Τα σήματα καπνού είναι ένας αρχέγονος τρόπος επικοινωνίας. Γίνεται με διαβίβαση οπτικής πληροφορίας και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε περιπτώσεις μετάδοσης μηνύματος σε μεγάλες αποστάσεις.

Έκκληση για επικοινωνία, πολύ προσωπική και μύχια μαζί, αποτελεί και η τέχνη. Το δημιούργημα είναι πάντοτε ένας αντικατοπτρισμός του θυμικού και της ιδιοσυγκρασίας του δημιουργού.

Τρία χρόνια μετά τον θάνατο του εικαστικού Κυριάκου Κατζουράκη τα έργα του είναι εδώ και μας στέλνουν τα δικά του σήματα καπνού: οι σκέψεις, οι προβληματισμοί, το συναισθηματικό φορτίο και η ιδιαιτερότητα με την οποία ο καλλιτέχνης έστρεφε το βλέμμα του στον σύγχρονο κόσμο και τον ερμήνευε με ενσυναίσθηση, συμπάθεια για τον άνθρωπο, τις αδυναμίες και τα πάθη του, αλλά και με κριτική διάθεση, καθώς και με το ταυτόχρονο αντιστάθμισμα της επιθυμίας, του ονείρου και της προσδοκίας.

Η έκθεση με τίτλο: σήματα καπνού – έκθεση ζωγραφικής του Κυριάκου Κατζουράκη, είναι η καινούρια διοργάνωση που με μεγάλη χαρά και συγκίνηση υποδέχεται η Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας (ΔΠΚ) με σκοπό να παρουσιάσει στην Καρδίτσα, αλλά και να τιμήσει τον πολύ σημαντικό καλλιτέχνη.

Ο Κυριάκος Κατζουράκης «[…] με την επική του γραφή και τη διάθεση να κάνει μια ζωγραφική ιστορικής συνείδησης και κοινωνικής παρέμβασης […] » (2001) « […] καταθέτει μια ζωγραφική της επιθυμίας βιώνοντας τα επίκαιρα προβλήματα ενός σύγχρονου κόσμου. Η κλασικής ποιότητας τεχνική του εμψυχώνει συνθέσεις μιας κινηματογραφικής αφήγησης με έντονα στυλιζαρίσματα, cuttings, αυξομειώσεις μεγεθών, απρόβλεπτα πλάνα ή παράδοξους φωτισμούς οι οποίοι αναδεικνύουν τα ένδον στοιχεία και διαλύουν την εξωτερική τελειότητα των μορφών […] πάντα υπάρχει μια ιστορία, ένα μυστήριο, δηλαδή η πιθανότητα της πτώσης και η δυνατότητα της κάθαρσης […]», σημειώνει σε παλαιότερα κείμενά του (2010) ο μελετητής του έργου του Μάνος Στεφανίδης, ιστορικός τέχνης – Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να προσθέσει κάποια χρόνια αργότερα (2022) « […] Η τέχνη […] που δημιούργησε συνειδητά ο Κατζουράκης ως την τελευταία στιγμή της ασυμβίβαστης, ποιητικής ζωής του, σηματοδοτεί την ασυμβίβαστα αισιόδοξη, την αντιστεκόμενη πλευρά της δυσοίωνης περιόδου που ζήσαμε όλοι μας και εξακολουθούμε να ζούμε […] Γιατί αυτό σημαίνει τέχνη. Τον τρόπο μας να ψιθυρίσουμε την απόλυτα προσωπική μας ιστορία στο αυτί της αιωνιότητας […]».

Ενώ ο Νικόλαος Θ. Κόλμαν (φαρμακοποιός – συγγραφέας) συμπυκνώνει ότι ο Κατζουράκης «ζωγράφιζε […] και μας ταξίδευε πιο πέρα, πιο ψηλά και πιο βαθιά απ΄ αυτό που φανταστήκαμε» (2013).

Ο Κυριάκος Κατζουράκης (1944 – 2021) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς έλληνες εικαστικούς της γενιάς του. Πολύπλευρος καλλιτέχνης: ζωγράφος, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, κινηματογραφιστής, συγγραφέας και πανεπιστημιακός δάσκαλος (2005 – 2011: τακτικός καθηγητής στο 3ο Εργαστήριο ζωγραφικής του τμήματος ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ – ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, ΑΠΘ). Με σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλλών Τεχνών (1963 – 1968 / εργαστήρια Γιάννη Μόραλη και Βασίλη Βασιλειάδη), στην Central Saint Martins College of Art and Design και στη Croydon College of Art (1973 – 1975 / χαρακτική), αλλά και στη London Film School (1976 / κινηματογράφο).

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας: ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ (1969 – 1972), εντάχθηκε στην ΟΜΑΔΑ ΤΕΧΝΗΣ Α’ (1969), το 1990 ίδρυσε την ΟΜΑΔΑ ΤΕΧΝΗΣ, ενώ υπήρξε και ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καλλιτεχνών EUROPA 24 (1991 – 1998). Διετέλεσε επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής του Εικαστικού Εργαστηρίου του Υπουργείου Πολιτισμού στον Δήμο του Αιγάλεω (1997 – 2003) και μέλος του Δ.Σ. του Μουσείου της Ακρόπολης (2017 – 2020).

Έζησε στο Λονδίνο από το 1972 μέχρι το 1986. Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις: Biennale Sao Paolo (1980), XI Biennale de Paris (1981), Europalia ’82 (Αμβέρσα 1982), «Peinture Grecque 1968 – 1988» (Βρυξέλλες 1988) κ.ά. Συνεργάστηκε για πολλά χρόνια με το Θέατρο Τέχνης.

Στο πλαίσιο της ΟΜΑΔΑΣ ΤΕΧΝΗΣ (από το 1990 κι εξής) δημιούργησε σύνθετα έργα πάνω σε έρευνές του για τις σχέσεις της ζωγραφικής με το θέατρο, τη μουσική, τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο με παράλληλη δημιουργία έργων στο χώρο. Από το 2000 ασχολήθηκε εντατικότερα με τον κινηματογράφο και έκανε ταινίες ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας μικρού και μεγάλου μήκους.

Για την ζωγραφική και τις ταινίες του απέσπασε πολλά βραβεία και διακρίσεις.

Έχει γράψει τα βιβλία: Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ – συζητήσεις με την Πέγκυ Κουνενάκη (1994), ΤΕΜΠΛΟ. ΟΙΚΟΣ ΕΝΟΧΗΣ (1996), Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΥΣΗ (2001) και ΤΑΞΗ ΣΤΟ ΧΑΟΣ (2013). Συμμετείχε στους συλλογικούς τόμους: ΤΟΠΟΣ: Μανιφέστο – Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές (2007) και ΕΞΟΔΟΣ ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ (2018). Αρθρογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει εικονογραφήσει βιβλία.

Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

Τα έργα που παρουσιάζονται σε αυτήν την έκθεση, αποτελούν μια επιλογή από τα έργα που έχουν ήδη εξασφαλιστεί και καταβάλλεται εντατική προσπάθεια για να αποκτήσουν μόνιμη στέγη και να γίνουν κτήμα των επόμενων γενιών μέσα από την μελλοντική πινακοθήκη Κυριάκου Κατζουράκη.

Η ΔΠΚ θα ήθελε να ευχαριστήσει όλους όσους παραχώρησαν έργα τους, ιδιαίτερα τον κ. Γιώργο Αγγελόπουλο, από την εικαστική συλλογή του οποίου προέρχονται τα περισσότερα έργα που παρουσιάζονται, επίσης την κ. Κάτια Γέρου, τον κ. Μάνο Στεφανίδη, τον κ. Νίκο Χαϊδεμένο και όλους όσους με κάθε τρόπο βοήθησαν στην διοργάνωση αυτή.

Την έκθεση που επιμελήθηκε ο κ. Γιώργος Αγγελόπουλος (art curator and advisor), συνοδεύει κατάλογος με κείμενα των: Μάνου Στεφανίδη, Γιώργου Αγγελόπουλου, Κάτιας Γέρου. Περιλαμβάνεται και συνομιλία του καλλιτέχνη με τον Χαμίντ Χαρούν.

Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2024, στις 20:00. Στην διάρκεια τους θα μιλήσει για τον καλλιτέχνη ο κ. Μάνος Στεφανίδης (ιστορικός τέχνης – Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών), επίμονος μελετητής του έργου του.

Για ξεναγήσεις σε σχολικές και άλλες ομάδες είναι απαραίτητη η προηγούμενη συνεννόηση με την ΔΠΚ (τ.: 24410 79119 & email: pinakothiki@dimoskarditsas.gov.gr).

εγκαίνια: Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2024, στις 20:00

διάρκεια έκθεσης: 22 Νοεμβρίου 2024 – 31 Ιανουαρίου 2025

ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή 8:00 – 14:00