ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Πάμε, λοιπόν, για την 13η στροφή του πρωταθλήματος της super league 2 και οι ισορροπίες εξακολουθούν να είναι λεπτές. Η Αναγέννηση παίζει για πέμπτη συνεχόμενη φορά μακριά από την Καρδίτσα! Ενα ακόμη ταξίδι, μία ακόμη αποστολή, ένα ακόμη δύσκολο παιχνίδι σε ξένο περιβάλλον…
Μέσα σ΄αυτές τις συνθήκες που δυσκόλεψαν ακόμη περισσότερο και με τα προβλήματα που είχε το Στάδιο (αναγκάστηκε να φθάσει στη Λιβαδειά για να παίξει… έδρας αγώνα!) η ομάδα ανταποκρίνεται πλήρως και πρωταγωνιστεί.
Για πρώτη φορά στις συμμετοχές της στη Β’ Εθνική Κατηγορία με την πάροδο 12 αγωνιστικών παραμένει αήττητη μακριά από την έδρα της και ήδη έχει ξεπεράσει τις επιδόσεις της περιόδου 1993-94 καθώς έχει κερδίσει τέσσερις φορές (ΠΑΟΚ Β, Καβάλα, Νέστος Χρυσούπολης, Μακεδονικός) ενώ τότε είχε μόνο τρία μόλις “διπλά” σε όλη τη χρονιά!
Μάλιστα από εκεί που πριν το ματς στο “κλουβί’ της Νέας Ιωνίας οι ειδήμονες δεν την υπολόγιζαν στις θεωρίες τους για την άνοδο, κάνοντας λόγο για υπόθεση που αφορά μόνο τους δύο (Ηρακλής και Νίκη Βόλου) τώρα άρχισαν να τα γυρίζουν!
Μετά την ισοπαλία στο πρόσφατο ντέρμπι (που θα μπορούσε να είναι και “διπλό”) βλέπουν ότι είναι και τρίτος στην παρέα που διεκδικεί την πρώτη θέση και μάλιστα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους άλλους δύο.
Όσοι επίσης μιλούσαν στην αρχή της περιόδου για περίπατο του Μονεμβασιώτη τώρα μπερδεύτηκαν καθώς διαπιστώνουν ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Ας μην το δείχνουν, αλλά άρχισαν να ανησυχούν τα μέγιστα διότι βλέπουν ότι στα play off όπου θα κριθούν τα πάντα οι βαθμολογικές διαφορές θα είναι πολύ μικρές έως ανύπαρκτες.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά ακόμη στην Καρδίτσα είναι πολλοί εκείνοι που δεν το χουν πολυπιστέψει ότι η ομάδα τους ορθώνει ανάστημα και διεκδικεί στα ίσα την άνοδο. Λογικό εν μέρει, διότι με τόσα που έχουν ζήσει τόσα χρόνια, η απογοήτευση “πότισε” μέσα τους…
Φοβούνται τα “χαρακίρια” που τόσα έχει κάνει κατά το παρελθόν, φοβούνται το παρασκήνιο που πάντα έπαιζε καθοριστικό ρόλο, φοβούνται ακόμη και τον… ίσκιο τους μ’ όλα αυτά που έχουν δει τα ματάκια τους δεκαετίες ολόκληρες!
Όσο όμως η Αναγέννηση κερδίζει, όσο παραμένει εκεί ψηλά και ορθώνει ανάστημα, όσο δείχνει ότι δεν υστερεί έναντι των ανταγωνιστών της, τόσο αποκτούν αυτοπεποίθηση, τόσο αρχίζει να απλώνει η φλόγα της προσδοκίας σε όλο και περισσότερους. Το αν θα γίνει… πυρκαγιά, θα εξαρτηθεί από την ίδια την ομάδα και τις επιδόσεις της.
Έχουμε μπροστά μας, λοιπόν, ένα συναρπαστικό διάστημα μέχρι να τελειώσει η σεζόν. Το που θα βγάλει τελικά αυτός ο δρόμος, δεν μπορεί να το γνωρίζουμε αφού πέραν όλων των άλλων και το παρασκήνιο για την ώρα δεν φαίνεται να “πειράζει” κάποιον εκ των τριών μονομάχων.
Για την ώρα σκεφτόμαστε μόνο το ματς στη Χαλάστρα! Με νίκη δυναμώνουμε ακόμη περισσότερο τη… “φωτιά” κι έτσι πρέπει να πάμε από αγώνα σε αγώνα…
——————————————
«Ένας στόχος πρέπει να σε τρομάζει λίγο και να σε συναρπάζει πολύ»
Joe Vitale – Αμερικανός συγγραφέας
