Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Αφήνοντας πίσω τις Αυτοδιοικητικές εκλογές, εξάγουμε σαφέστερα συμπεράσματα για το θεσμό, ο οποίος συγκινεί πλέον όλο και λιγότερους πολίτες με χαμηλή προσέλευση στις κάλπες. Και σε αυτές τις εκλογές, είναι γεγονός ότι η γυναίκα υπέστη ξανά υποβάθμιση όσον αφορά την τοπική πολιτική και την παρουσία της στα έδρανα των δημοτικών συμβουλίων. Αυτή η δυσχερής εκπροσώπηση της γυναίκας στα κοινά επιβεβαιώνεται από τις μόλις 21 γυναίκες δημοτικές συμβούλους σε συνολικό αριθμό 144 συμβούλων στο Νομό Καρδίτσας.
Γενικότερα, μικρός αριθμός δημοτών επέλεξε υποψήφιες γυναίκες, αποδεικνύοντας ότι η ελληνική κοινωνία συνεχίζει εσφαλμένα να αμφισβητεί την αξία της (και) στην πολιτική σκηνή. Αυτή η γενικευμένη στάση ότι η «γυναίκα δεν είναι κατάλληλη για πολιτική» δυστυχώς αποτυπώθηκε στις θέσεις Δημάρχων και Περιφερειαρχών, εκεί όπου αναδείχθηκαν μόλις 22 γυναίκες Δήμαρχοι σε σύνολο 332 Δήμων, ενώ καμία γυναίκα δεν ανέλαβε τελικά Περιφέρεια. Να σημειωθεί ότι το ποσοστό φθάνει δηλαδή στο 6,62%, όταν το αντίστοιχο το 2019 ήταν 19% και 15% πιο πίσω το 2014. Όσον αφορά το δείκτη ισότητας στην Ελλάδα και τα συγκεντρωτικά στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αυτός βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις με Ουγγαρία, Ρουμανία και Κύπρο. Την ίδια στιγμή στις πρώτες θέσεις συναντάμε τη Σουηδία και Φινλανδία, ενώ πρόοδο έχουν σημειώσει Ισπανία και Βέλγιο.
Στο Νομό Καρδίτσας και σε κάθε Δήμο, η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο των γυναικών, παρότι συμμετείχε σεβαστός αριθμός υποψηφίων στα ψηφοδέλτια, κυμάνθηκε εντέλει σε
πολύ χαμηλά επίπεδα. Αρχικά, στο Δήμο Καρδίτσας και σε σύνολο 35 νεοεκλεγέντων δημοτικών συμβούλων, εκλέχθηκαν μόλις τέσσερις γυναίκες. Πρόκειται για τις κυρίες Όλγα Μακρή, Ευαγγελία Καραγιάννη – Αλεξανδρή και Μελίνα Μπαζή από το Συνδυασμό του Δημάρχου Β. Τσιάκου, και την κ. Πηνελόπη Μπούτα από το Συνδυασμό «Λαϊκή Συσπείρωση» του Έκτορα Γάζου.
Στο Δήμο Λίμνη Πλα- στήρα σε σύνολο 19 εκλεγέντων συμβούλων, τέσσερις γυναίκες εκλέχθηκαν. Συγκεκριμένα, είναι οι κυρίες Ποδηματά Ιωάννα και Ξηροφώτου Βασιλική από το Συνδυασμό του επανεκλεγέντος Δημάρχου Παναγιώτη Νάνου, ενώ οι κυρίες Χρηστάκη Σοφία και Νικολέτα Μαγαλιού από το Συνδυασμό του Δημήτρη Τσιαντή. Στο Δήμο Αργιθέας, 15 άτομα απαρτίζουν το Δημοτικού Συμβούλιο. Πιο αναλυτικά, σε αυτό τον αριθμό η εκπροσώπηση των γυναικών είναι μόνο από την κ. Όλγα Κορλού που ήταν η υποψήφια δήμαρχος του συνδυασμού «Μαζί για την Αργιθέα». Όσον αφορά το Δήμο Μουζακίου ο αριθμός των γυναικών που δεσπόζουν στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο είναι μεγαλύτερος σε σχέση με τους υπόλοιπους Δήμους. Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο αποτελείται από 25 άτομα,
εκ των οποίων 7 θα είναι γυναίκες που θα ασχοληθούν με τα κοινά του τόπου.
Συγκεκριμένα, από το Συνδυασμό του νεοεκλεγέντα Δήμαρχο Θεοφάνη Στάθη «Νέα Πορεία», εκλέχθηκαν οι κυρίες Φωτίου Ιουλία, Δασκάλου Φανή, Χαντζηγούλα Βασιλική, Ζιάκα Μαρία (Μαριάννα), Αγγελάκη Αποστολία (Λίνα) και Καραμπέκου Μαρία. Από το Συνδυασμό του κ. Β. Φροξυλιά εκλέχθηκε η κ. Στέλλα Καπούλα. Στο Δήμο Σοφάδων η εκπροσώπηση των γυναικών είναι εξίσου χαμηλή, με μόλις τρεις γυναίκες σε ένα 25μελές Συμβούλιο. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τις κυρίες Αλειφτήρα Σοφία, Βησαροπούλου Μαρία και Τσούκη Δήμητρα από το Συνδυασμό του νέου Δημάρχου Σοφάδων κ. Δημοσθένη Κατσή. Επίσης, στο Δήμο Παλαμά δύο μόλις γυναίκες θα βρίσκονται σε Συμβούλιο που θα απαρτίζεται από 25 άτομα. Οι δύο είναι οι κυρίες Καραΐσκου Φωτεινή και Παπακέμου-
Κρικώνη Αθανασία.
Προκαταλήψεις, στερεότυπα και διαρκής υποβάθμιση
Όπως κατανοούμε πολύ εύκολα, η γυναίκα συνεχίζει να είναι «αόρατη», περνώντας απαρατήρητη όσον αφορά την τοπική πολιτική. Για τη δεινή θέση των γυναικών στην τοπική πολιτική, αιτίες αναζητούμε στη χρόνια νοοτροπία μας ως λαός, στον τρόπο που προσεγγίζουμε μια υποψήφια γυναίκα όταν εκλέγεται σε κάποια πολιτική ή αυτοδιοικητική θέση. Μάλιστα οι πρώτες ερωτήσεις προς τις γυναίκες αφορούν το μεγάλωμα των παιδιών και κατά πόσο μπορούν να τα καταφέρουν κατέχοντας συγχρόνως και πολιτικό αξίωμα. Όμως, αυτή η ερώτηση δεν γίνεται προς το μέρος του άνδρα. Επικρατεί η στάση λοιπόν ότι η γυναίκα είναι «εκείνη που μεγαλώνει τα παιδιά», ενώ όσον αφορά τον άνδρα αυτό το καθήκον δεν λαμβάνεται υπόψιν από την κοινή γνώμη στο συνολικό του ρόλο. Εάν προεκτείνουμε το ζήτημα, τα αίτια τα συναντάμε και στη γενικότερη συνύπαρξη εργασιακού βίου με την ανατροφή των παιδιών.
Οι οικογενειακές υποχρεώσεις πέφτουν ακόμη στις πλάτες της γυναίκας, ενώ και η εργασία προφανώς καταλαμβάνει σημαντικό χρόνο από την ημέρα της. Η ενασχόληση με τα κοινά, πόσο μάλλον να πρωταγωνιστήσει η γυναίκα, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ακόμη, αναζητούνται γυναικεία πολιτικά πρότυπα έτσι ώστε να εμπνευστεί μια γυναίκα για να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Εντός μιας πολιτικής που κυρίαρχο είναι το ανδρικό φύλο, ο διαθέσιμος χώρος για τη γυναίκα παραμένει στενός και μη προσβάσιμος. Τέλος, εικόνα που προκαλεί αμηχανία και αποδεικνύει ότι κάποιες συνήθειες δεν αλλάζουν ποτέ, είναι εκείνη των τηλεοπτικών πάνελ στις βραδιές των εκλογών, στα οποία δεν χωρά εύκολα γυναίκα πολιτικός ή αναλύτρια. Παραμονεύει η πεποίθηση ότι η γυναίκα δεν χωρά σε κάποιο πολιτικό τραπέζι, σε μία σοβαρή δηλαδή συζήτηση.
