Βρισκόμαστε σε μια φάση αφασίας, αποχαύνωσης και μιθριδατισμού ως κοινωνία στη χώρα τα τελευταία χρόνια και ακόμη περισσότερο στη Θεσσαλία και την Καρδίτσα.
Στο θέμα της διάλυσης του εργοστασίου Ζάχαρης στη Λάρισα, πριν από 14 χρόνια, μας σέρβιραν το παραμύθι ότι θα κατασκευαστεί εργοστάσιο βιοαιθανόλης.
Τότε μόνο ο «Νέος Αγώνας» φώναζε και δύο φορές ρωτήσαμε τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή για το θέμα και απάντηση δεν είχαμε λάβει.
Κανείς άλλος από τους τοπικούς παράγοντες με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν μας ακολούθησε στην ανάδειξη του θέματος κι ας επρόκειτο για τεράστιο πλήγμα για την τοπική οικονομία της Θεσσαλίας εν γένει.
Τελικά δεν προχώρησε η βιοαιθανόλη και σήμερα αγοράζουμε τη ζάχαρη από Σερβία με αύξηση 300% τους τελευταίους 12 μήνες, ενώ χάθηκε μια σημαντική καλλιέργεια για το θεσσαλικό κάμπο.
Αναλυτικότερα στην έντυπη έκδοση του Νέου Αγώνα
