ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Ο Γιώργος Βαζάκας συνέχισε τον «κύκλο των χαμένων… προπονητών» των Θεσσαλικών ομάδων που συμμετέχουν φέτος στη super league 2. Προηγήθηκε ο Κώστας Φραντζέσκος από τη Λάρισα, ενώ στα Τρίκαλα βάζουν σοβαρή υποψηφιότητα για μεγάλο ρεκόρ, καθώς έχουν ήδη αλλάξει… τέσσερις πριν συμπληρώσουμε ισάριθμες αγωνιστικές!!!
Μιλάμε για σχεδιασμό όχι παίξε γέλασε! Για τεχνογνωσία, συγκεκριμένο οργανανόγραμμα και πάνω απ’ όλα γνώση του αντικειμένου και… σοβαρότητα από τους παράγοντες που διοικούν κάποιες ομάδες!!! Έτσι θα πάει η δουλειά μέχρι το τέλος της αγωνιστικής περιόδου και το “φύγε εσύ – έλα εσύ” θα κάνει θραύση και φέτος!
Αυτό βεβαίως είναι το λιγότερο… γελοίο απ’ όσα συνθέτουν την υπόσταση της συγκεκριμένης κατηγορίας, αλλά και γενικότερα του ελληνικού ποδοσφαίρου! Υπάρχουν άλλωστε φέτος άλλα, πολύ πιο γελοία, όπως τα τραγελαφικά που γίνονται με την Καβάλα!
Η οποία γράφει ιστορία και μπορεί στα επόμενα παιχνίδια της να παίζει μέσω… τηλεκπαίδευσης με “σκοϊλ ελικίκου”!!! Εχουν να δουν τα ματάκια μας πολλά σ’ ενα πρωτάθλημα που υπό στοιχειωδώς καλές συνθήκες θα ήταν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διοργάνωση!
Με παραδοσιακές ομάδες πόλεων, με ιστορία, αθλητικό εκτόπισμα και κόσμο, που θα μπορούσαν να προσφέρουν μια συναρπαστική πλοκή και μοναδικές συγκινήσεις σε κάθε ποδοσφαιρόφιλο.
Μόνο τα θεσσαλικά ντέρμπι, που γράφαμε και χθες, θα μπορούσαν να προσδώσουν ένα ιδιαίτερο χρώμα καθιστώντας την διοργάνωση ξεχωριστή.
Όλα αυτά, όμως, θα γινόταν σε ένα… άλλο σύμπαν! Στη δική μας πραγματικότητα είναι αδύνατον! Εδώ, θα “παίξουν μπάλα” (παίζουν ήδη) πάλι οι γνωστοί πρωταγωνιστές! Οι “επενδυτές – γιαλατζί”, οι Λεουτσάκηδες, οι “καρδινάλιοι” των ομοσπονδιών και της διαιτησίας, οι χαρταετοί, τα στοιχηματζήδικα, και το… “πάτα με να σε πατώ…”!!!
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον καλούνται όσοι λατρεύουν αυτό το μοναδικό άθλημα, να βρουν τρόπους για να χαρούν τις πορείες των ομάδων που αγαπούν και να τις απολαύσουν όσο μπορούν χωρίς να δηλητηριάζονται!
Καλούνται επίσης εκείνοι οι παράγοντες που ανέλαβαν τις διοικήσεις με συγκεκριμένους και σοβαρούς στόχους να πορευτούν απέναντι σε χίλιες δυο στρεβλώσεις και αντιμετωπίζοντας κάθε περίεργο που κυκλοφορεί στο χώρο…
Κι όλα αυτά με μεγάλο κόστος βάζοντας το χέρι βαθιά στην τσέπη και αφιερώνοντας ανεκτίμητο χρόνο απο τη ζωή τους. Μέχρι να κουραστούν και ν’ αηδιάσουν. Ετσι άλλωστε συμβαίνει με όλους όσοι προσέγγισαν σοβαρά την ενασχόλησή τους με μια ομάδα! Οι περισσότεροι τα “βρόντηξαν” με ελάχιστες εξαιρέσεις που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Αντιθέτως οι περίεργοι και τα “τρωκτικά” παραμένουν, αυξάνονται και πληθύνονται! Αλλωστε είναι και οι μόνοι κερδισμένοι απ’ όλη αυτή την ιστορία που ονομάζεται Ελληνικό ποδόσφαιρο…
• Το ευρηματικό σκίτσο είναι του συναδέλφου Χρήστου Ζωϊδη και δημοσιεύτηκε παλαιότερα στο onsport. Πάντοτε επίκαιρο φυσικά στον “μαγικό” χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο καθρέφτης της υπόλοιπης ζωής της χώρας!
