ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Αποθεωτική εβδομάδα ήταν η προηγούμενη, για όλα τα γούστα, με πολλά συναισθηματικά πάνω – κάτω! Από την εθνική ομάδα μπάσκετ, τον αποκλεισμό της από την Τουρκία, την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, μέχρι την εμφατική πρεμιέρα της Αναγέννησης που μπήκε με τον καλύτερο τρόπο στο πρωτάθλημα…
Για την εθνική ομάδα ειπώθηκαν τα πάντα. Από ασύλληπτες υπερβολές μέχρι και σωστά πράγματα. Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι περισσότερο από τα όσα γράψαμε από τη στήλη την περασμένη Πέμπτη, πριν αρχίσει όλο αυτό το “πανηγύρι”…
Η διαπίστωση δεν αλλάζει. Είχαμε δύο ομάδες. Η μία με τον Γιάννη που έφθασε στο βάθρο και η άλλη που χωρίς τον Γιάννη που θα αποχαιρετούσε από τη φάση των ομίλων! Οπότε όλο αυτό το “ταρατατζούμ” και η έπαρση δεν συνάδουν με την πραγματικότητα.
Δεν συνάδουν γιατί από πλευράς υποδομής και νέων παιδιών που θα συνέθεταν την “επόμενη ημέρα” δεν παρουσιάσαμε απολύτως τίποτα. Βέβαια στο πρόσωπο του Σπανούλη βρήκαμε τον προπονητή στον οποίο μπορεί να επενδύσει το ελληνικό μπάσκετ.
Πληροί τις προδιαγραφές, έχει τρέλα και απόλυτη αφοσίωση για το άθλημα και μπορεί να έχει πολύ καλή εξέλιξη διότι κουβαλάει στη διαχείριση της δουλειάς του και τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά που είχε όταν έπαιζε. Ωστόσο κι εδώ η υπερβολή πηγαίνει σύννεφο!
Τρία χρόνια προπονητής είναι ο Σπανούλης. Δεν βλάπτει, λοιπόν, λίγο μέτρο. Ο ίδιος βέβαια φαίνεται ότι το διαθέτει, αλλά οι “ειδικοί” του αθλήματος (κυρίως δημοσιογράφοι με ειδικότητα το μπάσκετ), έχουν ξεφύγει και τον έχουν έτοιμο για ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Ντριμ Τιμ! Κάντε λίγο κράτει…
Τώρα για τα υπόλοιπα στο περιθώριο της διοργάνωσης και τι δεν είδαμε και τι δεν ακούσαμε. Ο γελοίος του τουρνουά ήταν δίχως αμφιβολία ο Τούρκος σουπερ σταρ Σενγκούν! Το παιδί έχει ζήτημα στο μυαλό και είναι μόλις 23 ετών! Κέρδισε το βραβείο του πιο αντιπαθητικού! Τον Σρέντερ δεν χωνεύαμε αλλά αποδείχθηκε (πέρα από παικταράς και πρωταθλητής Ευρώπης) κύριος!
Για τον δικό μας Γιάννη ο,τι και να πούμε θα είναι λίγο! Συγκίνηση νιώθουμε με τη στάση του και εκτός των γραμμών του γηπέδου. Τεράστιος αθλητής και – το σπουδαιότερο – ώριμος άνθρωπος!
Ευλογία για την ομάδα που η οικογένειά του παρέμεινε στην Ελλάδα. Αν δεν διακρίνονταν ο Γιάννης στο μπάσκετ, θα είχε την τύχη που έχουν άλλοι κατατρεγμένοι. Εχει μεγάλη πλάκα, πάντως, να βλέπεις όσους τον αποκαλούσαν “λάθρο” στο ξεκίνημα, τώρα να σκοτώνονται ποιος θα τον πρωτοσυγχαρεί!
Για …. τιμητική διάκριση είναι κι αυτοί όπως ο Σενγκούν. Για το βραβείο της μεγαλύτερης και πιο θεαματικής κωλοτούμπας!!! Ειδικά κάποιοι που από τα τηλεπαράθυρα – στα οποία έχουν μόνιμη θέση – δεν μπορούσαν τάχα να προφέρουν το όνομά του και τώρα κάνουν αναρτήσεις ως περήφανοι πατριώτες!!!
Δικαιούνται, άνευ διαγωνισμού, το βραβείο “Νάντια Κομανέτσι 2025”!!!
