Τα γενέθλια της Αναγέννησης και η τεράστια διαδρομή των 120 χρόνων δεν άφησαν αδιάφορη γενικότερα την ποδοσφαιρική κοινότητα της χώρας, ή εν πάση περιπτώσει εκείνους που δεν περιορίζουν το ενδιαφέρον τους μόνο στους μεγάλους του κέντρου.
Αρκετές ήταν οι αναφορές στην ιδιαίτερη αυτή στιγμή όχι μόνο για την Αναγέννηση, αλλά για τον αθλητισμό της περιφέρειας και μία εξ αυτών ήταν και η συνέντευξη που ζήτησαν από τον διαχρονικό φυσικό αρχηγό της ομάδας που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στους “κιτρινόμαυρους” Σωκράτη Μπουντούρη από το another football day.
Παραθέτουμε αυτούσια τη συνέντευξη του θρυλικού Καρδιτσιώτη βετεράνου άσου που χάρισε μεγάλες και αλησμόνητες στιγμές στην ομάδα και στον κόσμο της από τη μακρά θητεία του.
Τι θυμάσαι από το ξεκίνημα της καριέρας σου στην Αναγέννηση Καρδίτσας;
«Θυμάμαι μια μεγάλη φουρνιά ποδοσφαιριστών, ντόπιων Καρδιτσιωτών, που κάπως έτσι έτρεχε όλα τα χρόνια η ομάδα. Ονόματα που αξίζει να αναφέρω είναι ο Καραπέτσας, ο Λαγούιας, ο Κουτσόπουλος, ο Αγγέλης, ο Μπέκος. Είναι παιδιά, τα οποία πέρασαν πάρα πολλά χρόνια στην ομάδα. Ο Κατσιούρης ο Μιχάλης να μην τον αδικήσω. Αυτοί ήταν ο κορμός και η κολώνα να το πω εκείνη την εποχή που πήγα εγώ στην ομάδα, οι οποίοι με τον καιρό κατάφεραν και βοήθησαν εμάς τους νεότερους, να διαμορφώσουμε έναν καλό χαρακτήρα. Να καταλάβουμε πιο σήμα πρεσβεύουμε. Ποια φανέλα φοράμε και κάπως έτσι δημιουργούνταν όλα τα χρόνια οι γενιές των νέων ποδοσφαιριστών της ομάδας».
Αν δεν κάνω λάθος αγωνίστηκες στην ΑΣΑ τρεις φορές στην καριέρα σου. Να υποθέσω ότι υπήρχε ένα δέσιμο σου με την ομάδα;
«Ακριβώς. Είναι η ομάδα της πόλης μου, η ομάδα που διακρίθηκα εδώ. Είναι η ομάδα, που με έκανε γνωστό στο ελληνικό ποδοσφαιρικό προσκήνιο. Είναι η ομάδα που μου τα έδωσε όλα στη ζωή μου γενικότερα. Αγάπη, ζεστασιά, φήμη κάποια δόξα, χρήματα. Τα πάντα».
Υπάρχει κάποια στιγμή που να σου έχει χαραχτεί στο μυαλό σου από τα χρόνια που έπαιξες στην ομάδα;
«Σίγουρα θεωρώ είναι πολλές οι στιγμές . Αν πρέπει να εστιάσω σε μία η μεγαλύτερη στα χρόνια τουλάχιστον που έπαιξα εγώ ήταν αυτή με το μπαράζ στην Ηλιούπολη, που πήραμε την κατηγορία από την Γ΄Εθνική στη Β΄Εθνική το 2008, που κερδίσαμε στο γήπεδο της Ριζούπολης την Ηλιούπολη με 2-0. Η μεγαλύτερη θεωρώ που έζησα εγώ ήταν αυτή».
Την ομάδα πως την βλέπεις; Την παρακολουθείς;
«Εννοείται την παρακολουθώ. Όλα τα χρόνια την παρακολουθώ. Είτε πηγαίνοντας στο γήπεδο, είτε αν δεν τα καταφέρω διαβάζω και ενημερώνομαι. Μιλάω με ανθρώπους, που είναι γύρω από την ομάδα. Είχαμε μια άτυχη στιγμή πέρυσι. Η ομάδα έπεσε στη Γ΄ Εθνική. Τώρα βλέπω ότι ξανακάνει έναν αγώνα. Η διοίκηση την στήριξε την ομάδα. Ξανακάνει μια μεγάλη προσπάθεια, να βγει κατηγορία.
Έχει πέσει σε έναν όμιλο δύσκολο, που έχει εξίσου καλές ομάδες, όπως είναι τα Τρίκαλα και ο Πιερικός και ιστορικές ομάδες. Βλέπω να γίνεται ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα. Ελπίζω στο τέλος να βγούμε νικητές εμείς και να πάρουμε ξανά την άνοδο στην Β΄Εθνική. Αυτό που θέλω λίγο να αναφερθώ είναι ότι δεν βλέπω τόσο το ντόπιο στοιχείο. Έχει εκλείψει τα τελευταία 4-5 χρόνια πιστεύω που εκεί πρέπει να εστιάσει η διοίκηση της ομάδας.
Εννοείται δεν θα τους πω εγώ πώς να κάνουν την δουλειά τους, αλλά θεωρώ ότι η Καρδίτσα πάντα εκεί εστίαζε όπως και πολλές επαρχιακές ομάδες. Να φτιάξει έναν κορμό από ντόπιους ποδοσφαιριστές και έπειτα να συμπληρώνει το παζλ με καλούς ποδοσφαιριστές, νέους ποδοσφαιριστές εκτός Καρδίτσας έτσι ώστε να μπορέσει η ομάδα να ανταπεξέρχεται είτε στη Β΄ Εθνική, είτε στη Γ΄ Εθνική ή όπου βρίσκεται».
Ένα σχόλιο για τα 120 χρόνια, που συμπλήρωσε πρόσφατα ο σύλλογος
«Είναι πάρα πολλά. Η ομάδα δεν πεθαίνει ποτέ και αν πάει να πεθάνει ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες της. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Να την χαιρόμαστε να υπάρχει πάντα και να μεγαλώνουν νέα παιδιά, νέες γενιές μέσα από αυτή την ομάδα. Να δημιουργήσουμε νέα γενιά φιλάθλων, να την αγαπήσουν και τα νέα παιδιά και όσοι περισσότερο στο γήπεδο, τόσο το καλύτερο».
Το γεγονός ότι η Αναγέννηση είναι μια από τις θεσσαλικές ομάδες, που δεν έχει αγωνιστεί ποτέ στην Α΄Εθνική αποτελεί ένα μεγάλο μειονέκτημα για αυτή;
«Σίγουρα. Εννοείται αποτελεί μειονέκτημα. Η ομάδα αν θα κάνει κάποια στιγμή το άλμα προς την Α΄ Εθνική εκεί θα εκτοξευτεί θεωρώ. Θα δημιουργήσει άλλες συνθήκες για τον ίδιο τον σύλλογο. Έτσι φτιάχνεις και νέους φιλάθλους. Έτσι αποκτάς μεγαλύτερη αίγλη Σίγουρα κάτι κάνουμε λάθος εδώ στην Καρδίτσα όλοι μας και δεν καταφέραμε ποτέ να βρεθούμε στην Α΄Εθνική. Ας αναρωτηθούμε όχι μόνο η διοίκηση, αλλά και όλος ο υπόλοιπος κόσμος, που θέλουμε να λεγόμαστε Αναγέννηση Καρδίτσας, για ποιο λόγο δεν τα καταφέραμε».
Ένα από τα πολύ δυνατά όπλα που έχει αυτή η ομάδα είναι ο κόσμος της. Εσύ έχεις ζήσει την ομάδα με το γήπεδο γεμάτο. Τι πιστεύεις ότι έχει φταίξει και πλέον ο κόσμος δεν είναι τόσο κοντά στην ομάδα;
«Δεν θα διαφωνήσω σε αυτό, αλλά θεωρώ ότι είναι γενικό το κακό. Δεν είναι μόνο της Καρδίτσας. Αν καθίσουμε και σκεφτούμε λίγο καλύτερα και παρακολουθήσουμε τη Β΄Εθνική, τη Γ΄Εθνική μέχρι και την Α΄Εθνική, εκεί θα δούμε ότι ο κόσμος γενικότερα φεύγει από τα γήπεδα. Τώρα οι λόγοι θεωρώ ότι είναι πολλοί. Σίγουρα ένας λόγο μεγάλος είναι ότι το ποδόσφαιρο έχει γίνει επιχείρηση. Έχει εμπορικοποιηθεί εντελώς. Αυτό που είπα και πριν. Όταν ο Καρδιτσιώτης δεν βλέπει ντόπιο στοιχείο, κάπου και αυτός αναρωτιέται.
Παράδειγμα αν έχεις 10 ντόπιους ποδοσφαιριστές από την κάθε πόλη, ανεξάρτητα αν εμείς τώρα μιλάμε για την Καρδίτσα, σίγουρα αυτοί οι 10 ποδοσφαιριστές έχουν μπαμπά, μαμά, θείο, θεία, αδέρφια, γυναίκα, φίλους. Όλοι αυτοί μπορούν να σου φέρουν περισσότερο κόσμο στο γήπεδο. Επίσης ο κόσμος, η κοινωνία πλέον που ζούμε βλέπουμε ότι πάει από το κακό στο χειρότερο. Ο τρόπος διαβίωσης γενικότερα είναι δύσκολος, ο κόσμος δεν ξέρει τι περιμένει. Τα έξοδα είναι πολλά. Δεν είναι τα 10 ευρώ, που θα πάει να πληρώσει στο γήπεδο, αλλά έχει πάρα πολλά πάνω του. Οπότε, κάπως έτσι το χάνει λίγο και αυτό.
Μετά από την άλλη είναι ότι βλέπεις, ότι τα παιχνίδια όλα μπορείς να τα δεις στην τηλεόραση με 20 ευρώ το μήνα και δεν φεύγεις καθόλου από το σπίτι σου. Ούτε στην καφετέρια να πας. Που και στο γήπεδο κιόλας».
Η άποψη σου για τον πρόεδρο της ομάδας τον κύριο Παπαδημητρίου
«Είναι ένας νέος άνθρωπος στο ποδόσφαιρο. Έχει μια πενταετία περίπου, που ασχολείται ενεργά με την ομάδα. Έχει όραμα. Έχει φιλοδοξίες. Προσωπικά τον γνωρίζω. Είναι ένας άνθρωπος, που δείχνει ότι την αγαπάει την ομάδα με τις πράξεις του. Σίγουρα έχει κάνει και τα λάθη του. Όποιος είναι σε αυτή την θέση δεν είναι ότι δεν κάνει λάθη. Λάθη δεν θα κάνει αυτός που δεν κάνει τίποτα. Ο κόσμος και όλοι μας οι φίλαθλοι, γιατί πλέον κι εγώ φίλαθλος είμαι της ομάδας, θα πρέπει να στηρίξουμε την ομάδα και με τα λάθη του.
Θα πρέπει να τον δεχτούμε τον κάθε πρόεδρο. Αυτή τη στιγμή τυχαίνει να είναι ο κύριος Παπαδημητρίου και με τα κάποια λάθη που κάνει και όχι απλά να κρίνουμε τα λάθη που κάνει. Ας αναγνωρίσουμε και τα θετικά. Είναι ένας άνθρωπος με φιλοδοξίες και δείχνει ότι πραγματικά την αγαπάει την ομάδα, γιατί αλλιώς θα την είχε αφήσει το καλοκαίρι που έπεσε η ομάδα στη Γ΄Εθνική στο έλεος του Θεού, που μπορεί να μην κατέβαινε ούτε στο ερασιτεχνικό μετά».
Υπάρχει κάποια στιγμή που αν γύριζες στο παρελθόν θα ήθελες να την έχεις αλλάξει όσον αφορά την ομάδα;
«Όλα αυτά τα χρόνια σίγουρα υπήρξαν λάθη γενικότερα ή κάποιες στιγμές, οι οποίες να το μετανιώσανε στη στιγμή τότε. Ναι μπορεί να υπήρξαν αλλά όχι δεν θα αλλάξω καμία στιγμή. Όλες οι στιγμές έγιναν για κάποιο λόγο. Δεν θέλω να αλλάξω κάτι όχι. Κάποια πράγματα, δεν μπορείς να τα αποτρέψεις είναι γραφτό να γίνουν… Απλά έγιναν λάθη, δεν μπορείς να τα αλλάξεις αυτά. Εγώ κρατάω μόνο τα καλά και τα θετικά από την ομάδα, τα υπόλοιπα μου έχουν φύγει από το μυαλό δεν υπάρχουν».
Αν είχε καταφέρει η Αναγέννηση να ανέβει στην Α΄Εθνική τα προηγούμενα χρόνια πιστεύεις ότι ο ρους της ιστορίας θα ήταν εντελώς διαφορετικός…;
«Ναι συμφωνώ σε αυτό. Εάν τα καταφέρναμε κάποια φορά, κάποια στιγμή το γήπεδο θα γέμιζε για πλάκα. Θα δημιουργούνταν νέες γενιές φιλάθλων. Παιδιά θα μεγάλωναν με αυτή την ομάδα και ίσως να μην αναγκάζονταν να γίνουν ΑΕΚ, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός. Να γινόντουσαν Καρδίτσα, όπως για παράδειγμα η Λάρισα, ο ΟΦΗ, ο ΠΑΣ Γιάννινα.
Πιστεύω ότι ο κόσμος είναι ΟΦΗ, Λάρισα, ΠΑΣ Γιάννινα γιατί πορεύτηκαν μαζί τους στην Super League. Οπότε γιατί να είσαι Παναθηναϊκός; Γιατί να είσαι ΑΕΚ; Έτσι δημιουργείς μεγαλύτερο πυρήνα φιλάθλων γίνεσαι πιο ισχυρός. Δεν σε φοβίζει και να πέσεις μια χρονιά ξέρεις ότι την επόμενη ή την παρεπόμενη θα ανέβεις πάλι στην κατηγορία, από την στιγμή που θα είσαι δυνατός από παντού».
