Τα φετινά Χριστούγεννα είναι από τα πιο δύσκολα των τελευταίων ετών για την περιοχή μας. Κάτι η έλλειψη ρευστότητας το προηγούμενο διάστημα λόγω των καθυστερήσεων στις πληρωμές επιδοτήσεων και αποζημιώσεων (ένεκα του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ) αλλά και των αδιεξόδων στους αγρότες με την αδυναμία χάραξης μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής για τον πρωτογενή τομέα. Η κατρακύλα στις τιμές των αγροτικών προϊόντων και ιδιαίτερα του βαμβακιού επίσης που για την Καρδίτσα αποτελεί τον κινητήριο μοχλό της τοπικής οικονομίας έφεραν αυτή τη στενοχώρια στα πρόσωπα των ανθρώπων του Νομού. Όλα αυτά μαζί «πάγωσαν» την αγορά, όσο κι αν προσπάθησαν χθες να τη «ζεστάνουν» οι χαρούμενες παιδικές φωνές με τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα (σελ.16)…
Τα αγροτικά μπλόκα που ήρθαν ως φυσική συνέπεια των παραπάνω και έφεραν ακυρώσεις στους ξενώνες της Θεσσαλίας στη Λίμνη Πλαστήρα, το Περτούλι, το Πήλιο κ.α. αλλά και ταλαιπωρία στην έξοδο των ταξιδιωτών από τα μεγάλα αστικά κέντρα είναι οι παράπλευρες απώλειες.
Φτάσαμε να μην αισιοδοξούμε λόγω της έλλειψης οράματος και αφηγήματος για ένα πιο ευοίωνο μέλλον για την πατρίδα από το εγχώριο πολιτικό προσωπικό σε συνδυασμό με την ίδια έλλειψη
από τις πολιτικές ηγεσίες των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών
για το μέλλον της Ευρώπης.
Ζούμε σε εποχές που η απόλυτη κυνικότητα, ο ρεαλισμός ,
η επικοινωνία αντί της ουσίας, τα λόγια που γίνονται τιτιβίσματα στο πρώην twitter νυν «Χ» αντί των πράξεων έχουν υποκαταστήσει την πολιτική δράση. Τα οράματα αντικαταστάθηκαν από τη «συναλλαγή» αγγλιστί «trade» και σε μια εμπορική συναλλαγή δύσκολα υπάρχει το win–win διότι κάποιος κερδίζει κάποιος χάνει. Ο ψηφοφόρος που τον εξαπατά με την επικοινωνία ο πολιτικός. Παλιότερα έπαιζε ρόλο η ρητορική δεινότητα του πολιτικού, στις μέρες μας μια ανάρτηση με μια εικόνα μπορεί να δημιουργήσει ίδιον πολιτικό όφελος και ας είναι “fake” . Τον αγρότη παλιότερα τον ξεγελούσαν με τα διπλοζυγίσματα στο βαμβάκι και στις μέρες μας με τις «κακές πληρωμές».
Κέρδιζε ελάχιστα ο ίδιος και θησαύριζαν οι μεσάζοντες. Ζούμε σε ένα τόπο όμως όπου το βαμβάκι είναι συνυφασμένο με τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας και όσο και αν κάποιοι επιδιώκουν να το εξοβελίσουν η καλλιέργειά του είναι βαθειά ριζωμένη, εδώ και 60 περίπου χρόνια πριν καν η χώρα ενταχθεί στην ΕΟΚ και αρχίσει να επιδοτείται αδρά η καλλιέργειά του.
Η σχέση του βαμβακιού με τα Χριστούγεννα έχει μια διαχρονικότητα στην Καρδίτσα. Ήταν αυτό που στήριξε τις αγροτικές οικογένειες στον κάμπο με τις γενναίες επιδοτήσεις που ελάμβανε (και συνεχίζει να λαμβάνει και σήμερα σε σχέση με άλλες καλλιέργειες) και έφερε μια ευημερία.
Φυσικά το βαμβάκι είναι πολλά περισσότερα για την εθνική και κατ΄ επέκταση την τοπική οικονομία. Αποφέρει ετήσιο συνάλλαγμα 300 εκατομμυρίων ευρώ και φυσικά παλιότερα μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 απασχολούσε πάνω από 350.000 εργαζόμενους στην κλωστοϋφαντουργία, πριν κλείσουν τα τοπικά «φασονάδικα» και οι βιοτεχνίες- βιομηχανίες κλωστοϋφαντουργίας και μεταναστεύσουν αρχικά για Βουλγαρία και στη συνέχεια πάρει τη σκυτάλη η Ασία.
Τα τελευταία χρόνια το προϊόν μετά το «μπουμ» του 2023 όταν έφτασε συμβολαιακά μέχρι και το 1 ευρώ το κιλό να πωλείται το σύσπορο,
ο πάλαι ποτέ «λευκός χρυσός» βρίσκεται υπό μερικό διωγμό από τη Θεσσαλία με την Καρδίτσα ωστόσο να εξακολουθεί να κρατά τα σκήπτρα στην καλλιέργεια του σε όλη τω χώρα, ενώ οι τιμές φέτος υποχώρησαν ακόμη και κάτω από τα 40 λεπτά το κιλό.
Οι αγρότες δεν βγαίνουν με αυτά τα κοστολόγια, ενώ χώρες όπως
η Κίνα, η Ινδία, το Πακιστάν, η Βραζιλία και οι ΗΠΑ όπου με μέση εκμετάλλευση κάποιες χιλιάδες εκτάρια (ένα εκτάριο ίσον δέκα στρέμματα) .κατορθώνουν να είναι ανταγωνιστικές λόγω οικονομιών κλίμακας και κυρίως γιατί καλλιεργούν Γενετικά τροποποιημένο (GMO) βαμβάκι.
Αυτό ωστόσο είναι και το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας και εκεί οφείλει να σχεδιαστεί το μέλλον του. Το ελληνικό βαμβάκι που επί της ουσίας είναι και ευρωπαϊκό, είναι το μοναδικό μη γενετικά τροποποιημένο και επίσης δεν εμπεριέχει στην καλλιέργεια και μεταποίησή του παιδική εργασία ενώ αφήνει και θετικό ενεργειακό αποτύπωμα. Από το βαμβακόσπορο παράγεται η βαμβακόπιτα η μοναδική σε λίγα χρόνια μη γενετικά τροποποιημένη ζωοτροφή όταν θα κατακλυστεί η Ευρώπη λόγω της συμφωνίας Mercosur με Βραζιλιάνικη γενετικά τροποποιημένη σόγια ή φθηνό καλαμπόκι.
Αυτά είναι τα «όπλα του» για το διεθνή ανταγωνισμό και έτσι θα επιβιώσει. Φυσικά η προστιθέμενη αξία του αν το σύσπορο γίνει νήμα
ή ρούχο με νέες παραγωγικές μονάδες εντάσεως τεχνολογίας αντί εργασίας με χρήση ρομπότ ή τεχνητής νοημοσύνης, θα ξεπεράσει τα μερικά δις ευρώ για τη χώρα ετησίως και η τοπική οικονομία θα μπορέσει να ανακάμψει.
Χριστούγεννα λοιπόν στη «βαμβακοχώρα» με τον Αη Βασίλη να έρχεται φέτος με τρακτέρ. Χριστούγεννα στην Καρδίτσα όπου μπορείς ακόμη να συναντήσεις τους βαμβακοπαραγωγούς στο μπλόκο του Ε-65 να διεκδικούν την επιβίωσή τους.
Ανασύρετε παλιές αναμνήσεις και θα θυμηθείτε ότι με βαμβάκι στολίζαμε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ώστε να φαίνεται ότι έχει χιόνια στα κλαδιά του, ή τη φάτνη, ακόμη και η ψεύτική γενειάδα του πατέρα που ντυνόταν Άγιος Βασίλης για να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά από βαμβάκι ήταν φτιαγμένη. Πλέον λόγω της κλιματικής αλλαγής και της έλλειψης χιονοκάλυψης στη Θεσσαλία το βαμβάκι θα συνεχίσει να υποκαθιστά τα όνειρα για να δούμε «άσπρη μέρα». Σχέδιο απαιτείται και οργάνωση μαζί με διεκδίκηση και όλα μπορούν να γίνουν!
Χρόνια πολλά…
«Ν.Α»
