Η Αναγέννηση – όπως το αναδείξαμε σε πρόσφατο αφιέρωμα – θα γίνει η ομάδα με τις περισσότερες συμμετοχές (36) από κάθε άλλη στην Ελλάδα στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής Κατηγορίας, όπως κι αν ονομάζεται από τότε που θεσπίστηκε την περίοδο 1962-63.
Είναι, λοιπόν, οι φίλαθλοί της κι όσοι παρακολουθούν από κοντά τη διαδρομή της, οι πλέον… αρμόδιοι για να αποφανθούν για το επίπεδο της συγκεκριμένης κατηγορίας σε όλες τις περιόδους.
Από την ακμή της, τη δεκαετία του 1970, μέχρι την απόλυτη απαξίωση και ανυποληψία στην οποία περιέπεσε ιδιαίτερα στη δεύτερη δεκαετία του 2000. Τις συνεχείς αναδιαρθρώσεις, την αναξιοπιστία που κυριάρχησε μέχρι το περσινό “έκτρωμα” όπου απαγόρευσαν στους πρωταθλητές των δύο ομίλων να ανεβαίνουν απευθείας…
Το κύριο χαρακτηριστικό στη δομή της δεύτερης εθνικής κατηγορίας (σε συνδυασμό πάντα με το τι συνέβαινε παρακάτω) είναι με – εξαίρεση κάποιες συγκεκριμένες χρονικές περιόδους – η έλλειψη σταθερότητας!
Υπήρξαν συνεχείς αναδιαρθρώσεις και αλλαγές του τρόπου διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Ποτέ όμως δεν είχαμε φθάσει στο αδιανόητο σημείο να μην ανεβαίνει απευθείας στην πρώτη εθνική ο πρωταθλητής! Να που το ζήσαμε κατά τη διάρκεια της περασμένης αγωνιστικής σεζόν και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να το ζήσουμε και φέτος για να εξυπηρετηθούν τα γούστα των “μεγάλων” που έχουν κάνει κτήμα τους το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
Ας δούμε συνοπτικά την… “πονεμένη” ιστορία της συγκεκριμένης κατηγορίας:
Από την περίοδο 1962-63 αποφασίσθηκε η μονιμοποίηση της κατηγορίας, κάτι που περιλάμβανε ως απαραίτητη προϋπόθεση την «απαγκίστρωση» των ομάδων από τα τοπικά τους πρωταθλήματα.
Η λεπτομέρεια αυτή είναι καθοριστική και σήμερα είναι γενικά παραδεκτό να θεωρείται αυτή η περίοδος ως επίσημη αφετηρία του δεύτερου σε τάξη εθνικού πρωταθλήματος. Οι αγώνες της 1ης αγωνιστικής της πρώτης διοργάνωσης (που έγινε σε 4 ομίλους) δόθηκαν την Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου του 1962. Στα πρώτα της βήματα σχεδόν κάθε χρόνο άλλαζε και το σύστημα διεξαγωγής της. Ξεκίνησε με 4 ομίλους των 14 ομάδων οι οποίοι τη διετία 1968-1969 περιορίσθηκαν σε δύο, στη συνέχεια και για μια εξαετία (1969-70 έως και 1974-75) οι όμιλοι έγιναν τρεις, ενώ από το 1975-76 έως και το 1982-83 ήταν δυο, “Βόρειος” και “Νότιος”.
Το φθινόπωρο του 1983 καθιερώθηκε ο θεσμός ενός πανελλήνιου ομίλου, που εφαρμόσθηκε αδιαλείπτως μέχρι και την περίοδο 2012-13.
Το 1991 το πρωτάθλημα έγινε επαγγελματικό και η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ) παρέδωσε την ευθύνη της διοργάνωσης στην Ένωση Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών (ΕΠΑΕ).
Το 2006, συστάθηκε η Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Β΄ και Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας (ΕΕΠ Β΄ & Γ΄ Εθνικής), η οποία και αντικατέστησε την ΕΠΑΕ.
Από την περίοδο 2010-2011 αποφασίστηκε η χρήση του διακριτικού τίτλου Football League για την κατηγορία αλλά και τη διοργανώτρια αρχή, που με τις αναδιαρθρώσεις του 2013 και 2019 μετονομάστηκε αρχικά σε Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Β΄ Εθνικής Κατηγορίας (ΕΕΠ Β΄ Εθνικής), και το 2019 σε ΕΕΠ Α2 & Β΄ Εθνικής Κατηγορίας. Την περίοδο 2020–21 ήταν η τελευταία σεζόν της κατηγορίας η οποία συγχωνεύτηκε με την νέα δεύτερη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου την Σούπερ Λιγκ 2.
Αν συγκρίνουμε όλη αυτή τη διαδρομή, όπως την περιγράφει παραπάνω η Βικιπαίδεια με ανάλογα πρωταθλήματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες δεν θα συναντήσουμε πουθενά αυτό το απίστευτο χάλι… Βέβαια τα πάντα χειροτέρευσαν από την στιγμή που και η δεύτερη κατηγορία έγινε επαγγελματική αφού αμέσως σχεδόν προέκυψαν και τα οικονομικά αδιέξοδα με τα χρέη στο δημόσιο και σε τρίτους να είναι το… σήμα κατατεθέν!
Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Η Καρδίτσα στη δεύτερη εθνική εκπροσωπήθηκε διαχρονικά από δύο ομάδες. Απο την Αναγέννηση που, όπως προαναφέραμε, είναι η πρώτη σε συμμετοχές ομάδα σε όλη την Ελλάδα και από την επταετή παρουσία του ΑΟΚ τη δεκαετία του ‘70.
Η πιο σταθερή παρουσία των “κιτρινόμαυρων” είναι στις δύο πρώτες δεκαετίες αφού από το 1962 μέχρι το 1979 απουσίασαν μόλις δύο φορές. Σ’ αυτό το διάστημα έκαναν και τις σπουδαιότερες πορείες και συγκεκριμένα από το 1970 και μέχρι το 1975 που διεκδικούσαν συνεχώς την άνοδο στην Α’ Εθνική.
Από τον υποβιβασμό τους το 1982 απουσίαζαν για δέκα ολόκληρα χρόνια (το μεγαλύτερο διάστημα που έμειναν εκτός) για να επανέλθουν και να γίνουν για πρώτη φορά επαγγελματικό σωματείο (ΠΑΕ) το 1993. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την στιγμή που έγινε επαγγελματική κατηγορία η Β’ Εθνική, η Αναγέννηση δεν κατάφερε ποτέ πέραν της τριετίας να παραμένει σ’ αυτή με εξαίρεση την περίοδο 2013-2018. Ήταν απούσα μάλιστα άλλη μια συνεχόμενη οκταετία (2000-2008) όπου έφθασε και στη Δ’ Εθνική.για να επανέλθει με το θρυλικό μπαράζ της Ριζούπολης τον Ιούνιο του 2007.
Η πιο σπουδαία παρουσία στα σύγχρονα χρόνια ήταν αναμφίβολα η αλησμόνητη περίοδος 1993-94 όπου έσπασε και κάθε ρεκόρ προσέλευσης φιλάθλων (που δύσκολα υπό τις σημερινές γηπεδικές συνθήκες θα καταρριφθεί), οπου η ομάδα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Χειμώνα, καθώς και η περίοδος 2013-14 όπου για τέσσερις βαθμούς έμεινε έξω από την είσοδο της στην τετράδα των play off της ανόδου.
Και φυσικά την περασμένη σεζόν όπου έκανε μια εξαιρετική πορεία με χίλια δυο εμπόδια απέναντι τερματίζοντας τελικά στην 5η θέση της βαθμολογικής κατάταξης.
Μένει να δούμε τι μας περιμένει στη νέα αθλητική περίοδο κι αν θα ανατραπεί αυτό το “όνειδος” με τις θέσεις της ανόδου και του υποβιβασμού…
Θ.Κ.
