικρότερες συγκοµιδές για την Ινδία, το Καζακστάν, την Αργεντινή και τη Βραζιλία λόγω ξηρασίας, ενώ αναθεωρήθηκε ανοδικά η ρωσική παραγωγή (+5 εκατ. τόνους). Παράλληλα, το εµπόριο εκτιµάται µειωµένο σε 209,0 εκατ. τόνους (-0,3 εκατ. τόνους) λόγω µειωµένων εξαγωγών της Αργεντινής και της Βραζιλίας. Η κατανάλωση προβλέπεται στο ίδιο επίπεδο µε την εκτίµηση Οκτωβρίου (792,8 εκατ. τόνους) και τα αποθέµατα σε 258,7 εκατ. τόνους (+0,6 εκατ. τόνους), µε τον δείκτη αποθέµατα/κατανάλωση να εκτιµάται οριακά υψηλότερα σε 32,63% (από 32,55%). Με βάση τα παραπάνω, το έλλειµµα προσφοράς δύναται να έχει θετική επίδραση στην τιµή του προϊόντος. Επιπλέον, οι περιορισµοί, όσον αφορά τις ρωσικές εξαγωγές σιταριού, αν και µε µειωµένο ρυθµό, σύµφωνα µε εκτιµήσεις της αγοράς, αναµένεται να προσφέρουν βραχυπρόθεσµη στήριξη στις τιµές ΣΜΕ σιταριού.
agronews.gr
