Τί λένε οι γονείς για τα σημερινά περιστατικά βίας μεταξύ των παιδιών

Ιδιαίτερη σημασία για το θέμα του σχολικού εκφοβισμού έχουν τα λόγια των ίδιων των γονέων, που μεγαλώνουν παιδιά ή αυτά των ενηλίκων που έχουν κατανοήσει τα αρνητικά σημάδια ήδη προτού αποκτήσουν ένα παιδί.

Και αξίζουν κυρίως οι δικές τους αυτούσιες εμπειρίες, προκειμένου να εντοπίζεται η αιτία του κακού, δίχως να λαμβάνουμε υπόψιν μόνο τα λόγια ειδικών ή των ατόμων στην πολιτική εξουσία, από τους οποίους βλέπουμε την τελική λύση, που δεν είναι άλλη από τις παρεμβάσεις τιμωρητικού χαρακτήρα.

Ας πάμε λοιπόν στην αρχή, εκεί όπου γεννάται η πρώτη σκέψη απόκτησης ενός παιδιού. Σε αυτό το αρχικό στάδιο, οι γονείς μάς πληροφορούν ότι πολλές οικογένειες επηρεάζονται από τον στενό κοινωνικό τους κύκλο, ακούγοντάς συχνά αυτή την χιλιοειπωμένη απορία «πότε θα κάνετε παιδί;».

Είναι η έμμεση αυτή πίεση προς τα νέα ζευγάρια να υλοποιήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα την εικόνα της ιδανικής οικογένειας για να ικανοποιηθούν οι περίγυροί τους.

Αρκετές φορές στην προσπάθειά τους, οι γονείς δεν έχουν καν τον απαιτούμενο χρόνο για να ασχοληθούν με το παιδί, με αποτέλεσμα το δεύτερο να τους βλέπει ελάχιστα εντός της ημέρας λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, ή επειδή η μητέρα ή ο πατέρας κάνουν δύο δουλειές για να τα βγάλουν πέρα οικονομικά.

Έχοντας λοιπόν ως μόνο στόχο να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, με τρόπο εγωιστικό χωρίς το ίδιο πείσμα αργότερα για να είναι κοντά τους, τα παιδιά απέχουν από τα πρώτα συναισθήματα που θα έπρεπε να λαμβάνουν από τους γονείς.

Προβληματικά ρητά, συνεχής πληροφορία και ελλιπής χρόνος

Μια  άλλη οπτική στο θέμα της βίας των παιδιών, προερχόμενη από τα προβληματικά ρητά της ζωής, είναι ότι «η κοινωνία είναι σκληρή εκεί έξω», αρά και ένα παιδί ήδη από την αρχή πρέπει να φέρεται το ίδιο ώστε να μην εξαπατάται, σύμφωνα με γονείς ή θυμόσοφους ενήλικες γύρω του.

Ακόμη και πρόκληση να αποτελεί η σημερινή δομημένη κοινωνία, πολύ δύσκολα με αυτή την αντίληψη θα σβήσει εάν φανερώνεται έτσι στα νεότερα παιδιά. Ας μη ξεχνάμε την πληροφορία που δέχονται τα νέα παιδιά από αρκετές απρόβλεπτες πηγές (διαδίκτυο, βίντεο, διαφημίσεις, ψηφιακές εφαρμογές κ.α.). Πολύπλοκη ακόμη και για εμάς τους μεγαλύτερους ώστε να διαχωρίσουμε τα απαραίτητα από τα… ανούσια.

Επίσης, τα σημερινά παιδιά δεν έχουν εκτιμήσει την αληθινή αξία του ελεύθερου χρόνου. Δεν έχουν προλάβει να… βαρεθούν, καθώς κυνηγούν αδιάκοπα ένα καθημερινό πρόγραμμα τόσο με μαθήματα, όσο και με δραστηριότητες ήδη από τα χρόνια του δημοτικού.
Δ.Γ.