Στο άκουσμα και μόνο ότι μόλις τρεις – τέσσερις οικογένειες έχουν επιστρέψει στα χωριά του Βλοχού και της Μεταμόρφωσης, κατανοούμε όλοι ότι η επιστροφή σε αυτούς τους τόπους βαραίνει την ψυχή των άλλοτε κατοίκων.
Η είσοδος σε αυτούς τους χώρους είναι ηθικά περίπλοκη. Αντικρίζει κανείς την κατεστραμμένη του οικία, εκεί όπου δημιουργούσε αναμνήσεις, περνούσε τον καιρό του με συνήθειες και δραστηριότητες που συνόδευαν τη ζωή του.
Αυτή την εικόνα πρέπει σταδιακά να την αντικαταστήσουν οι πληγέντες κάτοικοι, όμως η υπόθεση της μετεγκατάστασης και οι όποιες ενέργειες από το κράτος, ίσως αργήσουν να γίνουν.
Οπότε συνειδητοποιούμε ότι αυτή η μετάβαση σε ένα παρόμοιο μοντέλο ζωής που συνήθιζαν να απολαμβάνουν μέχρι πρότινος, αποτελεί δύσκολο εγχείρημα και δυστυχώς, αυτό δεν περνά από το χέρι τους αποκλειστικά για να αλλάξει ομαλά, προς το καλύτερο.
Δ.Γ.
