Με τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια και άλλων θεμάτων που μονοπωλούν την επικαιρότητα, δημότες της Καρδίτσας και Θεσσαλοί γενικότερα συγκρίνουν το βαθμό ενδιαφέροντος της Πολιτείας προς αυτά σε σχέση με τα φλέγοντα ζητήματα του τόπου μας μετά τις πλημμύρες.
Η επικρατούσα κατάσταση με τα ανοικτά μέτωπα στις πληγείσες περιοχές, οδηγεί σε αυτή την εύλογη εν μέρει σύγκριση, όσο παρατηρούμε καθυστερήσεις, αστοχίες, αλλά και διστακτικότητα στη δρομολόγηση σοβαρών παρεμβάσεων από την κρατική διακυβέρνηση.
Μόνο όμως, που στη σύγκριση μεταξύ δύο πραγμάτων -εξαιρώντας από το ζύγι το επίπεδο ενδιαφέροντος της Πολιτείας- συνειδητοποιούμε ότι το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα άτομα αφορά τη θέσπιση νόμων και δικαιώματα, ενώ η αναδιάρθρωση της Θεσσαλίας… κοστίζει, και μάλιστα πολύ.
Τα περιβαλλοντικά ζητήματα, τα χιλιοειπωμένα και σημαντικά φράγματα, όπως και ο Αχελώος, αποτελούν έργα που απαιτούνται μεγάλου ύψους χρηματικά ποσά, και φυσικά βούληση της σημερινής κυβέρνησης αν θα προχωρήσει ή όχι σε αποφάσεις ζωής. Από αυτές εξαρτάται αν θα ζούμε σε μια Θεσσαλία ενεργειακά ανεξάρτητη, ασφαλή από ακραία καιρικά φαινόμενα, και σε έναν τόπο με τη συνέχιση ύπαρξης της γεωργίας.
Όπως κατανοείτε, χρειάζονται θυσίες, κυρίως οικονομικές, που μπορεί να πληγώνουν στη σκέψη οποιαδήποτε κυβέρνηση, αλλά τα οφέλη μακροπρόθεσμα θα είναι πολλαπλά αν ο αγρότης αισθάνεται ασφαλής στο χωράφι του, εάν ο επαγγελματίας της περιοχής μας εργάζεται αποβάλλοντας από τη μνήμη του τραγωδίες όπως ο «Ιανός» ή ο «Ντάνιελ».
Δ.Γ.
