ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Η ήττα στο αμπελοχώραφο του Βόλου από την… ομάδα του Τζήμα που φωτογραφίζεται να μοιράζει ευρώ στ’ αποδυτήρια, κατέδειξε με εμφατικό τρόπο ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει όπως πολλοί πίστεψαν στην υπόθεση άνοδο.

Επίσης κατέδειξε ότι δεν αρκεί σ’ αυτό το περίεργο πρωτάθλημα με τα άθλια γήπεδα και τις άτεχνες ομάδες, να προσπαθήσεις να παίξεις ποιοτικό ποδόσφαιρο για να επιβληθείς. Αν δεν έχεις πάθος και τσαμπουκά για να απαντήσεις σε διάφορα απίθανα που θα συναντήσεις, θα σε φέρουν βόλτα!

Οι μονομαχίες είναι αυτές που κρίνουν τέτοια ματς. Αν τις χάσεις σου παίρνει τον αέρα ο αντίπαλος ακόμη κι αν είναι υποδεέστερος. Αυτό συνέβη στο Βόλο διότι η Αναγέννηση παρουσιάστηκε νωχελική και σε κάποια στιγμή ακόμη και φοβισμένη.

Η ομάδα που έτρωγε σίδερα στο ντέρμπι με τον Πιερικό στο γεμάτο γήπεδο της Κατερίνης, δεν μπόρεσε να τα βγάλει πέρα απέναντι σε μία πολύ χειρότερη ομάδα που όμως έπαιζε με πάθος και αυταπάρνηση.

Πάει, όμως αυτό, είναι παρελθόν, ό,τι και να πούμε και να γράψουμε δεν αλλάζει, έγραψε. Οπότε κοιτάζουμε μπροστά και προσαρμοζόμαστε αναλόγως στις απαιτήσεις που υπάρχουν. Ισως αυτή η “σφαλιάρα” μας κάνει και καλό γιατί τουλάχιστον έδωσε τέλος σ’ αυτό το “αίσθημα ασφάλειας” που είχε δημιουργηθεί.

Προσωπικά (το έχω γράψει πάμπολλες φορές) προτιμώ την Αναγέννηση να παίζει στην “κόψη του ξυραφιού”, παρά να είναι άνετη. Σε δύσκολες συνθήκες κατορθώνει πάντα να βρίσκει τον τρόπο και να αντεπεξέρχεται. Και τώρα το διάστημα που θα διανύσουμε θα είναι πολύ δύσκολο.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος και η πιο οργανωμένη σε όλα τα επίπεδα. Πάνω απ’ όλα (από εκεί ξεκινούν όλα), έχει σοβαρή διοίκηση και έναν πρόεδρο που έχει κάνει τα πάντα. Αν ρίξουμε μια ματιά στα… ανέκδοτα που κυκλοφορούν και παριστάνουν τις διοικήσεις και τους προέδρους σε άλλες ομάδες, θα το καταλάβουμε καλύτερα!

Θα είναι κρίμα όλη αυτή η προσπάθεια να πάει στράφι τώρα στην τελική ευθεία και για τον άνθρωπο που μπήκε μπροστά και έχει ξεπατωθεί να πληρώνει εδώ και πέντε χρόνια. Επίσης θα είναι κρίμα να αδικήσουν και τον εαυτό τους και όσοι συγκροτούν το αγωνιστικό τμήμα μετά τα όσα έχουν πετύχει κατά τη διάρκεια της χρονιάς!

Αυτοί έχουν πλέον τη μπάλα στα πόδια τους, αυτοί είναι που στις πέντε τελευταίες αγωνιστικές πρέπει να μπαίνουν στο γήπεδο με το… “μαχαίρι στα δόντια” και από το πρώτο λεπτό να δείχνουν προς όλες τις κατευθύνσεις ποιος κάνει κουμάντο στην κατηγορία.

Αυτοί είναι που ορίζουν την κατάσταση και τη μοίρα τους και απ’ αυτούς εξαρτάται η εξέλιξη. Δεν θέλει πολλή κουβέντα και ανάλυση η περίπτωσή μας, αλλά πράξεις.
Φοράμε λοιπόν την… πανοπλία μας και πέφτουμε στο “πεδίο της μάχης” με αυταπάρνηση για να πάρουμε στο τέλος αυτό που – κατά γενική ομολογία – αξίζουμε: Την άνοδο!

«Η μοίρα και ο χαρακτήρας είναι διαφορετικές ονομασίες του ίδιου πράγματος»

Νοβάλις – Γερμανός ποιητής