Μέρες του καλοκαιριού του 2007 θυμίζει η κατάσταση με την εμπορία σιτηρών φέτος στο θεσσαλικό κάμπο. Τότε οι Ενώσεις συνεταιρισμών σε ένα “κύκνειο άσμα” όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια για την πορεία τους είχαν συγκεντρώσει πάνω από 180.000 τόνους σιτηρών από όλη την Ελλάδα με πρωτοστάτη την ΕΑΣ Λάρισας και πολιτική υποστήριξη από τον τότε υπουργό Γεωργίας Αλέκο Κοντό και επιχειρούσαν να καθορίσουν τις τιμές κόντρα στους εμπόρους.
Τους προσφέρθηκαν τιμές ακόμη και στα 35 λεπτά το κιλό τις οποίες είχαν απορρίψει και η συνέχεια είναι γνωστή. Οι δισθενείς τιμές κατρακύλησαν έφτασαν ακόμη και στα 15 λεπτά και χρειάστηκε η παρέμβαση Κοντού και ΑΤΕ για να λάβουν δάνεια για να μπορέσουν να συνεχίσουν, χωρίς ωστόσο αυτό να ανακόψει την πορεία των πάλαι ποτά κραταιών ενώσεων προς τη χρεοκοπία
Φέτος οι συνεταιρισμοί από όλη τη χώρα με πρωτοστάτες και πάλι τους θεσσαλικούς και ιδιαίτερα αυτούς της Λάρισας (ΘΕΣγη, Ενιπέας, Νίκαιας, Πλατυκάμπου. Βόλου κλπ) έχουν συγκεντρώσει περί τους 100.000 τόνους στις αποθήκες τους συγκεντρώθηκαν πρόσφατα για να καθορίσουν κοινή στάση απέναντι στο εμπόριο και αναμένουν πλέον το διαγωνισμό της Ένωσης Ορεσταδας να δώσει τον τόνο καθως οι τιμές που προσφέρονται από τους “μεγάλους παίχτες” (Βουλγαράκης, Ζέϊκος, Καραγιώργος, Μάρκου, Μπαλούκας κ.α) πέριξ των 25 λεπτών το κιλό κρίνονται ασύμφορες.
Η σταθερά που τους γεμίζει με αισιοδοξία είναι τα 28 λεπτά το κιλό συμβόλαιο που εξακολουθεί αν τηρεί η “Μέλισσα” (για το πρώτης ποιότητας Σ! σκληρό) , αλλά ο απρόβλεπτος παράγοντας που και πέρυσι άλλαξε τα δεδομένα στην εμπορία είναι η Τουρκία
Οι έμποροι πατάνε στο γεγονός ότι στο δείκτη Φότζια έχουμε μεγάλη πτώση τις τελευταίες ημέρες (έχασε άλλα 16 ευρώ τον τόνο) οι συνεταιριστές αντιτείνουν ότι η φετινή ποιότητα είναι η καλύτερη των τελευταίων ετών και πρέπει να πληρωθεί.
Σε όλα αυτά έρχεται και η πρόταση του καθηγητή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρη Μπιλάλη ότι επιτέλους πρέπει να δημιουργηθεί ανταλλακτήριο τιμών στη Θεσσαλία και δη στη Λάρισα τουλάχιστο για τα σιτηρά. Μιλώντας στο “Μαγκαζίνο της Θεσσαλίας” επανέλαβε την πρόταση που είχε κάνει από πέρυσι τον Οκτώβρη, τονίζοντας πως αντί για δείκτη Φότζια στο σκληρό μπορούμε να έχουμε δείκτη Λάρισας. Δεν μπορεί κανένας ιταλικός δείκτης να παρακολουθήσει τις ελληνικές ιδιαιτερότητες στην καλλιέργεια και εμπορία αγροτικών προϊόντων και επιτέλους πρέπει και στη χώρα μας να υπάρξουν ανταλλακτήρια τιμών προϊόντων . Το κάνουν σε όλη την Ευρώπη, το κάνει και η Τουρκία, κατέληξε ο καθηγητής και δεν είναι κάτι δύσκολο μπορούν δε άνετα να το αναλάβουν οι περιφέρειες
