ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Τα συγκλονιστικά γεγονότα που διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στο Ιράν, μας γυρίζουν… αιώνες πίσω και έρχονται να μας θυμίσουν ότι η ανθρωπότητα έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει για να ξεφύγει από τα σκοτάδια που την περικυκλώνουν!
Το θεοκρατικό καθεστώς που επικρατεί, οι ασύλληπτες διακρίσεις κατά των γυναικών που αντιμετωπίζονται ως όντα 2ης κατηγορίας με αφορμή το θάνατο μιας κοπέλας που συνελήφθη γιατί ήταν… απρεπώς ενδεδυμένη και τελικά κατέληξε στα κρατητήρια της αστυνομίας, προκάλεσαν την οργή όλων όσοι αισθάνονται άνθρωποι.
Οι γυναίκες (μαζί και άνδρες) βγήκαν στους δρόμους και αντί αυτό να προκαλέσει το συμμάζεμα του καθεστώτος, είχαμε ένα λουτρό αίματος με νεκρούς, ακόμη και στοχευμένες διαδηλώσεις εις βάρος αυτών που τόλμησαν να διεκδικήσουν την ελευθερία τους!
ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙ ΜΠΑΛΑ!!!
Στο νου μας ήλθε ένας άλλος θάνατος Ιρανής κοπέλας τον Σεπτέμβριο του 2019 που συγκλόνισε τότε όλο τον κόσμο, όχι όμως και τους καθεστωτικούς που συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο τις διακρίσεις.
Ο λόγος για την Σαχάρ Χονταγιαρί που αυτοπυρπολήθηκε έξω από το δικαστήριο στο οποίο είχε οδηγηθεί γιατί τόλμησε να πάει στο γήπεδο για να δει ποδόσφαιρο!!!
Από το 1979 μετά την ισλαμική επανάσταση, η είσοδος των ιρανών γυναικών στα γήπεδα όταν παίζουν ανδρικές ομάδες απαγορεύεται!!! Η Σαχάρ για να δει την αγαπημένη της ομάδα (Εστεγάλ) είχε μπει κρυφά μεταμφιεσμένη σε άνδρα. Η αστυνομία ηθών (ναι, υπάρχει τέτοια!!!) την εντόπισε, τη συνέλαβε και το “Γαλάζιο κορίτσι” (όπως ήταν το παρατσούκλι της λόγω των χρωμάτων της ομάδας που αγαπούσε) παραπέμφθηκε σε δίκη.
Υπό τον φόβο να καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης, η 30χρονη γυναίκα αυτοπυρπολήθηκε έξω από το δικαστήριο! Ακολούθησε πάλι ένα μπαράζ διαδηλώσεων, ενώ το θέμα πήρε παγκόσμια έκταση με τη FIFA υπό τις πιέσεις που ασκήθηκαν να απειλεί την Ιρανική ομοσπονδία ποδοσφαίρου με αποκλεισμό απο τις διεθνείς διοργανώσεις.
Ο διευθυντής του τμήματος ερευνών της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή Φίλιπ Λούθερ είχε τονίσει τότε: “Το μοναδικό έγκλημά της ήταν ότι ήταν… γυναίκα, σε μια χώρα όπου οι γυναίκες είναι θύματα διακρίσεων”!
Πλήθος ανθρώπων του αθλητισμού, μεγάλων ομάδων του κόσμου, πήραν θέση και εξέφρασαν την οργή τους. Χαρακτηριστική ήταν η ανακοίνωση της Ρόμα:
«Τα χρώματα της Ρόμα είναι το κίτρινο και το κόκκινο όμως σήμερα η καρδιά μας αιμορραγεί στα μπλε για τη Σαχάρ Χονταγιαρί. Το πανέμορφο παιχνίδι υποτίθεται ότι μας ενώνει, δεν μας χωρίζει».
ΕΙΔΑΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 40 ΧΡΟΝΙΑ!
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και στην οργή που ξεχείλιζε το καθεστώς του Ιράν έκανε ένα… βήμα πίσω. Στις 10 Οκτωβρίου του 2019 επέτρεψε την είσοδο γυναικών στο γήπεδο όπου διεξάγονταν ο αγώνα της εθνικής ομάδας του Ιράν με την αντίστοιχη της Καμπότζης για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Πράγματι πλήθος γυναικών προσήλθε στο γήπεδο για να παρακολουθήσει το ματς ενώ η Σαχάρ Χοντογιαρί μετατράπηκε σε σύμβολο του αγώνα για την ισότητα!
Φυσικά, δεν ήταν τίποτα περισσότερο αυτή η άρση της απαγόρευσης παρά στάχτη στα μάτια, καθώς οι διακρίσεις όχι μόνο δεν έπαψαν εις βάρος των γυναικών, αλλά συνεχίστηκαν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση για να φθάσουμε στα πρόσφατα γεγονότα που πάλι προκάλεσαν μια έκρηξη.
Τότε μάλιστα το “Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων” είχε καταγγείλει πως υπήρξαν περιορισμοί στον αγώνα σ’ ο,τι αφορά την είσοδο των γυναικών με την πρόφαση οτι τα διαθέσιμα εισιτήρια ήταν λίγα…
ΣΚΟΤΑΔΙ ΒΑΘΥ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ…
Το σκοτάδι δυστυχώς παραμένει βαθύ! Με τον κόσμο στην Ανατολή όχι μόνο να μην εκμεταλλεύεται τον ευλογημένο τόπο και τα τεράστια πλούτη του, αλλά να είναι σκλάβος συμφερόντων και όμηρος δεισιδαιμονιών που τον κρατούν καθηλωμένο.
Μαζί, φυσικά, περισσεύει η υποκρισία της Δύσης που έχει βάλει για τα καλά το αποικιοκρατικό της “χεράκι”.
Με λίγα λόγια “κόβουν και ράβουν” όλοι τους τη θρησκεία κατά πως τους βολεύει για να εξυπηρετήσουν τις πολιτικές σκοπιμότητες και τον έλεγχο της εξουσίας!
Από εκεί ξεκινούν και εκεί τελειώνουν τα πάντα. Στη διατήρηση της εξουσίας. Αλλωστε και την ίδια αρχή του Ισλάμ που αναφέρει ότι “δεν υπάρχει εξαναγκασμός στη θρησκεία” την έφεραν στα μέτρα τους με μια υποκριτική αστυνομική ευλάβεια.
Τόσο ώστε να σκεπάζουν ακόμη και την ομορφιά στα πρόσωπα των γυναικών…
