Mια νέα σημαντική διάκριση πρόσθεσε στο πλούσιο βιογραφικό της η συμπολίτισσα ποιήτρια Ολγα Ζορμπά. Η κ. Ζορμπά με το ποίημά της “Δυσλεξία” κέρδισε βραβείο στην κατηγορία λυρικής ποίησης στον 12ο Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό με ελεύθερο θέμα της Αμφικτιονίας Ελληνισμού.Μάλιστα το ποίημά τηςσυμπεριλαμβάνεται στην Ανθολογία του διαγωνισμού πουκυκλοφόρησε πρόσφατα.
Ποιήματά της κοσμούν σελίδες σε ποιητικά ημερολόγιαόπως το «ΙΩΛΚΟΣ» κ.α. Επίσης, ποιήματά της κοσμούν σελίδες σεεγκυκλοπαίδειες όπως της «ΜεγάληςΕγκυκλοπαίδειας της ΝεοελληνικήςΛογοτεχνίας από το Βυζάντιο μέχρισήμερα» του Χάρη Πάτση, της «Εγκυκλοπαίδειας Γραμμάτων και Τεχνών τηΑμφικτυονίας Ελληνισμού».
Βραβεύεται από την ΑμφικτυονίαΕλληνισμού για τη συμμετοχή τουςστους:
– ΣΤ’ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό με Γ’ Βραβείο
-Ζ’ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμόμε Βραβείο «Μίμνερμου»
– Η’ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμόμε Βραβείο «Κοινωνικής Ποίησης»
– Θ’ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμόμε Β’ Βραβείο.
Είναι μέλος της Αμφικτυονίας Ελληνισμού καθώς και εκπρόσωπό της στηνιδιαίτερη πατρίδα της. Συνεχίζει με τοίδιο πάθος τη συγγραφή του ποιητικούτης έργου, καθώς και προς έκδοσηπλούσιο υλικό.
Το βραβευμένο ποίημαΔυσλεξία
Χριστούγεννα… κι ένα παιδί μελαχρινόταυτόχρονα και ντροπαλό…
Στέκεται μπροστά μου και ρωτά:
«Ποια κάλαντα θέλεις να σου πωαυτά που είναι μικρά, ή τα μεγάλαπου θέλουν mo πολύ δουλειά;».
Ελεύθερο του δίνωκι ένα πλατύ χαμόγελοαπό τα βάθη της ψυχής μου του χαρίζω.
Εκεί που ξεκινά…στο επόμενο λεπτό,τα λόγια του ξεχνά…
Το βλέμμα του, το βλέμμα μου αναζητά.
Θα γίνουμε ομάδα στα βουβάτα κάλαντα θα πούμε απ’ την αρχή ξανά.
Τώρα… ξεχνώ κι εγώ…
Δήθεν τα λόγια, δε μου’ρχονταικαθόλου στο μυαλό.
Αχ! το χαμόγελό του αυτόδε θα ξεχάσω όσο ζω…
Πιστεύει στ’ αλήθεια δε μπορώτα κάλαντα να θυμηθώ.
Γελούν τα μάτια τουκαι τώρα πάλι προσπαθεί.
Νοιώθει πως έχει μια αποστολήτα κάλαντα να μου θυμίσει γιατί αυτό
μπορεί!!!
Ναι!!! μπορεί κι αυτόνα φτάσει ως την κορφήαρκεί να έχειτη δικιά μας την υπομονή.
