Με τα μαθήματα των κατευθύνσεων συνεχίζονται σήμερα οι πανελλαδικές εξετάσεις στα Λύκεια.
Η αρχή έγινε την Παρασκευή με την έκθεση όπου το φετινό θέμα αφορούσε τη δημιουργικότητα, αγγίζοντας τη βαθύτερη διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης. Από την παιδική ηλικία μέχρι την ενήλικη ζωή, η δημιουργική σκέψη δεν είναι πολυτέλεια, αλλά προϋπόθεση για την εξέλιξη.
Ωστόσο, η θεωρία του θέματος των εξετάσεων ήρθε να πέσει πάνω στην πραγματικότητα της ελληνικής σχολικής ζωής. Εκεί το τοπίο αλλάζει ριζικά. Άραγε πόσο ευνοεί το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα την ανάπτυξη δημιουργικής σκέψης; Το ερώτημα δυστυχώς, είναι ρητορικό.
Στην καθημερινότητα των μαθητών κυριαρχεί η μηχανική απομνημόνευση, η τυποποιημένη εξέταση και η πίεση για «αποδόσεις». Είναι ελάχιστος ο χρόνος και οι δυνατότητες για πειραματισμό, για ερωτήσεις χωρίς «σωστή» απάντηση, για δημιουργική έκφραση πάνω στην διδακτέα ύλη.
Αντί στο σχολείο να καλλιεργείται η φαντασία και η εφευρετικότητα, εκπαιδεύονται οι μαθητές να σκέφτονται γραμμικά και να φοβούνται το λάθος σε ένα περιβάλλον καταναγκασμού.
Χρειάζεται ένα σχολείο που να μην εξαντλεί τις αντοχές των μαθητών, αλλά να ενθαρρύνει τη σκέψη τους έξω από το πλαίσιο, που να δίνει κίνητρα και εφόδια στους εκπαιδευτικούς για να εμπνεύσουν. Να προσφέρει γνώση όχι στείρα, αλλά με διάθεση αναζήτησης και αναστοχασμού…
Κ.Π.
