Πριν από 50 χρόνια, τον Οκτώβριο του 1962, μαζί με την λειτουργία του υδροηλεκτρικού σταθμού «Ν. Πλαστήρα», έγινε η παράδοση των κατοικιών του οικισμού για το προσωπικό της ΔΕΗ. Ο οικισμός μεταξύ αναρρυθμιστής λίμνης – Μοσχάτου, έκλεισε οριστικά το 1998 και από τότε η πάροδος σχεδόν δυόμισι δεκαετιών έχει αφήσει το στίγμα της στο χώρο.
Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο οικισμός είναι αποκαρδιωτική. Μια εικόνα που καμία σχέση δεν έχει με την περιοχή η οποία κάποτε έσφυζε από ζωή. Οι 18 οικίες που βρίσκονται στο χώρο, έχουν αφεθεί στη μοίρα τους. Η έλλειψη συντήρησης και το πέρασμα του χρόνου έχουν φθείρει τα κτίρια και το χώρο περιμετρικά που «πνίγεται» από θαμνώδη βλάστηση και χόρτα.
Ό,τι απέμεινε μας θυμίζει πως κάποιες δεκαετίες πριν το συγκεκριμένο σημείο αποτελούσε «ζωντανό κύτταρο» της περιοχής. Στις οικίες επί σειρά ετών φιλοξενούνταν συγκεκριμένες ειδικότητες προσωπικού, καθώς επίσης και υπάλληλοι που εργάζονταν σε νυχτερινή βάρδια, μαζί με τις οικογένειές τους.
Αναλυτικότερα στην έντυπη έκδοση του «Νέου Αγώνα»
