Πάντα όταν υποδεχόμαστε ένα νέο έτος, κοιτάμε πίσω μας ό,τι αφήνουμε στον προηγούμενο χρόνο, στιγμές και κατορθώματα, ή στόχους που είχαμε τότε θέσει και τώρα υποτίθεται πρέπει πάλι να ορίσουμε καινούριους.
Αρκετοί φτιάχνουν και μια άτυπη λίστα, ώστε να την ακολουθούν πιστά και να γνωρίζουν τους στόχους που έχουν θέσει στον εαυτό τους προς υλοποίηση, συνοδευόμενοι με ένα «πρέπει».
Πράγματι, εφόσον είναι ρεαλιστικοί, αξίζει κάπου να τους ρίχνουμε μια ματιά, μόνο όμως που η πορεία μάς φέρνει ανατροπές, μάς αιφνιδιάζει με προκλήσεις που χρειάζονται διαφορετική διαχείριση, ή ακόμη καλύτερα συμβαίνουν ωραία γεγονότα ή δημιουργούνται στιγμές που δεν τις είχαμε προβλέψει.
Κατά κάποιον τρόπο αλλάζει ο θεωρητικός προγραμματισμός μιας λίστας, μιας υποσημείωσης που κάνουμε στην άκρη ενός φύλλου χαρτιού. Γενικά οι άνθρωποι, οι αρχές, φορείς, ομάδες ανεξαρτήτως τομέα, συνηθίζουν να οργανώνουν τα δικά τους προγράμματα, τί θα ακολουθήσουν δηλαδή κάθε νέα χρονιά που υποδεχόμαστε.
Ωστόσο, κοιτώντας τη γενική εικόνα κατανοούμε ότι οι απρόοπτες εξελίξεις διαφοροποιούν τα σχέδιά μας. Ιδίως αν πρόκειται για συμφορές, αναπάντεχες κρίσεις που όπως γνωρίζουμε καλά ανατρέπουν ό,τι θεωρούσαμε αρχικά δεδομένο. Προφανώς και εισερχόμαστε σε ένα νέο έτος, στο οποίο οι αρχές του τόπου μας προσδοκούν να είναι ομαλό, δίχως φυσικές καταστροφές, με το σκεπτικό να κερδίσουν χρόνο για την πολυσυζητημένη αποκατάσταση των ζημιών, της οποίας τα μεγάλα έργα 1,5 χρόνο μετά ακόμη δεν έχουν στην πράξη ξεκινήσει.
Δ.Γ.
