Ολοκληρώθηκε μία ακόμα ορειβατική εξόρμηση του ΕΟΣ Λασιθίου στα βουνά της Ηπειρωτικής Ελλάδας.
Αυτή την φορά ο προορισμός ήταν τα ιστορικά Άγραφα. Όπως ενημερώνει ο Σύλλογος:
“Τα βουνά των Αγράφων είναι οροσειρά της Κεντρικής Ελλάδος και αποτελούν ένα ιδιαίτερο ορεινό συγκρότημα της χώρα μας, με έντονο και σκληρό ανάγλυφο, άγριες, δύσβατες και απότομες κορυφές που διαδέχονται η μία την άλλη, κάθετες ορθοπλαγιές,γνωστές για την ομορφιά τους και τη δυσκολία τους, αλλά και εκτεταμένα αλπικά οροπέδια, διάσελα και επιβλητικές χαράδρες.
Τα Άγραφα,η νότια απόλιξη της Πίνδου, χωρίζονται σε ανατολικά, δυτικά και νότια, ενώ ανάλογα την γεωγραφική κατανομή τους σε Θεσσαλικά και Ευρυτανικά. Με σύμμαχο λοιπόν την αγάπη μας για την φύση και τα βουνά πεζοπορήσαμε σε αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο ανακαλύπτοντας την κρυμμένη ομορφιά τους ανάμεσα στα βουνάκαι τις ράχες τους.
-Την 1η ημέρα πραγματοποιήσαμε ανάβαση από το Νεοχώρι της λίμνης Πλαστήρα μέχρι το καταφύγιο στη θέση Καραμανώλη.Το μονοπάτι ανεβαίνει διασχίζοντας πυκνό ελατόδασος πάνω σε σηματοδοτημένο μονοπάτι(Β2), από την ράχη “Καραγιάννη” στα 1536μ. όπου και βρίσκεται το “καταφύγιο των Αγράφων” το οποίο αποτελεί σημείο εκκίνησης για πολλές ορειβατικές διαδρομές.
-Την επόμενη ημέρα (2η) με την πρώτη ηλιακτίδα ξεκινήσαμε για τη ανάβαση στις κορυφές των χιλιοτραγουδισμένων Άγράφων, Τέμπλα, Βουτσικάκι και Μουτσιάρα, που ανήκουν στα Θεσσαλικά Άγραφα. Αρχικά μέσα από το ελατόδασος ανεβήκαμε στην Τέμπλα(1809μ.), κορυφή με πανοραμική θέα στην λίμνη και τα ανατολικά βουνά των Αγράφων, τραβερσάροντας από την νότια πλευρά.
Στην συνέχεια διασχίσαμε την ράχη Πετσαλούδα, κατεβήκαμε σε διάσελο και πραγματοποιήσαμε την τελική ανάβαση κορυφή του Βουτσικάκη στα 2154μ. με απότομη ανάβαση από την ανατολική πλευρά.
Στην συνέχεια με βορειοδυτική πορεία πάνω στην κόψη της κορυφογραμμής περάσαμε στην διπλανή κορυφή γνωστή ως “Μουτσιάρα” στα 2133μ.Το βουνό Βουτσικάκι (η παλαιότερη ονομασία του ήταν Γκαβέλ) έχει δάση από έλατα και δρύες και έχει ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000. ‘Εχει εντύπωσιακή θέα στον ορεινό όγκο των Αγράφων και στην λίμνη Ταυρωπού (πιο γνωστή σήμερα ως λίμνη Πλαστήρα ).
-Την 3η ημέρα μετακινηθήκαμε οδικώς στο χωριό Ανθηρό και από το δασικό χωριό Δρυάδες, ξεκινήσαμε για τους “Πέντε Πύργους”. Περπατήσαμε στο μονοπάτι Κ6 αρχικά μέσα στο πυκνό ελατοδάσος, περάσαμε την μοναδική πηγή στα 1480μ. και ακολουθώντας πορεία βόρειο-δυτική στο μονοπάτι Κ2, μέσα σε αραιές συστάδες ελάτων αρχικά, και αλπικό πεδίο στη συνέχεια, για να συναντήσουμε την απότομη πρώτη κορυφή του ορεινού όγκου των “Πέντε Πύργων” σε διάσελο από όπου απολαύσαμε την από ψηλά το φράγμα της λίμνης Πλαστήρα.
Ανεβήκαμε στην συνέχεια στην αρχή της κορυφογραμμής, στην πρώτη κορφή και τραβερσάροντας την επόμενη μπροστά μας από τα δεξιά, ακολουθώντας την βραχώδη και με σχετική δυσκολία στην ανάβαση, φτάσαμε στην βόρεια άκρη της όπου βρίσκεται το ψηλότερο σημείο των “Πέντε Πύργων” στα 2004μ. με την κορυφή “Φλυτζάνι” σε απόσταση αναπνοής άγρια και πανέμορφη.
-Τ’ Άγραφα περιβάλλονται από σπουδαία βουνά που είναι συνδεδεμένα με την ιστορία, με μάχες,με θρύλους και παραμύθια, με παροιμίες και παραδόσεις, με τα δημοτικά τραγούδια αλλά και τα λημέρια των κλεφταρματωλών.
Η απομόνωση της περιοχής, τα μεγάλα υψόμετρα, τα πυκνά δάση και η μικρή σχετικά παρουσία ανθρώπου, έχουν συμβάλει στη διατήρηση μιας πλούσιας άγριας ζωής και δεκάδων απειλούμενων ειδών της ελληνικής πανίδας και χλωρίδας. Δεν γίνεται να έρθεις στα Άγραφα και να μην μαγευτείς από την απόλυτη ομορφιά των βουνών.
Όλη αυτή η ομορφιά όλη αυτή η μαγεία κινδυνεύει σήμερα από την αλόγιστη τοποθέτηση ανεμογεννητριών στις κορφές και τις ράχες των πανέμορφων αυτών βουνών και θα πρέπει όλοι μας, από όπου και αν βρισκόμαστε, να συστρατευτούμε για την προστασία τους για προστατεύσουμε αυτόν τον σημερινό “ορεινό παράδεισο.”
