Το 1999 πέντε Καρδιτσιώτες μηχανικοί-μέλη του ΤΕΕ ανέλαβαν την πρωτοβουλία να μελετήσουν το ενδεχόμενο ανάπτυξης χιονοδρομικού κέντρου στον ορεινό όγκο του Νομού Καρδίτσας. Ο πολιτικός μηχανικός Παναγιώτης Στεργιούλης, ο ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος μηχανικός Δομήνικος Βερίλλης, η πολιτικός μηχανικός Ελένη Ζησοπούλου-Κατσαούνη, η αρχιτέκτονας μηχανικός Σταυρούλα Αντωνάκη-Αθανάτου και η ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος μηχανικός Μαρία Μαλλιώρα κατέγραψαν και ιεράρχησαν χώρους κατάλληλους για χιονοδρομικό κέντρο στο Νομό και το 2000 παρέδωσαν στο ΤΕΕ μια απόλυτα εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη μελέτη.
Την εποχή εκείνη είχε δοθεί κάποια δημοσιότητα, είχε καταγραφεί ένα πρόσκαιρο ενδιαφέρον από τους τοπικούς φορείς ουσιαστικά όμως όλα αυτά τα χρόνια η μελέτη αυτή παραμένει κλειδωμένη σε ένα συρτάρι.
Εικοσιδύο χρόνια μετά, ελάχιστες ενέργειες έγιναν και κανένα αποτέλεσμα δεν υπήρξε για την προώθηση αυτού του πολυδιάστατου έργου που θα αλλάξει ριζικά τη φυσιογνωμία της περιοχής.
Ο “ΝΑ” παρουσιάζει σήμερα βασικά στοιχεία της μελέτης και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι μελετητές οι οποίοι αξιολόγησαν τρεις θέσεις. Συγκεκριμένα οι μελετητές έβαλαν στο…μικροσκόπιό τους τη θέση “Καραμανώλη” , τη θέση “Βουτσικάκι” και τη θέση “Κουλκουτσάρι-Καράβα” και κατέγραψαν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους καταλήγοντας σε συγκεκριμένη πρόταση.
Περισσότερα στην έντυπη έκδοση του “ΝΑ”
