ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Στρωθήκαμε προχθές, με καλή παρέα, μπροστά από την τηλεόραση για ένα ξεχωριστό αθλητικό γεγονός: Νότιγχαμ Φόρεστ – Σέφιλντ Γιουνάϊτεντ, επαναληπτικός αγώνας πλέι οφ για πρόκριση στον τελικό που θα κρίνει ποιος θα παίζει στην premier league τη νέα σεζόν!
Άλλο βέβαια να είσαι μέσα κι άλλο να βλέπεις από την οθόνη. Όπως και να χει “ξαναζωντάνεψαν” μνήμες ακόμη κι από τα Σαββατιάτικα μεσημέρια της δεκαετίας του ‘70 που παίρναμε από τα κρατικά κανάλια την πρώτη γεύση από το αγγλικό ποδόσφαιρο! Οι παλιοί ξέρουν περί τίνος πρόκειται…
Το σήμερα βέβαια δεν έχει καμία σχέση με το χθες ως εικόνα, αλλά κάποια πράγματα παραμένουν ανέγγιχτα! Ο τρόπος παιχνιδιού, το πάθος, η κάψα των φιλάθλων για την ομάδα της πόλης ή του χωριού τους, ο σεβασμός στην παράδοση.
Δεν υπαρχει ποδοσφαιρόφιλος στον πλανήτη που να μην γοητεύεται από τον τρόπο προσέγγισης του αθλήματος από τους Βρετανούς. Μπορεί να μην τους συμπαθείς για πολλούς λόγους, αλλά υποκλίνεσαι για το πως παρακολουθούν μπάλα.
Το πραγματικό, βέβαια, Αγγλικό ποδοσφαιρικό στυλ δεν το συναντάς στην κορυφαία κατηγορία που έχει επηρεαστεί τα μέγιστα από άλλες ποδοσφαιρικές σχολές, αλλά από την τσάμπιονς σιπ και κάτω! Εκεί που η μπάλα δεν μένει για πολύ ώρα στο χορτάρι, εκεί που τα κορνερ πανηγυρίζονται σαν γκολ, εκεί που οι παίκτες τρώνε σίδερα για μια διεκδίκηση με κέρδος ένα… πλάγιο άουτ!!!
Και βεβαίως δεν είναι μόνο αυτό καθ’ αυτό το θέαμα στον αγωνιστικό χώρο που θα σε συναρπάσει. Είναι και όλα τα υπόλοιπα. Η εξέδρα, το πανηγύρι, πριν και μετά τον αγώνα, η ιστορία, τα προσδιοριστικά και η αυθεντικότητα των ομάδων και χίλια δυό άλλα.
Όσοι έχουν παρακολουθήσει από κοντά αγώνα αγγλικών ομάδων, γνωρίζουν πολύ καλά σε τι αναφέρομαι. Σε κάθε τόπο, σε κάθε χώρα, το ποδόσφαιρο έχει να σου δώσει όμορφα πράγματα βέβαια! Είναι άστοχο να μπούμε στη διαδικασία σύγκρισης. Αλλά εκεί, μιλάμε για κάτι ξεχωριστό, για κάτι ιδιαίτερο. Βρίσκεσαι ακριβώς στην πηγή! Εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν τα πάντα…
Επιστρέφοντας στον προχθεσινό ημιτελικό για τα πλέι οφ της ανόδου που έγινε στο Νότιγχαμ, πραγματικά απολαύσαμε μια πανδαισία συναισθημάτων! Λόγω αδυναμίας βέβαια στη Φόρεστ το χαρήκαμε πιο πολύ (προκρίθηκε στα πέναλτι), αλλά εδώ και ουδέτερος να είσαι, μένεις στο γεγονός ότι παρακολουθείς μια αναμέτρηση που αφορά στην ίδια την ιστορία του ποδοσφαίρου.
Νότιγχαμ Φορεστ, έτος ίδρυσης: 1865! Σέφιλντ Γιουνάιτεντ έτος ίδρυσης: 1889!
Ναι, καλά διαβάσατε: 1865! Μόλις τέσσερις δεκαετίες πριν, δηλαδή, στην Ελλάδα έκοβαν βόλτες ακόμη ο Αλή Πασάς με τον Ομερ Βρυώνη!!
Στο Νότιγχαμ έπαιζαν μπάλα πριν ακόμη γίνουν εθνικές κατηγορίες, πριν βγουν οι κανονισμοί του ποδοσφαίρου, πριν καν ανακαλυφθεί το πέναλτι!!!
Σεβασμός στους κλασικούς, λοιπόν…
Η Νοτς Κάουντι
Κι επειδή σήμερα μιλάμε για την ιστορία του ποδοσφαίρου, να πληροφορήσουμε όσους δεν το ξέρουν ότι από το Νότιγχαμ ξεκινά κατά κάποιο τρόπο και η διαδρομή της… Γιουβέντους!!!
Οταν ιδρύθηκε η ομάδα του Τορίνο, πριν ακόμη κατακτήσει τον τίτλο της “Βέκια Σινιόρα” που τον επικαλούμαστε κι εμείς στην Αναγέννηση, φορούσε ροζ εμφανίσεις!!! Ενας Αγγλος, ο Τομ Σάβατς, το 1903 έστειλε σε φίλους του στην Ιταλική πόλη φανέλες στα χρώματα της Νοτς Κάουντι (η άλλη ομάδα του Νότιγχαμ που ιδρύθηκε το 1862!!!) κι από τότε η Γιουβέντους φορά ασπρόμαυρα!!!
Ένας μύθος λέει ότι ο Σάβατς ήταν οπαδός της Φόρεστ και μπερδεύτηκε στέλνοντας αντί για κόκκινες φανέλες αυτές της συμπολίτισσας Νοτς Κάουντι (ΦΩΤΟ)!!! Η πιο παλιά επαγγελματική ομάδα της Αγγλίας και σήμερα που μιλάμε βρίσκεται στην 5η κατηγορία!!!
Τέτοιες ιστοριούλες όπως η παραπάνω και άπειρες που μπορεί να βρει ψάχνοντας κανείς, καθιστούν ακόμη πιο μαγικό και ρομαντικό το ποδόσφαιρο συνδέοντάς το με πρόσωπα, με προσδορισμούς, με τόπους και γεγονότα. Μια ιστορία δηλαδή από μόνη της είναι η διαδρομή του κάθε συλλόγου, μικρού ή μεγάλου που δεν έχει να κάνει μόνο με τις διακρίσεις, αλλά κυρίως με το ότι μεγαλώνει και ενώνει γενιές και γενιές διαφορετικών ανθρώπων…
———————
«Τυχερός όποιος διδάχθηκε ιστορία»
Ευριπίδης – Αρχαίος τραγικός
