Του Απόστολου Πίτσαβου – Γεωπόνου
Στην επικαιρότητα είναι η επιχειρούμενη νέα ’’ανάπλαση’’ της πλατείας Δικαστηρίων (Καραολή και Δημητρίου – το επίσημο όνομά της). Φαίνεται δε από τον επικοινωνιακό τρόπο που επέλεξε η Δημοτική Αρχή ότι είναι από τα έργα στα οποία επενδύει πολλά και ενδεικτικό για τον τρόπο που σκέπτεται να κάνει και τις επόμενες παρεμβάσεις της σε κεντρικούς δημοτικούς χώρους. Κοινό σημείο όλων αυτών των παρεμβάσεων είναι η έλλειψη ανοικτών συζητήσεων με τον λαό της πόλης καθώς αυτές αφορούν χαρακτηριστικούς, σημαντικούς και καίρια τοπόσημα της πόλης μας και της καθημερινότητά μας. Αποφεύγει η Δημοτική αρχή συστηματικά και σιωπηλά να ενημερώνει και πολύ περισσότερο να ακούει μέσα από ανοικτές δημόσιες συζητήσεις, κάτι που στο παρελθόν ήταν πάγια και μόνιμη τακτική διαδικασία πολλών δημοτικών αρχών.
Η σημερινή Δημοτική Αρχή επιχειρεί τη δεύτερη αρκετά δαπανηρή παρέμβαση στον πολύπαθο αυτό χώρο που και αυτός τελευταία μαστίζεται σκληρά οικονομικά. Προφανώς αισθάνεται και η ίδια ότι απέτυχε η προηγούμενη (πριν λίγα χρόνια) ΄΄αναβάθμισή’’ της που και εκείνη είχε πολυδιαφημισθεί. Δεν άρεσε και δεν αγκαλιάστηκε από τους Καρδιτσιώτες. Τώρα με βάση ένα σχέδιο που παρουσιάστηκε στον τοπικό τύπο επιχειρείται ‘’εκ βάθρων’’ νέος σχεδιασμός κυρίως με την κοπή των δένδρων, τις ομοιόμορφες πέργολες των καταστημάτων, την αναδιαμόρφωση του χώρου με τη φύτευση νέων δένδρων (όπως λέγεται) και κάποια άλλα, ήσσονος σημασίας.
Στον μεγαλόπνοο αυτόν σχεδιασμό εμπόδιο σοβαρό στέκεται το γνωστό μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, στο οποίο από το 1978 που στήθηκε (Δήμαρχος Χαράλαμπος Γιούτσικος) πολλές φορές σταθήκαμε με ευλάβεια και αγωνιστικότητα μπροστά του, τιμώντας τους χιλιάδες αγωνιστές ΕΑΜίτες και ΕΛΑσίτες, που πάλεψαν για να γίνει η Καρδίτσα η πρώτη ελεύθερη πόλη της Ευρώπης για να διώξουν τους φασίστες κατακτητές. Το μνημείο αυτό, για την ιστορία, αποφασίστηκε ομόφωνα από το τότε Δημοτικό Συμβούλιο με πρόταση τού επί χρόνια αργότερα Δημάρχου Δημήτρη Αρχοντή, ο οποίος και αρχιτεκτονικά το σχεδίασε και το κατασκεύασε ο νέος τότε μηχανικός Γιώργος Μπαρμπούτης. Απλό, λιτό, όρθιο στους καιρούς και στους αγώνες.
Αυτό λοιπόν το μνημείο που το σεβάστηκαν όλες οι Δημοτικές αρχές από το 1978 μέχρι σήμερα έρχεται η πολυδιαφημιζόμενη ανάπλαση να το απομακρύνει από το χώρο του και να το πάνε, λέγεται, στον αύλειο χώρο του νέου Δημαρχείου, μακριά από την καρδιά της πόλης, από εκεί δηλαδή που κινείται και λειτουργεί ο κόσμος που το σεβάστηκε και το τίμησε. Προφανώς και μπορεί κάλλιστα να μείνει στο χώρο που είναι σήμερα και να αναβαθμισθεί όπως πρέπει.
Φαίνεται όμως ότι ενοχλεί κάποιους αυτό που αντιπροσωπεύει και συμβολίζει και θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία παραποιώντας την όπως πρόσφατα ατυχέστατα επιχειρήθηκε με άρθρο γνωστού συμπολίτη πρώην βουλευτή.
Βέβαια και χρειάζονται παρεμβάσεις να γίνουν στους κεντρικούς κοινόχρηστους χώρους. Αυτές όμως πρέπει να γίνονται με μελέτες που θα προκύπτουν με διαγωνισμούς όπου θα κατατίθενται διάφορες προτάσεις, θα γνωστοποιούνται μέσα από ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις με τους συμπολίτες και όχι με διαδικασίες ανάθεσης και με αποφάσεις της πλειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο ή μάλλον καλύτερα της Δημοτικής επιτροπής, του πανίσχυρου και ουσιαστικά διοικούντος οργάνου του Δήμου, μακριά από την κοινή γνώμη.
Οι διάφοροι επιστημονικοί φορείς και άλλοι ‘’σχετικοί’’ να πάψουν να κρύβονται και να παίζουν παιχνίδια σκοπιμότητας και ας βγουν δημόσια να πουν τη γνώμη τους. Αν πρέπει να κοπούν τα δένδρα, και αν συνάδουν αυτές οι ‘’αναπλάσεις’’ με τη φυσιογνωμία της πόλης. Να αναφέρω με την ευκαιρία ότι επί δημαρχίας του αειμνήστου Χρήστου Τέγου κόπηκε αυθαίρετα από επιχείρηση της Κεντρικής Πλατείας, ένα (1) δένδρο και ξεσηκώθηκε θύελλα και βέβαια το δένδρο αντικαταστάθηκε άμεσα. Εμείς γίναμε τελευταία μάρτυρες μιας βάναυσης μείωσης του πρασίνου στην κεντρική πλατεία και την απώλεια του ως χώρου ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων και παραδόξως ουδείς μίλησε. Συνενοχή, συγκάλυψη, εξυπηρέτηση δικών μας, αδιαφορία; Διαλέξτε ότι θέλετε.
Εγώ αυτό που θέλω να πω σήμερα με όση δύναμη ψυχής διαθέτω είναι:
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
