ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Διανύουμε το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Ένας μήνας που πλέον έχει σημαδέψει τις ζωές μας για τα καλά. Πρώτα το 2020 με τον Ιανό όπου βύθισε την πόλη και κάποια χωριά στη λάσπη και τώρα, το 2023, όπου καταστράφηκε το… σύμπαν στη Θεσσαλία και φυσικά στο Νομό μας.
Από την επομένη της καταιγίδας, βγήκε ο ήλιος στον ουρανό και πορευόμαστε ένα δεκαήμερο και βάλε με καλό καιρό! Μπροστά μας όμως υπάρχει το φθινόπωρο κι ακολουθεί ο χειμώνας! Οπότε, κάποια στιγμή θα έχουμε βροχές και πολύ πιθανά και έντονες.
Κι εδώ μέσα στα συντρίμια μας αναρωτιόμαστε: Τι θα συμβεί σε μια δυνατή καταιγίδα ακόμη και πολύ μικρότερης ισχύος απ’ αυτές που προηγήθηκαν; Εδώ ξεχαρβαλώθηκε ακόμη κι αυτό το ξεπερασμένο απο τα χρόνια “οχύρωμα” που είχε η περιοχή μας! Δεν μιλάμε για σύγχρονα αντιπλημμυρικά που υπέστησαν ζημιές γιατί απλούστατα τέτοιο δεν υπήρξε ούτε ένα.
Ακόμη κι αυτά όμως τα φράγματα που υπήρχαν και ενισχύονταν με αυτοθυσία πραγματική από όσους δούλευαν ολημερίς κι ολυνυχτίς το τριήμερο 5, 6 και 7 Σεπτεμβρίου που χτύπησε η συμφορά, αυτή τη στιγμή – απ’ ό,τι γράφουν και οι συνάδελφοι του ρεπορτάζ και το αναδεικνύουν καθημερινώς στις σελίδες του “ΝΕΟΥ ΑΓΩΝΑ” – είναι σε μαύρο χάλι!
Είναι επόμενο αυτές τις ημέρες να μετράμε τις πληγές μας. Μιλάμε για βιβλική καταστροφή. Κοιτάζεις τις εικόνες απο τον Παλαμά και τα χωριά και σε πονάει η ψυχή! Σκεφτείτε τους ανθρώπους που έμεναν πριν την 7η Σεπτεμβρίου εκεί και πηγαινοέρχονται από την Καρδίτσα πλέον στην οποία προσπαθούν να κάνουν μια βάση “επιχειρήσεων”.
Μία βάση για να πηγαίνουν κάθε μέρα να δουν αν σώζεται τίποτα και αν (το σπουδαιότερο) ξαναχτίζεται κάτι στα διαλυμμένα και κατεστραμμένα σπίτια και μαγαζιά τους! Αυτό θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι αδιαφορώντας για τον καιρό και για το τι συμβαίνει δεξιά κι αριστερα.
Ωστόσο εκείνοι που απαγορεύεται να αδιαφορήσουν ή να αδρανήσουν για τον καιρό είναι οι αρμόδιοι, που θα πρεπε ήδη να χτυπάνε υπερωρίες για τις επιδιορθώσεις των αναχωμάτων. Για να συμβεί αυτό όμως απαιτείται συντονισμός κεντρικός, γνώση και ακατάπαυστη προσπάθεια. Υφίσταται κάτι απ’ όλα αυτά τα παραπάνω τούτη τη στιγμή στον κάμπο;
Δεν το ξέρουμε. Ούτε είμαστε ειδικοί για να πουλήσουμε μυαλό! Έχουμε όμως κάθε λόγο ν’ ανησυχούμε μη μας πάρουν σβάρνα τα ποτάμια! Διότι έτσι όπως έχει μείνει ανοχύρωτη πλέον η περιοχή μας μετά την καταστροφή, αρκεί και μια… ψιχάλα για να γίνουμε θάλασσα μέσα στη θάλασσα!!!
Η πλάκα είναι ότι έχουμε μπροστά μας και εκλογές της αυτοδιοίκησης και δειλά – δειλά (αφού τις πρώτες ημέρες είχε πέσει “μούγκαφον”) βλέπουμε να ξεπροβάλλουν πάλι οι υποψήφιοι!
Ο κόσμος κιοτεύει πλέον στο άκουσμα και μόνο μιας μετεωρολογικής πρόβλεψης. Μοιάζει το δελτίο καιρού με πολεμικό ανακοινωθέν! Δεν ενδιαφέρεται για τις εκλογές! Ενδιαφέρεται μόνο για το πως θα προστατευτεί και πως θα ορθοποδήσει. Κι άρχισε πλέον να μην εμπιστεύεται ούτε τον ίσκιο του…
—————————–
«Δεν θα είναι πάντα καλοκαίρι, φτιάξτε αχυρώνες»
Ησίοδος – Αρχαίος ποιητής
