ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Χθες το βράδυ, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, είχαμε δύο εκδηλώσεις. Την παρουσίαση των βιβλίων αυτοβιογραφίας του Παναγιώτη Γιαννάκη και του Γιάννη Ιωαννίδη! Ταυτόχρονα, λες και το έκαναν επίτηδες!
Κι άντε ο Ιωαννίδης έφυγε από τη ζωή και δεν θα μπορούσε να έχει παρέμβαση. Αν ζούσε και του έλεγαν ότι οι δύο εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν την ίδια ώρα θα τους είχε… διαολοστείλει! Δεν ζει όμως οπότε άλλοι αποφάσισαν για τον ίδιο ερήμην του!
Ο πρώτος όμως που ζει και βασιλεύει και γυρνάει από πάνελ σε πάνελ όχι μόνο δεν είχε κανένα πρόβλημα, αλλά έφερε στην εκδήλωση του μέχρι και τον… Νταλάρα να του τραγουδήσει!!! Την ίδια στιγμή που στην πόλη όπου ανδρώθηκε μπασκετικά, παρουσιάζονταν το βιβλίο του προπονητή που τον έφερε στον Αρη!
Η εικόνα πραγματικά θλιβερή! Δύο σπουδαίες προσωπικότητες που συνέβαλαν στην απογείωση του ελληνικού μπάσκετ, λες και ανταγωνίζονταν για χάρη των δημοσιογραφων και των απίθανων μαϊντανών που μαζεύτηκαν για λεζάντα!
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μισά ΜΜΕ να γράφουν για το βιβλίο του Γιαννάκη και τα άλλα μισά για το βιβλίο του Ιωαννίδη! Δεν είχαν τον στοιχειώδη σεβασμό όσοι οργάνωσαν αυτές τις εκδηλώσεις (ουσιαστικά για την πάρτη τους ώστε να πάρουν λίγη λάμψη από τους πρωταγωνιστές), να τις κάνουν τουλάχιστον με μία ημέρα ή έστω με λίγες ώρες διαφορά τη μία από την άλλη! Τα “εγώ” τους μπήκαν πάνω από όλα!
Όπως προανέφερα αν ζούσε ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν υπήρχε περίπτωση να επιτρέψει κάτι τέτοιο. Θα είχαν φύγει μαζί με τα… τραπέζια και τις καρέκλες όσοι θα το επιχειρούσαν! Αντιθέτως ο Παναγιώτης Γιαννάκης, δεν είχε κανένα απολύτως θέμα. Εδώ δεν είχε πρόβλημα να διαφημίσει το βιβλίο του (μεσω των κολλητών του δημοσιογράφων) κάνοντας ιντριγκαδόρικες αναφορές στον Γκάλη!!!
Αφήνοντας εντέχνως υπονοούμενα οτι έπαιζε μόνο για τον εαυτό του, ενώ ο ίδιος μόνο για την ομάδα! Πάντα άλλωστε τα είχε καλά με τον τύπο ακόμη και τότε που έπαιζε ή αργότερα που ήταν προπονητής.
Ήταν το καλό παιδί πρότυπο, ενώ ο άλλος αγέλαστος και ψιλοπαράξενος γιατί δεν πολυμιλούσε! Τα γράψαμε και προσφάτως από τη στήλη. Ουδέποτε ο Γιαννάκης ξεπέρασε το γεγονός ότι ο Γκάλης είναι το σημείο αναφοράς για την εξέλιξη του αθλήματος και όλοι οι υπόλοιποι, συμπεριλαμβανομένου του ιδίου, έπονται!
Ουδέποτε ξεπέρασε ότι το ελληνικό μπάσκετ χωρίζεται σε δύο περιόδους: Στην προ Γκάλη και στη μετά Γκάλη εποχή! Όσες χλιδάτες εκδηλώσεις και να οργανώσουν, όσα βιβλία και να γράψουν, όσα τραγούδια και να πει ο Νταλάρας, όσοι μαϊντανοί κι αν σπεύσουν να αποδώσουν τιμές, αυτό δεν αλλάζει διότι έχει αποτυπωθεί με ανεξίτηλο μελάνι στη συνείδηση του κόσμου!
Και μάλιστα χωρίς ο Νίκος Γκάλης να πει λέξη. Ο,τι ήταν να πει, άλλωστε, το… έκανε!!!
