Τα «όχι δεν θα μπορέσω» στην εθνική και ο Γιάννης Μπουρούσης

Μετά τον Σλούκα (το πρόσωπο του καλοκαιριού στο μπάσκετ λόγω της μεταγραφής από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό και το συμβόλαιο των 10 εκατομμυρίων ευρώ), ενημέρωσε και ο Καλάθης ότι δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει στους αγώνες της Εθνικής ομάδας στο Μουντομπάσκετ!

Και οι δύο θέλουν να ξεκουραστούν, λέει, ενόψει της νέας απαιτητικής σεζόν με τους συλλόγους τους! Κι εδώ κάθεσαι και σκέφτεσαι όλους εκείνους που δεν είπαν ποτέ όχι στο κάλεσμα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος και καταλήγεις σε συμπεράσματα!

Ένας εξ αυτών ο δικός μας Γιάννης Μπουρούσης! Σε κάθε κάλεσμα, ακόμη κι όταν η εθνική ήταν στα χειρότερά της, ακόμη και τραυματίας, έδινε το παρών. Εκτιμώντας αυτά που του πρόσφερε το μπάσκετ και επιχειρώντας να ανταποδώσει. Τι να συγκρίνουμε;

Όταν ο Μπουρούσης αποσύρθηκε από την Εθνική λίγο πριν ολοκληρωθεί η καριέρα του ανέφερε στη δήλωσή του:

«Πριν από 20 χρόνια, όταν αμούστακο ακόμη παιδάκι, έφευγα από την Καρδίτσα και κατέβαινα στην Αθήνα, με πολλά προβλήματα και σοβαρά χειρουργεία στα γόνατά μου, αλλά και χωρίς καλά-καλά να έχω κατασταλάξει ότι θα ασχοληθώ με το μπάσκετ, ποτέ δε φανταζόμουν, όχι ότι θα παίξω 15 χρόνια στην Εθνική ανδρών, αλλά ούτε καν ότι θα φορούσα την γαλανόλευκη φανέλα! Ήταν ένα αξέχαστο ταξίδι, το οποίο με «έσπρωχνε» να δουλεύω συνεχώς περισσότερο για να μπορώ να είμαι «μέλος του» και μου χάρισε πολλές χαρές και λύπες αλλά και τρομερές εμπειρίες, μέσα από τις οποίες έκανα πολλούς φίλους, ωρίμασα σαν άνθρωπος και σαν αθλητής, δίνοντας παράλληλα όλη μου την ψυχή και παίζοντας πολλές φορές και τραυματίας, για να εκπροσωπήσω επάξια την πατρίδα μου για 15 συνεχόμενα καλοκαίρια. Επειδή όμως, όλα τα όμορφα πράγματα στη ζωή έχουν πάντα ένα τέλος, έφτασε η ώρα για να πω το δικό μου «αντίο» στην «επίσημη αγαπημένη» , που για σχεδόν δύο δεκαετίες, ήταν η δεύτερη μου οικογένεια….»

Τα δικά μας σχόλια νομίζω ότι περιττεύουν!

Τι αναδεικνύεται, λοιπόν, με τις περιπτώσεις Μπουρούση (και άλλων παικτών) που δεν είπαν ποτέ “όχι” στην Εθνική; Οτι είναι πιο πατριώτες απ’ όσους δεν πηγαίνουν; Όχι φυσικά. Αυτά είναι για λαϊκή κατανάλωση.

Αναδεικνύεται όμως ο σεβασμός του αθλητή που σημαίνει σεβασμός για το σύνολο, για τους φίλους του, για την οικογένειά του, για τον τόπο του. Και είναι μεγάλη τιμή να τα εκπροσωπείς όλα αυτά μέσω του αθλητισμού στα πέρατα του κόσμου.

Αυτό είναι η εθνική ομάδα για όσους μπορούν βέβαια να το αντιληφθούν…

Θ.Κ.