ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Όπως το φοβόμασταν και το είχαμε “ψιλιαστεί”, έτσι ακριβώς συνέβη. Από τα “ταρατατζουμ” μετά τη νίκη επί του Καζακστάν (λες και κερδίσαμε την Αργεντινή!), περάσαμε στην γενική αποδόμηση της εθνικής μετά τον αποκλεισμό στα πέναλτι από τη Γεωργία.
Την επομένη της νίκης στην Νέα Φιλαδέλφεια, γράφαμε ότι η αποστολή στη Γεωργία δεν είναι ταξίδι αναψυχής. Παίζαμε στην έδρα μιας ομάδας που βρίσκονταν μπροστά από τη μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας της. Ενα ολόκληρο έθνος περίμενε πως και πως αυτή τη στιγμή!
Όσοι έχουν μια σχετική πείρα από γήπεδο, καταλαβαίνουν πολύ καλά τι σημαίνει αυτό. Πέρα όμως απ’ αυτό το… “κομμάτι” (που λέει και ο μέγας σχολιαστής Νταμπίζας!), έχουμε και συγκεκριμένα δεδομένα. Από που κι ως που η δική μας εθνική είχε τόση χαώδη διαφορά από την αντίστοιχη της Γεωργίας για να θεωρείται η πρόκριση σίγουρη;
Από τους πολλούς Ελληνες που παίζουν στις ομάδες μας κάθε Σαββατοκύριακο ή από το…. αναπτυξιακό πρόγραμμα που έχει εκπονήσει η ΕΠΟ για τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα; Από που προκύπτει ότι ήμασταν τόσο καλύτεροι από τους Γεωργιανούς ώστε να θεωρούμε δεδομένη τη νίκη και μάλιστα μέσα στην έδρα τους;
Από ποιο ποδόσφαιρο προκύπτει η δική μας εθνική; Απο τους Μπαλτάκους, τους Διακοφώτηδες και τους Μαρτσούκους που το διοικούν; Aπό τις ομάδες “ΒΟΥ” που τις φύτεψαν στη super league 2 και αντί ν’ αναδεικνύουν νέα παιδιά, κάνουν συμμαχίες για το ποιον θ’ ανεβάσουν και ποιον θα ρίξουν;
Από τις στρατιές ξένων ποδοσφαιριστών που πηγαινοέρχονται από τους ατζέντηδες στις μεγάλες ομάδες της χώρας όπου όταν βλέπεις έναν ή δύο Ελληνες στην 18άδα ανοίγεις σαμπάνια;
Μην τρελαθούμε δηλαδή! Και πολύ μας πέφτει που φθάσαμε έναν αγώνα πριν την πρόκριση στο γιούρο. Κι εκεί την έφθασαν την εθνική οι προπονητές με τους παίκτες και ουδείς άλλος. Με τα λάθη και τα κολλήματά τους, αλλά και την διάθεσή τους να κάνουν κάτι καλό.
Όπως ακριβώς συνέβη και στο παρελθόν. Ουδείς άλλος έχει συνεισφορά από τους απ’ έξω! Κι επειδή η εθνική δεν διαθέτει και οπαδικές ασπίδες για να προστατεύει τα στεγανά της, ξεθυμαίνει και γλεντάει απάνω της ο κάθε πικραμένος!
Όταν πάει καλά γεμίζει από πανηγυρτζήδες, όταν έρχονται τα άσχημα αποτελέσματα γεμίζει από νεκροθάφτες! Είναι ενδεικτική η προσέγγιση του τύπου. Να γελάς και να κλαις! Μέσα σε λίγες ημέρες από τα θριαμβευτικά πρωτοσέλιδα… φουστανέλας, περάσαμε σε ένα ασύλληπτο αναθεμάτισμα για “τραγωδίες”, “αποτυχίες” και “προδοσίες” (ΦΩΤΟ)!!!
Το έργο επαναλαμβάνεται για μία ακόμη φορά! Σε μια χώρα που τα τρένα της ανεβοκατεβαίνουν στην ίδια γραμμή και συγκρούονται, πως θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς;
Ό,τι γινόταν πάντα, το ζούμε και τώρα. Στα “πάνω και στα κάτω” άλλωστε είμαστε ανίκητοι! Δεν έχουμε αντίπαλο σε όλη την πλάση στο πως μπορούμε να περάσουμε από το “ντιριντάχτα” στο “ξεκατίνιασμα” μέσα σε τρία 24ωρα! Ένα… τσιγάρο δρόμος!!!
————————————-
«Όταν κάποιος υπερβαίνει το μέτρο, τα πιο ευχάριστα γίνονται τα πιο δυσάρεστα»
Επίκτητος – Στωϊκός φιλόσοφος
