Συνέντευξη εφ’ όλη της ύλης μιλώντας για όλους και για όλα, παραχώρησε στον Κυριακάτικο “Νέο Αγώνα” ο προπονητής της Αναγέννησης Περικλής Αμανατίδης.
Ας δούμε τι είπε:
Να πιάσουμε το… νήμα, κατά πως λένε, από την αρχή. Που ήταν η Αναγέννηση και που βρίσκεται σήμερα κατά τη γνώμη σας;
«Η ομάδα μας επέστρεψε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο με τον πιο εμφατικό τρόπο. Παίζοντας ποδόσφαιρο κυριαρχίας, με επιθετικό προσανατολισμό, έχοντας παίκτες εξαιρετικούς, με πολύ κόσμο να είναι δίπλα και με κοινό παρονομαστή όλων αυτών μια δυνατή και φιλόδοξη διοίκηση του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Κατά την επιστροφή της μάλιστα στη δεύτερη εθνική, συνέχισε με το ίδιο πνεύμα. Κατακτώντας μεγάλες νίκες, κάνοντας πρωταγωνιστική πορεία σε πρωτάθλημα και Κύπελλο σε συνθήκες πολύ δύσκολες και δυστυχώς σ’ ενα τοξικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον…
Αυτή ήταν και η κύρια αιτία που κατά την περσινή σεζόν, δεν κατόρθωσε μέχρι το τέλος να διεκδικεί την πρώτη θέση ή έγιναν και λάθη;
« Στην περσινή χρονιά που αναφέρεστε μπήκε στο πρωτάθλημα και χωρίς να διστάσει προέβαλλε πρωταγωνιστικούς στόχους. Με στήριξη από τη διοίκηση, εξαιρετική οργάνωση, στελέχη, παίκτες ικανότατους και κόσμο που έκλεψε την παράσταση. Φυσικά και έγιναν λάθη, αλλά μην ξεχνάμε ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες το πρωτάθλημα διεξήχθη ήταν τουλάχιστον άσχημες. Περίεργα πράγματα (όπως τα ταξίδια μας στην Καβάλα), διακοπή και απραξία λόγω κορωνοϊού και πολλά άλλα που έπαιξαν ρόλο. Η Αναγέννηση όμως μεγάλωσε πέρσι και θα συνεχίσει να μεγαλώνει…»
Πιστεύετε ότι ο κόσμος της Καρδίτσας έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την ομάδα σε σχέση με άλλες πόλεις; Το έχετε εισπράξει αυτό;
«Φυσικά. Ο επώνυμος αλλά κυρίως ο ανώνυμος φίλαθλος στηρίζει την Αναγέννηση πολύ θερμά. Εχει ο Καρδιτσιώτης την κουλτούρα του γηπέδου της πόλης του! Τι εννοώ. Οτι όταν θα έλθει ο αγώνας του πρωταθλήματος την Κυριακή θα πάει στο γήπεδο που είναι στο κέντρο της πόλης μαζικά. Δεν γίνεται παντού αυτό. Εγώ το έζησα και στην πρώτη μου θητεία και πολύ περισσότερο φέτος που ο κόσμος της Αναγέννησης ήταν ο περισσότερος και ο πιο θερμός σε όλη την κατηγορία»
Φέτος, όμως απ’ ο,τι μας λένε οι υπεύθυνοι της ομάδας υπάρχει μια υποτονικότερη κίνηση στα διαρκείας.
«Κοιτάξτε. Το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση, είναι πάθος, είναι απόλαυση. Σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία ο κάτοικος της πόλης, ο οικογενειάρχης, ο εργαζόμενος, ο αγρότης, όλοι αυτοί δηλαδή που έρχονται στο γήπεδο, πρώτα θα κοιτάξουν να λύσουν ζητήματα που έχουν να κάνουν με την οικονομική τους κατάσταση. Τα παιδιά τους, τα φροντιστήριά τους, τις πάμπολλες υποχρεώσεις τους. Μετά απ’ ολα αυτά θα σκεφτούν το γήπεδο. Είμαι σίγουρος όμως ότι θα έρθουν γιατί η ομάδα της πόλης τους είναι κι αυτή μέρος της καθημερινότητάς και της ζωής τους.
Μιας και πιάσαμε τον κόσμο μια δύσκολη ερώτηση που δεν γίνεται να μην την κάνω. Κάποιες φορές σας είδαμε πέρσι να απαντάτε στην κερκίδα επειδή ακούσατε κριτικές προσεγγίσεις. Δεν είναι λάθος αυτό;
«Ο φίλαθλος που έρχεται στο γήπεδο, πληρώνει εισιτήριο, έχει την αγάπη για την ομάδα του, είναι το πιο ανδιοτελές στοιχείο στην όλη διαδικασία που λέγεται ποδόσφαιρο. Εχει δικαίωμα, λοιπόν, να κάνει κριτική σε οποιονδήποτε και φυσικά στον προπονητή. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Αλλο να κάνει κριτική και να λέει για μένα ο,τι θέλει και επιθυμεί πάνω στο κομμάτι του ποδοσφαίρου κι άλλο να βρίζει προσωπικά. Επειδή εγώ στη ζωή μου είμαι ευθύς χαρακτήρας αν με βρίσει κάποιος προσωπικά ή εμένα ή τους παίκτες μου, δεν θα γυρίσω το άλλο μάγουλο που λέει η θρησκεία. Μπορώ να απαντήσω. Εσείς τι λέτε;
Εγώ λέω ότι ο προπονητής πρέπει να είναι αφοσιωμένος στα του γηπέδου και να μην ασχολείται με τους φιλάθλους, ακόμη κι αν κάποιοι ξεφεύγουν σε προσωπικό επίπεδο όπως δυστυχώς συμβαίνει στα γήπεδα.
«Διαφωνούμε. Πιστεύω ότι και στα γήπεδα και σε όλη μας την κοινωνική δραστηριότητα πάνω απ’ όλα πρέπει να είμαστε αληθινοί και ειλικρινείς. Τον προπονητή Αμανατίδη εχει δικαίωμα ο καθένας φίλαθλος να τον περάσει από “κόσκινο” στην κριτική πάνω στο αντικείμενό του. Τον Αμανατίδη ως προσωπικότητα, όπως κάθε άνθρωπο δεν έχει δικαίωμα να τον βρίσει κανένας.»
Πάμε στους φορείς της πόλης. Στηρίζουν την Αναγέννηση; Ποια είναι η αίσθησή σας;
«Είναι η δεύτερη φορά, όπως προανέφερα που έρχομαι στην Καρδίτσα. Η ομάδα υπάρχει και πορεύεται 118 ολόκληρα χρόνια κάτι που αποτελεί κεφάλαιο στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό σημαίνει ότι είχε στήριξη και αγάπη. Θέλω όμως να ρωτήσω κάτι. Μια ομάδα σαν την Αναγέννηση, μ’ αυτή την ιστορία και με τις προσπάθειες που έκανε ο Παπαδημητρίου σε όλα τα επίπεδα δεν άργησε λίγο να έχει τα δικά της προπονητήρια και γιατί όχι και το γήπεδο; Δεν άργησε λίγο η κερκίδα του Σταδίου να παραμένει κλειστή από το 2005; Πιστεύω ότι ο μεγάλος στόχος για την ομάδα που θα δείξει και τη στήριξη των φορέων μεγαλοπρεπώς είναι το γήπεδο. Που πρέπει να τολμήσει να το διεκδικήσει. Ετσι θα ανοίξει για τα καλά ο δρόμος για τον διακαή και προαιώνιο πόθο. Να αποκτήσει το δικό της σπίτι…»
Το ανοίξαμε το θέμα εδώ και τέσσερα χρόνια με όλες μας τις δυνάμεις μαζί με τον κόσμο. Δυστυχώς να το… φτιάξουμε μόνοι μας δεν γίνεται! Χρειάζεται κάτι περισσότερο για να δρομολογηθούν αυτά που εξαγγέλθηκαν…
«Δεν θα πρέπει να το ψυθιρίζει πλέον η ομάδα. Θα πρέπει να το διεκδικεί γιατί το δικαιούται…»
Για πάμε σε ένα άλλο σημαντικό ζήτημα. Είναι αυτή τη στιγμή η Αναγέννηση ανοιχτή στην πόλη της ως οργανισμός; Συνεργάζεται με στελέχη της Καρδίτσας; Εχει μια αλληλεπίδραση που είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία της;
«Η νέα προσπάθεια ξεκίνησε και έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Η Αναγέννηση έχει επικεφαλής έναν νέο άνθρωπο που ζει και εργάζεται επαγγελματικά εδώ. Είναι πολύ σημαντικό. Γύρισαν πολλά παιδιά στην Καρδίτσα, αξιοποιήθηκαν ως στελέχη και στην Ακαδημία και στους άλλους τομείς. Προσωπικό, γιατροί, φυσικοθεραπευτές. Εγινε για πρώτη φορά μπουτίκ και e shop στο κέντρο της πόλης και χιλιάδες Καρδιτσιώτες εκτός πόλης, από το Βόλο, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, αλλά και το εξωτερικό όπως τη Γερμανία, τη Σουηδία, την Αμερική, την Αυστραλία και τον Καναδά έρχονται σε επαφή! Δεν είπα τυχαία τα παραπάνω μέρη, αλλά γιατί εισπράξαμε τεράστιο ενδιαφέρον από κόσμο. Είναι τεράστια υπόθεση…»
Ακαδημίες. Συνέχεια τις επικαλούμαστε στην Ελλάδα, αλλά οι ομάδες ακόμη και οι μικρές αντί να τις αξιοποιούν κάνουν συνεχώς μεταγραφές. Στην Αναγέννηση τι γίνεται;
«Σε ένα χρόνο μόλις λειτουργίας τη Κ19 όπως γνωρίζετε, έχουν γίνει ήδη 3 παίκτες επαγγελματίες. Ο Ζάγκος, ο Γκινής και ο Γκαντής. Να είστε σίγουρος ότι έπεται συνέχεια. Αρκεί να συνεχιστεί με τον ίδιο ζήλο η προσπάθεια από τα παιδιά που είναι στην ομάδα μας. Επίσης θέλω να πω ότι υπάρχει συνεργασία της Αναγέννησης και με άλλες ακαδημίες του Νομού. Ο Γκινής για παράδειγμα προέρχεται από τα τμήματα του κ. Τσίλια. Εγώ προσωπικά έχω μιλήσει με όλους τους προοπονητές των Ακαδημιών. Ολοι είναι σύμφωνοι για μια ειλικρινή συνεργασία. Ο,τι άλλο ακούγεται είναι μάλλον απ’ αυτούς που δεν θέλουν να πάνε τα πράγματα μπροστά. Η εποχή όμως και οι εξελίξεις θα τους ξεπεράσουν.
Ο προπονητής στην Ελλάδα είναι το πρόσωπο στο οποίο πρώτα και πάνω απ’ όλα θα φορτωθεί η μη επίτευξη στόχων μιας ομάδας. Μάλιστα μπορεί να μη χρειαστεί καν να φτάσουμε σ αυτό. Αρκεί ένα σουτ που αντί να πάει στα δίχτυα θα χτυπήσει στο δοκάρι και το ματς θα χαθεί. Σας απασχολεί αυτό το άγχος στη θητεία σας στην Αναγέννηση; Οτι μπορεί κάποια στιγμή να πάρετε “φύλλο πορείας”;
«Φυσικά και είναι έτσι. Οχι, δεν έχω τέτοια άγχη. Εχω αποδεχθεί ότι είναι μέρος του παιχνιδιού και της δουλειάς μου. Ειμαι άλλωστε προπονητής 25 χρόνια και ξέρω τους κανόνες ακόμη και τις στρεβλώσεις της Ελληνικής πραγματικότητας. Προσωπικά δεν συμβιβάζομαι με μέτριες καταστάσεις και νομίζω ότι η πορεία μου το δείχνει. Τώρα όμως ζω εδώ στην πόλη και στην Αναγέννηση και απολαμβάνω τη δουλειά μου. Είναι τιμή για μένα να είμαι κομμάτι αυτής της ομάδας που έχει τόση δημοφιλία. Το ίδιο πιστεύω ότι νιώθουν οι παίκτες μας. Αν κάποια μέρα ο Περικλής Αμανατίδης φύγει από την Αναγέννηση, γι’ αυτό που θα κριθεί είναι τι έχει αφήσει πίσω. Δεν θα το καταγράψω ή θα το αποτιμήσω εγώ αλλά ο κόσμος.
Αυτό που θέλω να πω με έμφαση είναι ότι με τιμά η απεριόριστη εμπιστοσύνη του Δημήτρη Παπαδημητρίου και των συνεργαστών του και ότι έδωσα και θα δώσω όλη μου την ενέργεια μαζί με όλες τις συνιστώσες της ομάδας να μεγαλώσει αυτή ακόμη περισσότερο».
Πέρσι το καλοκαίρι υπήρχε ένα αίσθημα ανάτασης από την άνοδο και την επιστροφή στη super league 2. Πέραν όλων των άλλων συγκροτήθηκε ένα πολύ καλό ρόστερ. Δεν θα ήταν σωστό κάποιοι παίκτες να παραμείνουν;
«Είχαμε πράγματι μια πολύ καλή ομάδα με πολύ καλούς παίκτες. Ναι, θα θέλαμε να μείνουν κάποιοι παίκτες, αλλά εδώ υπάρχει ένας βασικός παράγοντας. Στη δική μας ομάδα πρέπει να επιθυμεί κάποιος να παίξει. Κάποια παιδιά ήθελαν να δοκιμάσουν αλλού. Δικαίωμά τους, αλλά δικαίωμα και δικό μας να επιλέγουμε αυτούς που θα θέλουν να παίξουν και πληρούν τις προδιαγραφές, όπως φέτος»
Πάμε στα μελλούμενα. Η διοίκηση έκανε και πάλι σημαντικές προσθήκες και μάλιστα με παίκτες από το “πρώτο ράφι” και “μπαρουτοκαπνισμένους” όπως λέτε εσείς. Που πάμε; Ποιοι είναι οι στόχοι. Χτυπάμε άνοδο ξανά;
«Κινηθήκαμε πάλι με προσοχή και στοχευμένα στο μεταγραφικό τοπίο και βάσει των αναγκών της ομάδας. Εχοντας και την εμπειρία της περσινής σεζόν, ζυγίζοντας και όλα τα δεδομένα και φυσικά εναρμονισμένοι με το γενικότερο περιβάλλον. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και όσοι συγκροτούν τη διοίκηση παρά το γεγονός ότι μιλάμε για ένα περιβάλλον πραγματικά αποθαρρυντικό, χωρίς έσοδα και με τις ομάδες εγκαταλελειμένες στην τύχη τους, έκαναν πάλι οικονομικές υπερβάσεις. Η ομάδα ισχυροποιήθηκε και θα έχει φέτος ένα πιο “σφιχτό” σε αριθμό παικτών ρόστερ. Πέρσι ήμασταν περισσότεροι, πιστεύω σωστά, διότι υπήρχε η πανδημία, οι διακοπές και ο εξοντωτικός ρυθμός που ακολούθησε με συνεχόμενα παιχνίδια. Ναι οι παίκτες μας φέτος είναι όλοι “μπαρουτοκαπνισμένοι” καθώς ήλθαν από ομάδες με συνεχή παιχνίδια και πρωταγωνιστικό ρόλο ο καθένας τους. Θα είμαστε καλοί. Οσο για το στόχο. Να πρωταγωνιστήσουμε όπως και πέρσι. Ναι, δεν το έχει κρύψει όλος ο οργανισμός από την επιστροφή στη super league 2 και μετά ότι το βλέμμα μας είναι στην ανοδο. Γι’ αυτό θα προσπαθήσουμε, όπως και πέρσι».
Είναι δυνατόν στην Ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα μια ομάδα να κατακτήσει την άνοδο από τη δεύτερη εθνική στην πρώτη βασιζόμενη μόνο στην οργάνωσή της και στην αγωνιστική της δυνατότητα; Δεν παίζει το παρασκήνιο ρόλο; Δεν καθορίζει πράγματα και καταστάσεις;
«Θα ήταν ψέματα να πούμε ότι είναι ένας χώρος που ο καλύτερος σε διάρκεια ανταμείβεται. Ωστόσο εμείς στο ποδοσφαιρικό τμήμα πρέπει να είμαστε αφοσιωμένοι στο έργο μας. Στο γήπεδο. Στο πως θα κάνουμε την ομάδα μας καλύτεροι. Το παρασκήνιο υπάρχει σ’ ολες τις εκφάνσεις της ζωής μας και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά στο ποδόσφαιρο. Ωρες ώρες νιώθουμε προπονητές, αθλητές αλλά και αγνοί παράγοντες που θέλουν να προσφέρουν ότι είμαστε θύματα. Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι άλλο από το να παλεύουμε με όλους τους τρόπους να αλλάξουμε αυτό το τοξικό περιβάλλον. Εμείς πάλι θα κάνουμε την προσπάθειά μας διεκδικώντας αυτό που αξίζουμε μέσα στο γήπεδο. Αν δεν το αξίζουμε εκεί μέσα θα το αποδεχθούμε. Αν όμως το αξίζουμε στις τέσσερις γραμμές του αγωνιστικού χώρου και θα μας το αφαιρέσουν, είναι μια άλλη συζήτηση. Ευχομαι να μην γίνουν τέτοια πράγματα.
Τo κατάντημα αυτό της κατηγορίας με την καθυστερημένη έναρξη, τα προβλήματα, τις στρεβλώσεις και όλο το μπάχαλο που συμβαίνει πως το αντιμετωπίζει μια ομάδα με στόχους;
«Είναι πραγματικά τραγικό. Δεν έχουμε όμως άλλο τρόπο όπως σας προανέφερα από το να προσαρμοζόμαστε και να παλεύουμε για το καλύτερο. Είναι τραγικές οι συνθήκες, είναι αδιανόητα αυτά που συμβαίνουν, αλλά αυτό θα πρέπει να το δουν οι αρμόδιοι που διοικούν το ποδόσφαιρο και την πολιτεία. Να καταλάβουν ότι πρόκειται για μια τεράστια κοινωνική διεργασία. Θα μπορούσε η Β’ Εθνική αλλά και οι χαμηλότερες κατηγορίες να είναι εξαιρετικά πρωταθλήματα και να δίνουν ώθηση στο ίδιο το ελληνικό ποδόσφαιρο»
Μακεδονικός την Τετάρτη, πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς και Κύπελλο/ Μπορούμε να επαναλάβουμε την περσινή “τρελή” κούρσα στο θεσμό;
«Είναι το πρώτο ματς, απέναντι σε μια καλή ομάδα που θα είναι στην κατηγορία μαζί μας και έχει κι αυτή το δικό της κίνητρο. Καλοί όμως είμαστε και εμείς και θα πάμε να διεκδικήσουμε την πρόκριση. Δεν μπορώ να προβλέψω το αποτέλεσμα. Αυτό που ξέρω είναι ότι θα προσπαθήσουμε και έχουμε στόχο την πρόκριση. Μας ενδιαφέρει το Κύπελλο όπως και πέρσι διότι έδωσε πολλές χαρές στον κόσμο η πορεία μας. Η ομάδα έφτασε εκεί που ουδέποτε είχε φθάσει στο παρελθόν και μάλιστα αν δεν είχαμε αυτή την διακοπή και δεν πέφταμε όπως αποδείχθηκε με τον πιο φορμαρισμένο αντίπαλο της περσινής σεζόν, μπορεί να φτάναμε σε μεγαλύτερα επιτεύγματα. Ηταν μια ωραία εμπειρία πάντως και το χαρήκαμε όλοι. Θα το προσπαθήσουμε ξανά.
Εχετε περάσει από πολλές ομάδες σε πρωταγωνιστική διαδρομή και μάλιστα κάποιες εξ αυτών όπως οι Θεσσαλικές με εκτόπισμα, κόσμο και ιστορία. Η Αναγέννηση είναι κάτι ιδιαίτερο;
«Ολες οι ομάδες έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες και είναι σεβαστές. Εχουν τον κόσμο τους, τα χαρακτηριστικά τους και την ιστορία τους. Νιώθω πολύ οικεία στην Καρδίτσα. Δεν ξέρω αν επαιξε ρόλο το γεγονός ότι έρχομαι για δεύτερη φορά. Είναι μια πολύ όμορφη και ζεστή πόλη με διαχυτικούς ανθρώπους που γνωρίζει ο ένας τον άλλο. Το ίδιο αισθάνονται σας πληροφορώ και οι παίκτες που έρχονται από άλλα μέρη. Οσο για την ομάδα. Θα σας εξομολογηθώ κάτι. Οταν μαζευόμαστε στην άκρη του γηπέδου πριν απο κάθε ματς και φωνάζουμε το σύνθημα, “ηλεκτρίζομαι” περισσότερο σε σχέση με το τι συνέβαινε με άλλες ομάδες. Δεν θέλω να πουλήσω “οπαδιλίκι” σας λέω όμως τι αισθάνομαι. Ναι, έχει ένα ιδιαίτερο βάρος η Αναγέννηση λόγω πολλών πραγμάτων που έχουν να κάνουν με την ιστορία της και την αίσθηση της αδικίας που μπορεί να αισθάνεται ο κόσμος ότι ποτέ αυτή η ομάδα δεν έφθασε εκεί που το δικαιούταν.»
Παύλος Μυροφορίδης. Ξεκίνησε στη νέα προσπάθεια, ήταν συνεργάτης σας και μαθαίνουμε ότι έχει ένα δύσκολο μονοπάτι να διαβεί με την υγεία του.
«Ο Παύλος ήταν εξαιρετικός συνεργάτης πέρσι. Σημαντικότατη η συμβολή του σε όλα τα επίπεδα. Αντιμετωπίζει δυσκολίες με την υγεία του και όλη μας η σκέψη και η ενέργεια είναι μαζί του. Είμαστε δίπλα του…»
Επίλογος. Μήνυμα στον κόσμο.
«Να είναι κοντά μας όπως ήταν και κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν. Θα δώσουμε όλοι όσοι συγκροτούμε τον οργανισμό, τον καλύτερό μας να να είναι σίγουροι οι φίλαθλοι, για να τους κάνουμε χαρούμενους σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές που περνάμε…»
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ
